Πόσο καταλυτικός μπορεί να είναι ο ρόλος του περιβάλλοντος στις πολιτικές εξελίξεις;
Η κρίση που οδήγησε στον Εμφύλιο στη Συρία λ.χ., οφειλόταν κυρίως – αν και όχι αποκλειστικά – σ΄αυτόν τον παράγοντα.
Μετά από τέσσερα χρόνια απόλυτης ξηρασίας (2006 -2010), με τον πληθυσμό της Συρίας να έχει αυξηθεί από τέσσερα εκατομμύρια το 1950 σε εικοσιδύο εκατομμύρια το 2006 αλλά και με σοβαρά λάθη του καθεστώτος Άσαντ, όπως η επένδυση στην καλλιέργεια (του υδροβόρου) βαμβακιού, η γεωργία είχε σε μεγάλο βαθμό καταστραφεί. Οι ελλείψεις νερού ήταν τεράστιες και οι εξαθλιωμένοι αγρότες έφταναν στις πόλεις με τις οικογένειές τους προσπαθώντας κυριολεκτικά να επιβιώσουν. Για όσους έμεναν τα προβλήματα ήταν απείρως περισσότερα.
Αυτό, λοιπόν, ήταν ένα ιδανικό πεδίο για να δράσουν οι ισλαμιστές αλλά και για να ξεσηκωθεί ο υπόλοιπος κόσμος το 2011. Ήταν άλλωστε τα χρόνια της Αραβικής Άνοιξης η οποία τελικά οδήγησε σε πιο σκληρούς «χειμώνες». Αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.
Χθες, ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου εμφανίστηκε σε ένα τηλεοπτικό διάγγελμα το οποίο διέφερε από όσα είχαν προηγηθεί στα σχεδόν 18 (συνολικά) χρόνια του στο αξίωμα.
Ο Νετανιάχου, είχε μπροστά του μια κανάτα γεμάτη νερό.
Γέμισε το ποτήρι του, ήπιε μάλλον επιδεικτικά και απευθύνθηκε στους Ιρανούς πολίτες.
«Χαιρετισμούς από την Ιερουσαλήμ, στον περήφανο λαό του Ιράν», είπε.
«Οι ηγέτες σας μας επέβαλαν τον 12ήμερο πόλεμο και ηττήθηκαν κατά κράτος. Λένε ψέματα, αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις λένε την αλήθεια. Πριν από λίγες ημέρες, ο Ιρανός Πρόεδρος δήλωσε: «Έχουμε προβλήματα με το νερό, το ηλεκτρικό ρεύμα, τα χρήματα και τον πληθωρισμό – πού δεν έχουμε προβλήματα; Μέχρι τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο δεν θα υπάρχει νερό στα φράγματα. Και έχει δίκαιο! Τα πάντα καταρρέουν».
«Σε αυτή τη σκληρή καλοκαιρινή ζέστη, δεν έχετε καν καθαρό, κρύο νερό να δώσετε στα παιδιά σας. Τι υποκρισία. Τι περιφρόνηση για τον ιρανικό λαό. Δεν είναι δίκαιο να ζείτε έτσι. Δεν είναι δίκαιο για τα παιδιά σας. Αλλά έχω πολύ καλά νέα…», είπε και εξήγησε ότι το Ισραήλ είναι πρώτο παγκοσμίως στην ανακύκλωση νερού με τεχνολογίες που εκείνο ανέπτυξε και οι οποίες του επιτρέπουν να ανακυκλώνει 90% του νερού του.
Μάλιστα υπενθύμισε ότι εδώ και δέκα χρόνια, μη έχοντας τη δυνατότητα να στείλει εμπειρογνώμονες στο Ιράν, το Ισραήλ δημιούργησε ένα κανάλι στα φαρσί στο Telegram και ενημερώνει τους Ιρανούς αγρότες και μη για πώς μπορεί να εξοικονομήσουν νερό με τις ισραηλινές τεχνικές.
«Οι τύραννοι της Τεχεράνης προτίμησαν να στείλουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια όχι σε εσάς, αλλά στη Χαμάς, στη Χεζμπολάχ, στους Χούθι, αντί να χρηματοδοτήσουν τα νοσοκομεία, τα σχολεία και τους δρόμους σας», είπε ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός σε ένα μαεστρικά γραμμένο μήνυμα. Υπενθυμίζοντας κυρίως στους νέους ότι οι μουλάδες «εδώ και 46 χρόνια, σας στερούν τα πιο βασικά ανθρώπινα δικαιώματα: να εκφράζεστε ελεύθερα, να γράφετε, να μιλάτε και να τραγουδάτε».
Ο Νετανιάχου πάτησε ένα μετά το άλλο τα κουμπιά των εξαθλιωμένων συχνά από τις κακουχίες και τις κυρώσεις Ιρανών, ενός ομολογουμένως ιστορικού και πολύ περήφανου λαού ο οποίος στενάζει σήμερα κάτω από το παρανοϊκό αυτό καθεστώς. Σε μια χώρα η οποία ενώ έχει αδιανόητους πλουτοπαραγωγικούς πόρους τα χρήματα πηγαίνουν στους ξέφρενους εξοπλισμούς εντός και εκτός της χώρας λόγω της παραφροσύνης του πιο σκοτεινού καθεστώτος στον πλανήτη.
Οι Ιρανοί έχουν όλοι γνώση της Ιστορίας και των δεσμών των Εβραίων με παρουσία για 2.500 χρόνια στην Περσία αλλά και του ίδιου του Ισραήλ επί Σάχη. Εκεί ακριβώς πόνταρε.
Με το νερό να έχει φτάσει στα χαμηλότερα επίπεδα στην Ιστορία στα φράγματα του Ιράν λόγω της ακραίας ανομβρίας και με τον συνεχιζόμενο φετινό καύσωνα να φτάνει ακόμα και τους 52 βαθμούς Κελσίου, το κλιματιστικό για όσους μπορούν να το πληρώσουν και οι ανεμιστήρες οι οποίοι επίσης δεν είναι αυτονόητοι, είναι το μοναδικό καταφύγιο των Ιρανών. Όχι ακριβώς όμως. Διότι μαζί με όλα τα άλλα, την ώρα που οι μουλάδες μιλούν για πυρηνικά και πολέμους, υπάρχει τεράστια έλλειψη σε καύσιμα και το ρεύμα διακόπτεται για αρκετές ώρες την ημέρα με τους Ιρανούς να βρίσκονται σε κατάσταση απελπισίας και να κινδυνεύουν οι ίδιοι ή άλλα μέλη της οικογένειάς τους.
Ήδη καταγράφονται διαδηλώσεις σε διάφορες περιοχές.
Με τις σίγουρα όχι έξυπνες επικοινωνιακά δημόσιες εκτιμήσεις του Ιρανού Προέδρου για τα φράγματα και όχι μόνο, πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι η περίοδος που ακολουθεί είναι ακόμη πιο επικίνδυνη για το καθεστώς και από εκείνην των αιματηρών διαδηλώσεων προ διετίας αλλά και των ταπεινωτικών και καταστροφικών πληγμάτων που δέχθηκε το καθεστώς, επί της ουσίας η χώρα, από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ.
Και στο ίδιο το Ισραήλ, η πιο πάνω εκτίμηση είναι κυρίαρχη, όπως όμως και η προειδοποίηση ότι δεν θα πρέπει, όπως ούτε και τότε και το έλεγαν οι ίδιοι, να αναμένεται απαραιτήτως άμεσα η ανατροπή του στυγερού αυτού καθεστώτος.
Ωστόσο, και να είχε τα μέσα το καθεστώς, όταν το νερό έχει αφεθεί να εξαντληθεί σχεδόν, δεν υπάρχει τρόπος να καλυφθεί μια χώρα των 92 εκατομμυρίων ανθρώπων από μια άλλη ή άλλως πώς, παρά μόνο με μακροπρόθεσμες τεχνικές διαχείρισης του νερού τις οποίες ποτέ δεν ανέπτυξε το καθεστώς στο Ιράν την ώρα που έφτιαχνε πυραύλους και εμπλούτιζε ουράνιο.
Ο άνθρωπος δύσκολα αντέχει τη φτώχια, δυσκολότερα την πείνα και ακόμα λιγότερο τη δίψα. Πόσω μάλλον και τα τρία μαζί, όταν μάλιστα γνωρίζει πως το μερίδιο «ευθύνης» της φύσης είναι κατά πολύ μικρότερο από εκείνο των τυράννων του. Από εδώ λοιπόν, αρχίζουν οι εξελίξεις.
