Με τις φράσεις «φυσιολογικά αποτελέσματα» και «ασήμαντα ευρήματα» έστειλαν σπίτι την ασθενή, όταν ήταν 60 χρονών (18/11/2021) και ενώ είχε υποβληθεί σε επέμβαση αφαίρεσης μετά από καρκίνο ενδομητρίου αρχικού σταδίου. Αυτό υποστηρίζει οικογένεια που κινείται νομικά εναντίον γνωστού ακτινοδιαγνωστικού κέντρου και ιατρού, έκθεση των οποίων δεν περιείχε ευρήματα που φανέρωναν καρκίνο στο πάγκρεας. Η ασθενής απεβίωσε πριν συμπληρωθούν τρία χρόνια από την εξέταση, λόγω της αμέλειας της γιατρού του ιατρικού κέντρου και της αποτυχίας σωστής διάγνωσης μέσω των απεικονιστικών εξετάσεων.
Η υπόθεση τέθηκε υπόψιν του «Φ» και του Φάνη Μακρίδη και αφορά σε ένδικα μέσα που έλαβαν οι οικείοι της θανούσας, η οποία έφυγε από τη ζωή στις 24 Σεπτεμβρίου 2024 από μεταστατικό καρκίνο στο πάγκρεας. Η άτυχη γυναίκα ζούσε φυσιολογικά, με τη σκέψη στην προ τριών ετών έκθεση της υπό εξέταση ιατρού και μόνο μετά από επιπλοκές και 30 μήνες μετά την πρώτη εξέταση, υποβλήθηκε σε νέα εξέταση στο ίδιο ακτινοδιαγνωστικό κέντρο (2/7/2023). Τα αποτελέσματα έδειξαν καρκίνο στο πάγκρεας και μετάσταση στο περιτονιαίο.
Εξάλλου, στην αγωγή της οικογένειας σημειώνεται πως κατά την εξέταση ημερομηνίας 18/11/2021, η αποβιώσασα είχε ήδη βλάβη στην ουρά του παγκρέατος, χωρίς να έχει εξελιχθεί σε περιτοναϊκή νόσο, τότε που η ιατρός του διαγνωστικού κέντρου «αμέλησε ή/και παρέλειψε να εντοπίσει ή/και να καταγράψει σχετικά στο ιατρικό πιστοποιητικό που εξέδωσε». Σημειώνεται, μάλιστα, πως η υπ’ αναφορά συμπεριφορά ή/και παραλείψεις ή/και η λανθασμένη διάγνωση ή/και τα λανθασμένα συμπεράσματα ή/και ευρήματα ή/και πορίσματα των εναγομένων (ιατρού και διαγνωστικού κέντρου) συνιστούν σοβαρότατη αμέλεια ή/και παράβαση καθήκοντος.
Με συνέπεια -προσυπογράφουμε- η αποβιώσασα καθυστέρησε περί τα δύο έτη στον έγκαιρο εντοπισμό, τη διάγνωση, στην έγκαιρη αντιμετώπιση και στη λήψη της ενδεδειγμένης θεραπείας για αντιμετώπιση ή/και μείωση ή/και μη επιδείνωση του προβλήματος το οποίο αντιμετώπιζε και το οποίο την ταλαιπωρούσε.
Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε την υπόθεση, συζητούσαμε τις αγωνίες των οικείων της πρόωρα αδικοχαμένης μάνας, τις διαγνώσεις και τις εξετάσεις, για αυτό επαναλαμβάνουμε όσα καταγράφηκαν στο ρεπορτάζ του «Φ». Η άτυχη γυναίκα δεν έρχεται πίσω, αλλά ένα «γιατί ρε γαμώτο» θα έχουμε πάντα στη σκέψη μας. Γιατί αν κάποιοι έκαναν τη δουλειά τους και λειτουργούσε αυτό που λέμε «πρόληψη», δεν θα συζητούσαμε σήμερα όλα αυτά, τον θάνατο, την αμέλεια, την προχειρότητα, την ανικανότητα.
Αυτή η γυναίκα, που δεν πείραξε στη ζωή της ούτε μυρμήγκι αλλά δεν της δόθηκε καν το δικαίωμα να αγωνιστεί -επί ίσοις όροις- με τον καρκίνο, τώρα θα χαιρόταν το εγγόνι και τις χαρές των παιδιών της. Και η οικογένειά της, δεν θα υποχρεωνόταν να ξεκινήσει αυτό τον αγώνα, όχι για το προσωπικό της γόητρο, αλλά για να μην επαναληφθεί η καταραμένη εγκληματική αμέλεια που βλάπτει σοβαρά έναν τόσο μικρό τόπο όπως τον δικό μας, για να μην υπάρξει άλλος ασθενής που θα βιώσει παρόμοια κατάσταση. Γι’ αυτό και για πολλά, πολλά άλλα, είμαστε δίπλα τους. Πάντα.
