Δεν χρειάζονται σχόλια. Σημειώνω μόνο τι είπε επί λέξη ο υπουργός Δικαιοσύνης, Μάριος Χαρτσιώτης, στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Νομικών, όπου συζητήθηκε κεκλεισμένων των θυρών, το οργανωμένο έγκλημα. Ξεκαθαρίζω τις φράσεις του μέσα από άλλα πολλά λόγια:
«Το οργανωμένο έγκλημα υπήρχε, υπάρχει και θα εξακολουθήσει να υπάρχει».
«Δεν πρόκειται να παταχθεί ποτέ το οργανωμένο έγκλημα».
«Στο παρελθόν η πλειονότητα των εγκλημάτων γίνονταν νύχτα, ενώ τώρα γίνονται ακόμα και μέρα».
«Το οργανωμένο έγκλημα μετεξελίσσεται όσον αφορά τις μεθόδους που ακολουθούνται κατά καιρούς».
«Σε έναν βαθμό η αύξηση της εγκληματικότητας στην Κύπρο οφείλεται σε ξένα στοιχεία».
«Τα κινητά και τα ναρκωτικά είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα των φυλακών. Δεν θα επιλυθεί οριστικά».
«Η εξαφάνιση των κινητών δεν είναι πανάκεια στο να οργανώνεται από τις φυλακές το οργανωμένο έγκλημα».
«Δεν πρέπει να είμαστε άκρως αισιόδοξοι ότι θα εξαφανίσουμε τα ναρκωτικά και τα κινητά».
Είναι κάτι σαν ομολογία της απόλυτης αποτυχίας. Εντάξει, δεν παρέλειψε να πει ότι γίνονται προσπάθειες, ότι είναι υποχρέωση της Πολιτείας να λαμβάνει μέτρα προκειμένου «να περιορίζει στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό την εξάπλωση του οργανωμένου εγκλήματος», ότι «έχουν συσταθεί ειδικά κλιμάκια στην Αστυνομία» και τέτοια. Η ουσία είναι πως έχουμε πια επίσημη ομολογία του αρμόδιου υπουργού ότι το οργανωμένο έγκλημα θα υπάρχει πάντα και δεν θα παταχθεί ποτέ. Ούτε καν θα επιλυθεί οριστικά το πρόβλημα με τα κινητά και τα ναρκωτικά τις φυλακές. Παρότι είναι πλέον γνωστό σε όλους και αποδεδειγμένο ότι από εκεί μέσα ελέγχεται σε ένα βαθμό και το οργανωμένο και το ανοργάνωτο έγκλημα. Δηλαδή, τους έχουν περιορισμένους και πάλι δεν τους κουμαντάρουν.
Φυσικά, αν αυτό λεγόταν από υπουργό στην Ιταλία ή στην Αμερική ή στη Ρωσία, θα ήταν λίγο – πολύ κατανοητό. Στην Κύπρο, όμως, μια δράκα πληθυσμός συγκριτικά, και μια σπιθαμή γης, νησί μάλιστα, με ελεγχόμενες εισόδους (ακόμα και από τη νεκρή ζώνη), είναι τραγωδία να το ακούς αυτό. Κι ακόμα χειρότερα να ακούς ότι η Αστυνομία έχει στοιχεία, έκανε χαρτογράφηση για τις διάφορες φατρίες που δρουν σε όλες τις επαρχίες, γνωρίζουν άτομα, γνωρίζουν ποιοι ηγούνται, γνωρίζουν σε ποιους τομείς δραστηριοποιούνται. Λες και μας αφορά αν γνωρίζουν παρά αν πράττουν. Τι να τα κάνουμε τα σχέδια και τους χάρτες αν δεν υπάρχει αποτέλεσμα!
Το ζήτημα δεν είναι να αντιληφθούμε ότι το οργανωμένο έγκλημα υπήρχε πάντα και θα συνεχίσει να υπάρχει. Το ζήτημα είναι ότι στην Κύπρο της μιας σπιθαμής πήρε πλέον διαστάσεις μεγαλύτερες από όσες είχε στο Σικάγο την εποχή του Αλ Καπόνε. Πολλές φορές αισθάνονται οι πολίτες ότι σε κάθε καντούνι υπάρχει φατρία, υπάρχει Νονός, προστασία, ναρκωτικά, φόνοι, βόμβες, ληστείες, όπλα…
Η Αστυνομία για να αντιμετωπίσει την κατάσταση ζητά κάμερες στους δρόμους και παρακολουθήσεις τηλεφώνων. Όταν ούτε ένα σύστημα απενεργοποίησης κινητών στις φυλακές δεν καταφέραμε να αποκτήσουμε. Αφού τους γνωρίζουν, όμως, τους χαρτογράφησαν, ας τους μαζέψουν να νιώσουν την ανάσα της Αστυνομίας, που λένε και στις ταινίες. Άμα θέλουν βρίσκουν λόγους. Ή ας τους παρακολουθούν να μην μπορούν να κάνουν βήμα. Το να περιμένουν τις κάμερες στους δρόμους, λες και οι μαφιόζοι θα κάνουν τις δουλειές τους εκεί που θα υπάρχουν κάμερες, είναι αστεία δικαιολογία. Περιμένοντας τις κάμερες και τις παρακολουθήσεις τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, το οργανωμένο έγκλημα ελέγχει και τη νύχτα και την μέρα πια!
Ο νόμος για τις παρακολουθήσεις τηλεφώνων ψηφίστηκε το 2020. Δεν εφαρμόστηκε διότι μετά τη ψήφιση εντοπίστηκαν τεχνικά και νομικά κενά. Αυτές τις μέρες έγιναν οι αλλαγές που έπρεπε και το νομοσχέδιο εστάλη για έλεγχο στην Εισαγγελία από το υπουργείο Δικαιοσύνης. Μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει, αφού το θεωρούν πολύ σημαντικό όπλο κατά του οργανωμένου εγκλήματος, γιατί χρειάστηκαν πέντε χρόνια για να γίνουν οι αλλαγές και να προωθηθεί; Πέντε ολόκληρα χρόνια! Τόσο επείγονται να πολεμήσουν τις φατρίες!
