Στις 4 Οκτωβρίου, ο Τουφάν Ερχιουρμάν συναντήθηκε με Τουρκοκύπριους δημοσιογράφους και τους παρουσίασε το πρόγραμμα του για τις πρώτες 100 μέρες μετά τη ψηφοφορία. Ρωτήθηκε εάν θέλει να δει τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη. Ήταν αποφασισμένος και βιαστικός.
«Δεν έχω πρόθεση να περιμένω πολύ για μια συνάντηση με τον κ. Χριστοδουλίδη», είπε. «Την πρώτη εβδομάδα – 10 μέρες μετά τις 20 του Οκτώβρη, εάν δεν έρθει πρόσκληση από αυτόν, θα την κάνω εγώ». Ήταν μάλιστα και ενδεικτικό των προθέσεων του και το είπε για να μην νομίζει κανένας ότι θα χάνει χρόνο πίνοντας καφέδες σαν να είναι φιλαράκια: «Αλλά να το πω κι αυτό, δεν πρόκειται να τον συναντήσω τετ α τετ, σίγουρα μαζί μας θα είναι κάποιοι που θα κρατούν πρακτικά». Ήθελε και πρακτικά για να μην του γελάσει κανένας, να είναι επίσημα πράματα.
Λοιπόν, στις δέκα μέρες, ούτε έστειλε ούτε έλαβε πρόσκληση. Μόλις που κατάφεραν να μιλήσουν στο τηλέφωνο την δέκατη μέρα. Μπορεί να ήταν απασχολημένος μετά τη νίκη του, αλλά το γεγονός είναι ότι Ελληνοκύπριοι συνεχίζουν να πιστεύουν ότι ο Ερχιουρμάν ειλικρινά θέλει να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις, ενώ ο Χριστοδουλίδης δεν θέλει. Όμως, είναι ο Χριστοδουλίδης που του τηλεφώνησε 7, 8 φορές το βράδυ της νίκης του για να τον συγχαρεί και να ανοίξει μια δίοδο επικοινωνίας. Και είναι ο Ερχιουρμάν που δεν απαντούσε. Ούτε καν ο τοξικός Τατάρ δεν έκανε κάτι τέτοιο όταν «εκλέγηκε».
Ας δεχτούμε, όμως, ότι την Κυριακή των πανηγυρισμών ήταν αδύνατο να απαντήσει το τηλέφωνο. Παρότι, γνωρίζουμε πως ο Πρόεδρος επικοινώνησε και με συνεργάτη του και συμφώνησαν να τον ενημερώσει ότι προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί του. Σίγουρα ενημερώθηκε, ας μην κοροϊδευόμαστε. Για λόγους ευγένειας και μόνο θα έβρισκε ένα λεπτό αν ήθελε. Τέσσερις μέρες μετά, την Πέμπτη, έκανε ο ίδιος ένα τηλεφώνημα την ώρα που ο Πρόεδρος ήταν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Μόλις τελείωσε η Σύνοδος τον κάλεσε άλλες πεντέξι φορές, αλλά ουδεμία ανταπόκριση.
Όχι, δεν τα λέω για να εμπλουτιστεί το κουτσομπολιό. Παρότι θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια καλή κωμωδία η προσπάθεια για ένα τηλεφώνημα. Αλλά, είναι κι αυτό στοιχείο που αφορά την ουσία, δείχνει και τις προτεραιότητες του καθενός. Ιδίως αν προστεθεί κι ένα άλλο γεγονός. Ότι ούτε ο νέος ειδικός εκπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Κασίμ Ντιάν, κατάφερε να κλείσει ραντεβού μαζί του για να τον συναντήσει την ίδια μέρα που συνάντησε τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη, όπως συνηθίζεται (με τις ίσες αποστάσεις του ΟΗΕ), αλλά ούτε η Μαρία Ολγκίν συνεννοήθηκε για να επισημοποιήσει την άφιξή της. Η Ολγκίν ενημέρωσε ότι μπορεί να έρθει αρχές Νοεμβρίου, αλλά η επισημοποίηση πρέπει να γίνει όταν συντονιστεί και με τους δύο ηγέτες. Με τον Πρόεδρο συνεννοήθηκε, με τον Ερχιουρμάν όχι μέχρι χθες.
Τι συμβαίνει; Μα, είναι πολύ απλό. Ο κ. Ερχιουρμάν θέλει να πάει πρώτα στην Τουρκία για να συνεννοηθεί (μην πω για να πάρει οδηγίες) με τον Ερντογάν, να ξέρει πώς θα χειριστεί τις επαφές του. Τόσο με τον Νίκο Χριστοδουλίδη, όσο και με τα Ηνωμένα Έθνη. Θέλει να δείξει επίσης ότι έχει κι αυτός δουλειές ως «πρόεδρος» και δεν είναι κανένας αργόσχολος να απαντά τα τηλεφωνήματα του Χριστοδουλίδη.
Αν γνωρίζει κάτι άλλο ο Στέφανος Στεφάνου παρακαλούμε να ενημερώσει τον λαό. Αλήθεια, ο ίδιος του τηλεφώνησε να τον συγχαρεί; Και του απάντησε εύκολα; Είμαι πολύ περίεργος.
Υ.Γ. Το πιο πάνω κείμενο δεν εντάσσεται στη συνωμοσία αποδόμησης του Ερχιουρμάν. Είναι μόνο για την πλάκα μας. Υπάρχουν πιο σοβαρά ζητήματα στις ενέργειες και στις θέσεις του νέου ινδάλματος του αυτοχρησθέντος «ενδοτικού μετώπου» που συμβάλλουν από μόνα τους στην αποδόμηση.
