Το ιντερνετικό χάος. Κάθε πρωί, βρίσκω μήνυμα στο κινητό μου, που με πληροφορεί ότι ξόδεψα περίπου 5 ώρες της ημέρας κοιτάζοντάς το! Και, φυσικά, μου δίνει και συγχαρητήρια! Το κακό είναι ότι με τον καιρό έχω εξοικειωθεί ακόμα και με τα διάφορα διαφημιστικά, τα οποία ως επί το πλείστον, έχουν φροντίσει για την υγεία και την καλοπέρασή μου!
Για παράδειγμα, μου «πουλάνε» συνεχώς την συνήθεια της γυμναστικής με την καρέκλα μου. Δέκα λεπτά κάθε πρωί, λέει, να κάθομαι και να σηκώνομαι. Σιγά τα λάχανα! Αν κάνεις όμως το λάθος να αγοράσεις το App (το έκανε ένας φίλος μου που είναι η χαρά του εμπόρου γιατί αγοράζει ό,τι του προτείνουν), δύο τινά μπορεί να συμβούν αν λίγο χαλαρώσεις.
(1) Να σπάσεις την καρέκλα.
(2) Να σπάσεις κάποιο χέρι ή πόδι, ή να κάνεις ζημιά στη μέση.
Στις καρέκλες καθόμαστε κύριε. Δεν είναι αθλητικά αξεσουάρ…
Πιο επικίνδυνο όμως από την άσκηση της καρέκλας, είναι να εκφράσεις άποψη για το Κυπριακό που να είναι ασύμβατη με αυτήν που έχει «καθιερωθεί» από τους ειδικούς περίπου ως εσχάτη προδοσία.
Η πάγια άποψή τους, εκτός από τη μη λύση («καλά είμαστε και τώρα», ναι υπάρχουν και αυτοί!), είναι να επιστρέψουμε στα προ του ΄74 γεγονότα…
Στο σημείο αυτό, σηκώνω ψηλά τα χέρια, και συνεχίζω την άσκησή μου στην καρέκλα. Καλύτερα να σπάσω κανά πόδι, παρά να σπάσουν τα νεύρα μου!
Persona Grata, έστω και αναδρομικά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Φινλανδίας Αλεξάντερ Στούμπ, 57, ο οποίος μιλώντας στην πρόσφατη 80η Σύνοδο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στην Νέα Υόρκη, ήγειρε το θέμα της άμεσης επιστροφής παιδιών από την Ουκρανία που έχουν απαχθεί από την Ρωσία. Το Κίεβο έχει δώσει ελεγμένα στοιχεία σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς που αποδεικνύουν, όπως είπε ο κ. Στούμπ, ότι τουλάχιστον 19.546 παιδιά από την Ουκρανία έχουν απαχθεί και απελαθεί. Προειδοποίησε ότι οι ενέργειες της Μόσχας είναι στα πλαίσια μιας προσπάθειας να σβηστεί το μέλλον της Ουκρανίας. «Απάγοντας παιδιά, η Ρωσία δεν διαπράττει μόνο έγκλημα, αλλά προσπαθεί να κλέψει και να αρνηθεί το μέλλον της Ουκρανίας», δήλωσε.
Υπενθυμίζοντας, τέλος, μια βαθιά προσωπική στιγμή του, ο Πρόεδρος Στούμπ περιέγραψε τη συνάντηση του με τρία απελαθέντα παιδιά από τη Μαριούπολη – την Kira, τον Ivan και τον Maxim – κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Πράγα τον Φεβρουάριο. Οι ιστορίες τους, είπε, ήταν μια οδυνηρή υπενθύμιση του μεγέθους των δεινών τους. «Κανένα παιδί δεν πρέπει ποτέ να αποσπαστεί από την οικογένειά του, το σπίτι του ή το μέλλον του», δήλωσε ο Φινλανδός Πρόεδρος. Που, βεβαίως, για το Κρεμλίνο είναι Persona Non Grata.
Εκεί θα ήθελα να ήμουν τώρα…
Μαζί με τον Λούντβιχ Φαν Μπετόβεν στην καθημερινή του ζωή. Που ήταν ένα πειθαρχημένο, πλην όμως και χαοτικό μείγμα της σχολαστικής ρουτίνας και των εκκεντρικών του συνηθειών, που περιστρέφονταν γύρω από την μουσική του. Ξυπνούσε πολύ νωρίς και μετρούσε πολύ προσεκτικά 60 ακριβώς κόκκους καφέ, τους οποίους και άλεθε για το πρωινό του ρόφημα, και στη συνέχει συνέθετε μουσική μέχρι το απόγευμα. Το οποίο ήταν αφιερωμένο σε μακρινούς και μοναχικούς περιπάτους, (ωραία απεικόνιση) το πιο συχνά στη φύση που πάντα τον ενέπνεε και, καθώς περπατούσε, σημείωνε σε ένα μικρό μπλοκάκι τις μουσικές ιδέες που έρχονταν στο μυαλό του. Τα βραδινά του ήταν για κοινωνικές εξόδους σε ταβέρνες ή κονσέρτα. Σπάνια συνέθετε τα βράδια. Ο χώρος του μέσα στο σπίτι ήταν πολύ ακατάστατος. Είχε την περίεργη συνήθεια, όταν καθόταν και σκεφτόταν τις συνθέσεις του, είχε την παράξενη συνήθεια να ρίχνει κουβάδες νερού επάνω στα ιδρωμένα χέρια του. Αυτό, δεν άρεσε στους ιδιοκτήτες του σπιτιού…
