Σήμερα το Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού ασφυκτιά ανάμεσα στα προβλήματα και τις πολλαπλές ανάγκες των ασθενών. Τώρα, όχι αύριο οι κυβερνώντες χρειάζεται να αποδείξουν ότι διαθέτουν όραμα, σχέδιο και πλάνο για την στήριξη και βοήθεια του Γενικού Νοσοκομείου Λεμεσού, φτάνει θεωρίες, λόγια και διακηρύξεις, έργα μόνο έργα!
Τα ΓΝ Λεμεσού (παραδόθηκε το 1993) και ΓΝ Πάφου (παραδόθηκε το 1992) και έκτοτε δεν είχαν καμία ουσιαστική αναβάθμιση. Τα προβλήματα είναι αφ’ ενός η παλαιότητα (η οποία είναι και ένας από τους λογούς που επικαλούνται οι ασθενείς) αλλά και η έλλειψη χώρων για σκοπούς υποδομών (γραφεία ιατρών, εξωτερικά ιατρεία, διαχείριση ασθενών, μικρό χειρουργοί, κτλ.)
O ΟΚΥπΥ έγκρινε και απέδωσε 5,000 ευρώ για αγορά υπηρεσιών αρχιτέκτονα. Έγιναν κάποια σχέδια σε Λεμεσό και Πάφο τα οποία παρουσιάστηκαν σε συνέδρια του ΔΣ στο ΓΝ Λεμεσού.Τις 30/11/2020 στάλθηκε επιστολή στον ΓΕΔ επισυνάπτοντας το Master Plan που έγινε το 2017 για λογαριασμό του Υ.Υ. ζητώντας να εξεταστεί ή/και ενημέρωση αν υπάρχει πρόθεση από το Οργανισμό να προχωρήσει το συγκεκριμένο σχέδιο επέκτασης. Αναμένεται απάντηση.
Τελικά κάποια από τα έργα έχουν προωθηθεί λόγω του σχεδίου ανάκαμψης. Αρκετές από τις εισηγήσεις που δεν εμπίπταν στο σχέδιο ανάκαμψης όπως το νέο αυτόνομο κτήριο για σκοπούς μετακίνησης μη ιατρικών υπηρεσιών εκτός του κυρίου κτηρίου δεν έχουν εισακουστεί.
Αυτή την στιγμή εκκρεμούν κοντά στα 40 μικρά έργα κάτω των 25 χιλιάδων τα οποία εκκρεμούν στη Περιφέρεια Λεμεσού – Πάφου. Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει καμία κτηριακή αναβάθμιση.
Απουσία μηχανογραφημένων συστημάτων η οποία προκαλεί αυξημένο λειτουργικό κόστος αλλά και προβλήματα ελέγχου και διοίκησης.
Η αυτονόμηση είναι ένας παρεξηγημένος όρος για τον οποίον υπάρχουν πολλές ερμηνείες τόσο στον ΟΚΥπΥ όσο και στους συμβαλλόμενους με αυτόν Οργανισμούς και Υπηρεσίες. Το σίγουρο είναι ότι ο νομοθέτης δεν ήθελε την κεντρικοποίηση της εξουσίας. Απόδειξη της θέλησης του νομοθέτη είναι η δημιουργία των Περιφερειών.
Ο ρόλος των Νοσοκομείων του ΟΚΥπΥ στη μετά ΓΕΣΥ κατάσταση είναι διαφορετικός και θα πρέπει να βρεθεί ο νέος ρόλος του κάθε νοσοκομείου, των περιφερειών αλλά και του Οργανισμού (στρατηγικός σχεδιασμός).
Χωρίς ειδικότητες και πολύ σύντομα ως νοσοκομείο δεν θα είναι δυνατό να δέχονται καν περιστατικά αφού αυτά θα οδηγούνται αυτόματα στα πλησιέστερα κατάλληλα δηλαδή στα ιδιωτικά νοσηλευτήρια. Το ΤΑΕΠ δεν θα είναι το μόνο που θα χάσει. Δεν θα είναι δυνατό όπως δεν μπορεί και σήμερα να νοσηλεύονται στη ΜΕΘ. Αν μιλούμε με οικονομικούς ορούς αυτό που θα πρέπει να δει ο Οργανισμός και ιδιαίτερα οι διευθύνσεις των παγκύπριων κλινικών, είναι πόσα περιστατικά θα χάσουν από την περιφέρεια (34% του πληθυσμού). Ο ανταγωνισμός δεν είναι το ΓΝ Λεμεσού αλλά οι έξω που ετοιμάζουν κέντρα τραύματος. Δεν χρειάζεται να γίνει οικονομική μελέτη ως Περιφέρεια για να δικαιολογηθεί, γιατί υπάρχει το αίτημα για 5 γιατρούς. Αυτή μπορεί να την κάνει το ΓΝ Λευκωσίας για να δικαιολογήσει το τι θα χάσει από πλευράς περιστατικών και εισοδημάτων.
Η άλλη ειδικότητα για την οποία υπάρχει αναγκαιότητα είναι η επεμβατική ακτινολογία. Έχει υποβληθεί αίτημα. Όλα αυτά έχουν υποβληθεί και αναμένονται αποφάσεις. Υπάρχει εξοπλισμός 2 εκ. όπως αγγειογράφος, μίνι αγγειογράφος και νέος αξονικός (που θα παραδοθεί τον επόμενο μήνα) κατάλληλος για στήριξη της ειδικότητας όπως και άλλων ειδικοτήτων. Το ΓΝ Λεμεσού χρειάζεται τον γιατρό και την έγκριση της εφημερίας του. Κάτι παρόμοιο με το τι γινόταν στο ΓΝ Λευκωσίας τα τελευταία 10 χρόνια.
Αυτά είναι θεμελιώδη θέματα για τα οποία χρειάζονται άμεσες πρακτικές λύσεις. Το κράτος, η κυβέρνηση με αποφασιστικότητα και πολιτική βούληση, το αρμόδιο Υπουργείο Υγείας, καθώς και οι βραχίονες Οργανισμός Ασφάλισης Υγείας (ΟΑΥ) και (ΟΚΥπΥ) χρειάζεται να τρέξουν τώρα και όχι αύριο γιατί πλέον θα είναι αργά. Το ΑΚΕΛ θα συνεχίσει να υπερασπίζεται το Γενικό Σύστημα Υγείας, θα αγωνίζεται και θα διεκδικεί ένα ισχυρό Τομέα Δημόσιας Υγείας. Γιατί πάνω από όλα η υγεία του λαού.
*Μέλος Πολιτικού Γραφείου ΑΚΕΛ
