Η ιστορία με τους Νορβηγούς που δεν θέλουν να πωλήσουν στρατιωτικό εξοπλισμό στην Κύπρο μπορεί να φέρνει στο μυαλό μας τη γνωστή ελληνική φράση με τους γύφτους, πλην όμως είναι ιδιαίτερα σοβαρή, καθώς άπτεται της εθνικής μας ασφάλειας, και ανάλογα πρέπει να αντιμετωπίζονται όσοι εμπλέκονται. Γιατί προφανώς επειδή νιώθουν ότι έχουν το ελεύθερο να κάνουν ό,τι θέλουν -αφού τους το επιτρέψαμε- μπορούν να ελέγχουν κι άλλα ζητήματα, πέραν αυτών που έχουν να κάνουν με το Κυπριακό. Ο Έσπεν Μπαρθ Άιντα, αν ερωτηθεί τι γνωρίζει για το θέμα που έφερε στο προσκήνιο ο «Φ», θα αρνηθεί την όποια ανάμιξή του. Θα πάρει εκείνο το χαζοχαρούμενο ύφος του για να προσπαθήσει να πείσει ότι δεν γνωρίζει οτιδήποτε.
Δεν πρέπει να παρασυρόμαστε ούτε από το ύφος του κ. Άιντα, ούτε και από το ότι τα Νόμπελ Ειρήνης δίνονται στη Νορβηγία. Για όσους δεν το γνωρίζουν, η Νορβηγία συγκαταλέγεται σήμερα στους πρώτους δέκα βασικούς εξαγωγείς στρατιωτικού υλικού παγκοσμίως. Και στο πελατολόγιό της υπάρχουν πολλές και σημαντικές χώρες που της προσφέρουν εκατομμύρια κάθε χρόνο. Μόνο το 2015 οι εξαγωγές όπλων από τη Νορβηγία ανήλθαν στα 270 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το 2012 είχαν φτάσει στα 349 εκατομμύρια ευρώ. Μόνο απ’ αυτό το στοιχείο βλέπουμε τον σημαντικό ρόλο που παίζει στο παγκόσμιο εμπόριο η Νορβηγία.
Λένε τώρα οι Νορβηγοί ότι έχουν πολιτική που απαγορεύει τις πωλήσεις όπλων σε περιοχές που βρίσκονται σε πόλεμο, ή υπό απειλή πολέμου, ή σε χώρες που βρίσκονται σε εμφύλιο πόλεμο. Εδώ βεβαίως χαμογελάμε γιατί η δικαιολογία είναι εξίσου αστεία με εκείνη των Αμερικανών την οποία χρησιμοποιούσαν για χρόνια για να αιτιολογήσουν το εμπάργκο κατά της Κύπρου, όταν ο κατοχικός στρατός εξοπλίζεται κατά κύριο λόγο με αμερικανικά όπλα.
Η δικαιολογία των Νορβηγών είναι, πέρα από αστεία, και προκλητική. Γιατί αν ισχύουν αυτά που υποστηρίζει η νορβηγική πλευρά σ’ ό,τι αφορά την περίπτωση της Κύπρου, τότε τι γίνεται με τη Σαουδική Αραβία, τα Αραβικά Εμιράτα, το Κουβέιτ; Κοινό χαρακτηριστικό των χωρών αυτών είναι οι επιχειρήσεις κατά της Υεμένης. Για το θέμα της Υεμένης πρόσφατα μερικές δεκάδες οργανώσεις της Νορβηγίας ζήτησαν διεξαγωγή έρευνας για τις πωλήσεις όπλων σε χώρες που εμπλέκονται στον εμφύλιο της συγκεκριμένης χώρας.
Και υπάρχουν κι άλλα για τη Νορβηγία, όπως για παράδειγμα η δράση της κρατικής (κατά 67%) Statoil Hydro, η οποία δραστηριοποιείται σε πολλές χώρες, όπου οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι πέραν το ανεκτού. Το δίκτυο συνεργασίας της νορβηγικής εταιρείας υδρογονανθράκων συμπεριλαμβάνει χώρες όπως το Αζερμπαϊτζάν, η Αγκόλα, το Ιράν και η Νιγηρία και ψάχνουν και συνεργασία με τη Σαουδική Αραβία.
Είναι εμφανές ότι το πρόβλημα δεν προέκυψε λόγω αυστηρής τήρησης της νορβηγικής νομοθεσίας αλλά γιατί κάποιος Νορβηγός κινήθηκε προς αυτή την κατεύθυνση. Και από την ώρα που οι κινήσεις του δημιουργούν πρόβλημα στην εθνική ασφάλεια της Κυπριακής Δημοκρατίας θα πρέπει να αντιμετωπιστεί κατά ανάλογο τρόπο. Όχι πιο αυστηρά από ό,τι θα αντιμετώπιζε οποιαδήποτε σοβαρή χώρα ανάλογα περιστατικά που θα επηρέαζαν την εθνική της ασφάλεια.
