Στις 24 Απριλίου 2004, ο κυπριακός Ελληνισμός κλήθηκε ν’ αποφασίσει με ένα «ναι» ή ένα «όχι» στο Σχέδιο Ανάν. Με το συντριπτικό 76% ΟΧΙ, το Σχέδιο απορρίφθηκε και η Κυπριακή Δημοκρατία διασώθηκε όταν όλα σχεδόν τα κόμματα και όλοι οι πολιτικοί ηγέτες απαιτούσαν εκβιαστικά και αδίστακτα να την παραδώσουν αύτανδρη σε μια νέα τουρκοκρατία.
Θα ανέμενε κανείς πως ο Τάσσος Παπαδόπουλος, που ένδακρυς κάλεσε τους Έλληνες να πουν ένα βροντερό ΟΧΙ, και οι μετέπειτα Πρόεδροι, Χριστόφιας, Αναστασιάδης και Χριστοδουλίδης, θα σέβονταν την δημοκρατικά εκπεφρασμένη απόφαση του κυπριακού Ελληνισμού. Όλοι ασεβούν! Όλοι καθυβρίζουν και προπηλακίζουν το ΟΧΙ! Όλοι επιμένουν να υλοποιούν πρόνοιες του τερατουργήματος Ανάν.
Και όμως! Στη σελ. 59 της επίσημης μετάφρασης του Σχεδίου Ανάν, στο «Προσάρτημα ΙΧ: Η γένεση της νέας τάξης πραγμάτων. Άρθρο 1. Έναρξη ισχύος της Θεμελιώδους Συμφωνίας», αναφέρονται ρητώς, επισήμως και αυτολεξεί τα εξής:
«Σε περίπτωση που η Θεμελιώδης Συμφωνία δεν εγκριθεί στα ξεχωριστά ταυτόχρονα δημοψηφίσματα, αν οποιαδήποτε εγγυήτρια δύναμη δεν υπογράψει τη Σύμβαση σε θέματα που σχετίζονται με τη νέα τάξη πραγμάτων στην Κύπρο μέχρι τις 29 Απριλίου 2004, θα είναι άκυρη και δεν θα έχει οποιαδήποτε νομική ισχύ».
Στις 31/3/2004 (όπως αποκάλυψε η εκλεκτή συνάδελφος, ερευνήτρια, Φανούλα Αργυρού – «Σημερινή», 31/12/2024), ο ΓΓ του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, έστειλε τρισέλιδη επιστολή στον τότε Πρωθυπουργό της Βρετανίας, Τόνι Μπλερ, για το Σχέδιό του. Ας προσεχθούν τα εξής σημαντικά:
«Σε περίπτωση που η Ιδρυτική Συμφωνία δεν εγκριθεί στα ξεχωριστά ταυτόχρονα δημοψηφίσματα, ή αν μια από τις εγγυήτριες δυνάμεις δεν υπογράψει τη Συνθήκη για τα θέματα που αφορούν τη νέα τάξη πραγμάτων στη Κύπρο όχι αργότερον της 29ης Απριλίου 2004, αυτή θα είναι άκυρη (null and void ab initio) και οι δεσμεύσεις που είχαν αναληφθεί, καθώς και η υποβολή του δημοψηφίσματος δεν θα έχουν καμία νομική ισχύ».
Ακόμα και οι Εγγλέζοι παραδέχθηκαν (17/11/2004), διά του Υφυπουργού Εξωτερικών, Ντένις Μακσέιν, ότι το Σχέδιο Ανάν είναι νεκρό, από τη στιγμή που απερρίφθη από τη μία εκ των δύο πλευρών. Ο Alfred de Zayas, καθηγητής Διεθνούς Δικαίου, σε ανάλυσή του («Καθημερινή», 24/7/2005), επισήμανε και τα εξής:
«Ουσιώδεις πτυχές του Σχεδίου Aνάν ήταν εν πολλοίς ασυμβίβαστες με ό,τι τα όργανα των Ηνωμένων Εθνών είχαν συζητήσει έως τώρα και είχαν διαμορφώσει κατά τη διάρκεια των ετών σχετικά με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Το σχέδιο Aνάν ήταν ασύμβατο με τη γενική καταδίκη της επιθετικότητας, της στρατιωτικής κατοχής, των πολιτικών δημογραφικής αλλοίωσης, και της άρνησης του δικαιώματος της επιστροφής των προσφύγων. Ήταν ασύμβατο με τα πολυάριθμα ψηφίσματα της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τα Ανθρώπινα Δικαιώματα από το 1975 (…)».
Οι εκλεκτοί συνάδελφοι, Κώστας Βενιζέλος, Μιχάλης Ιγνατίου και Νίκος Μελέτης, στο βιβλίο τους με τίτλο: «Σχέδιο Ανάν. Το μεγάλο παζάρι. Οι 129 ημέρες που συγκλόνισαν τον Ελληνισμό», αποκάλυψαν, για πρώτη φορά, επιστολή Κληρίδη (21/10/2002) στον Ανάν, διά της οποίας καταγράφονται πολλά εξοργιστικά. Ο Κληρίδης παραδέχεται:
«Έχω δεχτεί ότι το ισχύον Σύνταγμα του 1960 θα αλλαχτεί εντελώς και ένα νέο Σύνταγμα θα το αντικαταστήσει. Έχω δεχτεί ότι η λέξη ‘‘κυριαρχία’’ μπορεί να μην αναφέρεται (ανταποκρινόμενος στην εισήγηση του Γενικού Γραμματέα στο Παρίσι για συμβιβασμό). Το έκανα, παρά το γεγονός ότι η ‘‘μία κυριαρχία’’ αναφέρεται ειδικά στα ψηφίσματα των Ην. Εθνών. Αυτή η σημαντική παραχώρηση δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως αποδοχή του όρου ‘‘κυριαρχία’’ σε ό,τι αφορά τα ‘‘συστατικά κράτη’’ (‘‘component states’’).
»Επίσης συμφώνησα ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί η φράση ‘‘νέα κατάσταση πραγμάτων’’ (’’new state of affairs’’). Περαιτέρω, πρόσφατα έχω κάνει έναν επιπλέον συμβιβασμό, κατόπιν εισήγησης του Γενικού Γραμματέα, δηλαδή ότι πουθενάστη συνολική διευθέτηση δεν θα αναφέρεται το όνομα ‘‘Κυπριακή Δημοκρατία’’.Μέχρις αυτού του σημείου ήμουν πρόθυμος και είμαι πρόθυμος να φτάσω».
Κληρίδης και Ντενκτάς συμφώνησαν, επίσης, την περιβόητη παρθενογένεση. Έτσι εξηγούνται τα κροκοδείλια δάκρυα και οι εξορκισμοί Κληρίδη να δεχτούμε το τερατούργημα Ανάν, τεχνουργηθέν και υπό του ιδίου, διαφορετικά θα… αποδημούσε εις Κύριον!
Κύπριοι πολιτικοί ηγέτες διέπραξαν κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας ατιμώρητα πολιτικά ανομήματα σε βαθμό εθνικού κακουργήματος. Αντί να την προστατέψουν από τους Εγγλέζους, τους Τούρκους, τον ΓΓ του ΟΗΕ, ξένους παρατρεχάμενους και Έλληνες, δυστυχώς, με εγκληματική επιμονή απεργάζονταν την κατάλυσή της! Οι 313.704 Έλληνες, που βροντοφώναξαν ΟΧΙ στο έκτρωμα Ανάν, αυτοί διέσωσαν την Κυπριακή Δημοκρατία! ΟΧΙ οι πολιτικοί.
Είκοσι ένα χρόνια μετά το δημοψήφισμα, ο Πρόεδρος, Ν. Χριστοδουλίδης, αποδεικνύεται τρισχειρότερος και πλέον επικίνδυνος των ασεβέστατων προκατόχων του. Έκανε παντιέρα της πολιτικής του την τουρκοδιζωνική και ξέχασε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος-μέλος της ΕΕ. Δεν απαιτεί κυρώσεις κατά της κατοχικής Τουρκίας.
Δεν ασκεί βέτο στην εκταμίευση κονδυλίων για τον Αττίλα. Δεν απαιτεί εφαρμογή της Αντιδήλωσης της ΕΕ στη δήλωση Τουρκίας περί μη αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας (21 Σεπτεμβρίου 2005). Ασεβεί και αυτός βάναυσα στο ΟΧΙ στο Σχέδιο Ανάν. Κατήντησε το Κυπριακό θέμα ΜΟΕ.
Ο Φοίβος Κλόκκαρης, αντιστράτηγος ε.α. και πρώην Υπουργός Άμυνας, σε ανάλυσή του (27/5/2025), υπέβαλε ξανά και έντονα: «Προβάλλει επιτακτικά η ανάγκη απόρριψης της διζωνικής αλλά η ηγεσία μας αρνείται επιμόνως να αναθεωρήσει την πολιτική της στο Κυπριακό. Είναι μια αδικαιολόγητη εμμονή, γιατί η ΔΔΟ εξυπηρετεί τα συμφέροντα τής Τουρκίας και Βρετανίας και πρέπει να απαλλαγούμε από αυτήν τη μορφή λύσης (…). Η Τουρκία με τη ΔΔΟ επιτυγχάνει τον στρατηγικό έλεγχο ΟΛΗΣ τής Κύπρου και είναι πολύ ανησυχητικό, ότι η ηγεσία μας δεν αντιλαμβάνεται αυτόν τον κίνδυνο».
Ο Φ. Κλόκκαρης υπογραμμίζει πως, αν ο λαός ενημερωθεί και συνειδητοποιήσει τους μεγάλους κινδύνους που διατρέχει η Κύπρος, ελπίζει ότι θα «διαμορφωθεί λαϊκή πλειοψηφία κατά της ΔΔΟ και θα ασκηθεί πίεση προς την ηγεσία μας να αλλάξει πορεία στο Κυπριακό». Η πολιτική ηγεσία δεν είναι ένας εσμός… βλακών. Ούτε συρφετός… ηλιθίων. Δεν έχουν άλλοθι. Και αντιλαμβάνονται και κατανοούν τους εφιαλτικούς κινδύνους.
Για λόγους ακατανόητους αρνούνται ν’ αλλάξουν στρατηγική αντιμετώπισης του τουρκικού θηρίου, επειδή είναι πιο βολικό να ασκούνται στον κατευνασμό, στα «ήρεμα νερά» και σε γελοιώδεις εκκλήσεις για συνομιλίες. Ναι, προέχει και επιβάλλεται να σχηματισθεί και να οργανωθεί τάχιστα μια συντριπτική αντιδιζωνική πλειοψηφία, για να διασωθεί ξανά η Κυπριακή Δημοκρατία από ανεπαρκείς και επικίνδυνους πολιτικάντηδες. Είμαστε στο παρά ένα της τουρκοποίησης.
