Όλοι πάντως ζητούν τη διακοπή της σειράς γιατί έτσι έμαθαν να λειτουργούν μέσα στον μικρόκοσμό τους: με τον αέρα του μάστρου, του τσιφλικά, του μουχτάρη, ζητούν με τον… παρά τους μέσα από τον δημόσιο φορέα ελέγχου της ραδιοτηλεόρασης τη διακοπή μιας τηλεοπτικής σειράς επειδή ταράζει την ηρεμία(!) τους ή επειδή αποφάνθηκαν ως ψυχίατροι του Facebook ότι μετατρέπει φιλήσυχους ίλαρχους σε serial killers. Όλα περιστρέφονται γύρω από την αφεντιά μας, έτσι;
Είναι η πρώτη φορά που πραγματικά συμπάσχω με τους λειτουργούς της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης. Που είναι αναγκασμένοι, βάσει της νομοθεσίας που διέπει την Αρχή, να ερευνούν το μακρύ και το κοντό του κάθε πικραμένου, ξοδεύοντας πολύτιμες εργατοώρες ώστε να τους απαντήσουν μετά «δεν μπορούμε να ΛΟΓΟΚΡΙΝΟΥΜΕ το σενάριο μιας σειράς ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑΣ από τη στιγμή που δεν παραβιάζει τη νομοθεσία, δεν σας είναι ευκολότερο, ξέρετε, ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΤΕ ΤΟ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ;». Εντάξει, δεν θα απαντήσουν ακριβώς έτσι αλλά πάνω κάτω έτσι θα εξελιχθεί η υπόθεση.
Δεν το πιστεύω ότι πραγματικά καθόμαστε και συζητάμε τα αυτονόητα. Ότι σε μια περίοδο που -κυριολεκτικά- βλέπουμε εφιάλτες εξαιτίας της διαφθοράς, της ανικανότητας και του θεσμικού ρατσισμού που διευκόλυναν το μακάβριο έργο του δράστη, υπάρχει κόσμος που ελαφρά τη καρδία σηκώνει το τηλέφωνο ή στέλνει email για να ζητήσει τη διακοπή μιας σειράς επειδή… θεωρεί «ότι και µόνο η παρακολούθηση της σειράς φέρνει στο µυαλό τον serial killer»; Σοβαρά τώρα; Ο serial killer του «Τατουάζ» υπάρχει ως storyline από την αρχή, δηλαδή από το αναθεματισμένο φθινόπωρο του 2017 και θυμήθηκαν κάποιοι νοικοκυραίοι ότι μπορεί να επηρέασε(!) έναν φαινομενικά νορμάλ στρατιωτικό ώστε να διαπράξει μια σειρά από φρικτά εγκλήματα; ΟΚ, άρρωστος, ψυχάκιας, ανώμαλος, ψυχοπαθής, διαταραγμένος ο «Ορέστης» αλλά ας μην του φορτώσουμε και άθλιο γούστο στις σειρές, τι λέτε;
Αν για οποιοδήποτε λόγο σε ενοχλεί ένα τηλεοπτικό προϊόν, μπορείς να το καταγγείλεις, αρκεί φυσικά η καταγγελία να βγάζει νόημα (παράνομη διαφήμιση, σεξ και βία σε οικογενειακή ζώνη, παραβίαση δημοσιογραφικής δεοντολογίας είναι μερικοί από τους σοβαρούς λόγους). Αν δεν υπόκειται σε κάποιες απ’ αυτές τις διατάξεις, μπορείς κάλλιστα να το αγνοήσεις και αν έχεις μηχανάκι της Nielsen ακόμα καλύτερα, του κάνεις και ζημιά. Μπορείς να το θάψεις ακόμα στο Πού Πήγαμε Και Δεν Μας Άρεσε. Κι αυτή εδώ η στήλη ασκεί (πολλές φορές σκληρή) κριτική σε προγράμματα αλλά με στόχο τη βελτίωση/αναβάθμιση του προϊόντος, το κόψιμο το αποφασίζουν τα κανάλια ως επιχειρήσεις ανάλογα με τα έσοδα που φέρνει το κάθε πρόγραμμα στο τραπέζι.
Σε γενικές γραμμές πάντως, μιας και είμαστε στο θέμα, τα κανάλια φαίνεται πως έμαθαν από το πάθημα του διπλού φονικού του Στροβόλου (όπου εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων οι περισσότεροι μετέδιδαν αμάσητη όποια τσιόφτα τους τροφοδοτούσαν ανεπίσημα -για τους λόγους τους- οι αρχές) και δεν καταγράφηκε κάτι εξαιρετικά κραυγαλέο – τουλάχιστον όχι κάτι που να υπέπεσε στην αντίληψή μου, πέρα απ’ την εκάστοτε υπερβολή ή έντονη δραματοποίηση (που είναι πταίσματα μπροστά στα τέρατα που έβγαιναν στον αέρα σε παλιότερες τραγωδίες όπως η Ήλιος και το Μαρί). Φαίνεται πως το σοκ, το πρωτόγνωρο της υπόθεσης και οι υπερβολικά μακάβριες πτυχές της έφεραν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα κι από κει που θα περίμενε κανείς τα κανάλια να συναγωνίζονται τις trash ιστοσελίδες σε αίμα, τρόμο και ανεπιβεβαίωτες φήμες, τελικά -σε γενικές γραμμές- αντιμετωπίζουν το θέμα με μια πρωτοφανή (για τα εγχώρια δεδομένα) ψυχραιμία, προσοχή και σύνεση, ενώ δεν έλειψαν οι ευθείς βολές για πολιτικές ευθύνες και οι έντονες επικρίσεις των κυβερνητικών χειρισμών ακόμα και από γνωστά φιλοκυβερνητικά μαγαζιά. Μακάρι οι πολυπόθητες αλλαγές στην κοινωνία μας, που όλοι ευχόμαστε να βγουν ως το μοναδικό καλό απ’ αυτή τη φρικτή ιστορία, να ξεκίνησαν από εδώ.
