88 Minutes 

Ένας καθηγητής πανεπιστημίου, που εργάζεται και ως ψυχίατρος για το FBI, λαμβάνει μια ανώνυμη τηλεφωνική απειλή, σύμφωνα με την οποία του απομένουν μόνο 88 λεπτά ζωής. Η αντίστροφη μέτρηση αρχίζει… Σαν «24 τσέπης» παίζει αυτό το μέτριο θρίλερ του Τζον Άβνετ που χρησιμοποιεί το εύρημα της αφήγησης σε real time για μια τετριμμένη ιστορία απειλής, σκοτεινών μυστικών και φόνων. Ο Αλ Πατσίνο (ο μόνος ίσως λόγος για να το δείτε κι αυτός όχι στα καλύτερά του) ροκανίζει τα σκηνικά και τη διάρκεια ψάχνοντας να βρει ποιος θέλει να τον βγάλει από τη μέση έχοντας στη διάθεσή του το χρονικό διάστημα του τίτλου (που δεν τηρείται πάντα – εάν το προσέξατε η διάρκεια είναι 20 λεπτά μεγαλύτερη) ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να κρατηθεί σοβαρός υποδυόμενος έναν γυναικά εγκληματολόγο που όλες κόβουν φλέβες για πάρτη του(!), αντιμετωπίζοντας παράλληλα τις τρύπες και ευκολίες του σεναρίου αλλά και την προκλητικά αδιάφορη σκηνοθεσία του Άβνετ. Από ίντριγκα πάει καλά (ως ένα σημείο τουλάχιστον) αλλά όλα είναι τόσο εξωφρενικά και τραβηγμένα-απ’ τα-μαλλιά που είναι αδύνατον να νοιαστείς ή να σου δημιουργεί έστω μια υποτυπώδης αίσθηση αγωνίας και ανασφάλειας. Το φινάλε προσπαθεί ανεπιτυχώς να μαζέψει τα ασυμμάζευτα και καταλήγει γελοίο και εκνευριστικό. Αν αναζητάτε σασπένς και συγκινήσεις σε πραγματικό χρόνο τύπου «24», ξαναζήστε καλύτερα «μία από εκείνες τις μέρες» του Τζακ Μπάουερ. Μ.Ν.