Green Lantern

Το σώμα των Γκριν Λάντερν, μια πανίσχυρη ομάδα που αγωνίζεται για τη διαγαλαξιακή ειρήνη, διαλέγει έναν γήινο πιλότο για καινούργιο μέλος της. Η πρώτη αποστολή του Χαλ Τζόρνταν, ωστόσο, θα είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχουν αντιμετωπίσει ποτέ οι Γκριν Λάντερν. Το κόμικ της DC κατάγεται από την χρυσή εποχή των 40s όπου ο κόσμος χρειαζόταν απεγνωσμένα ένα καλό παλικάρι με τετράγωνο σαγόνι, όμως μην γελιέστε, το φιλμ του Μάρτιν Κάμπελ είναι βασισμένο στην αναβίωση του 2004 – με όλα τα συνεπακόλουθα. Σαν καλοκαιρινό υπερ-ηρωικό blockbuster, περνάει μετά βίας τη βάση. Πιο κοντά σε μια ολίγον κιτς περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας τύπου «Flash Gordon» παρά τυπική ταινία με σούπερ ήρωα, με το βάθος, τα μηνύματα και τις αλληγορίες που μας έχουν καλομάθει οι αξιόλογες παραγωγές του είδους. Εδώ έχουμε μόνο εφέ, κακογραμμένους διαλόγους, την αστραφτερή οδοντοστοιχία του Ryan Reynolds και μια πλοκή που θα ταίριαζε καλύτερα σε επεισόδιο των Gormiti. Ότι δηλαδή μισούμε σε μια ταινία με σούπερ ήρωες. Και κάτι παραπάνω. Δικαιολογημένα το αποκήρυξαν όλοι όσοι είχαν την ατυχία να εμπλακούν μαζί του ενώ ο Ρέινολντς έσπασε ανελέητη πλάκα μαζί του στο Deadpool 2. M.N.