Ο εξολοθρευτής – The terminator

Ένα ρομπότ δολοφόνος ταξιδεύει πίσω στο χρόνο για να εξαλείψει μια σερβιτόρα, ο γιος της οποίας όταν μεγαλώσει θα οδηγήσει την ανθρωπότητα σε έναν πόλεμο ενάντια στις μηχανές. Σκοτεινό, υπερβίαιο και σχεδόν ταινία τρόμου, που μας σύστησε το πιο κακό, ασταμάτητο και θανάσιμο ανδροειδές της οθόνης με τη μορφή (και τα μούσκουλα) του Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ. Το πρωτότυπο αυτό μείγμα δράσης, επιστ. φαντασίας και τρόμου του Τζέιμς Κάμερον πήρε το χιλιοφορεμένο μοτίβο του ταξιδιού στο χρόνο και το μετέτρεψε σε αφετηρία για μια από τις συναρπαστικότερες κούρσες του είδους. Αν και τα περισσότερα στοιχεία σχετικά με τα πηγαινέλα στον χωροχρόνο θα αποκαλυφθούν στις τρεις συνέχειες, ο πρώτος “Εξολοθρευτής” δεν παύει να είναι αυτός που άλλαξε τους κανόνες του παιχνιδιού: Όχι πια πιτσιρίκια που κολλάνε στο παρελθόν ή συναντιούνται με τυχαίες ιστορικές προσωπικότητες αλλά δύο στρατιώτες που στέλνονται από το μέλλον για να βρουν την ίδια γυναίκα, η οποία και κρατάει στα χέρια της (ή πιο σωστά στην κοιλιά της) το μέλλον της ανθρωπότητας. Ακολουθήθηκε από το εντυπωσιακό “Judgment Day” (1991), τρεις ακόμα -κατώτερες- συνέχειες, μία τηλεοπτική σειρά (The Sarah Connor Chronicles) και το sequel/reboot “Dark Fate” με Χάμιλτον και Σβαρτσενέγκερ που αναμένεται τον Νοέμβριο. Μ.Ν.