Κάθε Κυριακή – Any given Sunday

Ένας βετεράνος προπονητής αμερικανικού ποδοσφαίρου αγωνίζεται να ανταπεξέλθει στις σκληρές απαιτήσεις της επαγγελματικής αρένας σε μια παρακμάζουσα χρονιά με πολλές αναποδιές.
Αφού κατήγγειλε κάθε σκοτεινή πλευρά της αμερικανικής πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής, ήταν πλέον ζήτημα χρόνου για τον Όλιβερ Στόουν να διεισδύσει στα παρασκήνια (και αποδυτήρια) του δημοφιλούς (και αρκετά κερδοφόρου) αμερικανικού ποδοσφαίρου (αυτό που εμείς αποκαλούμε ράγκμπι) μπαίνοντας στο γήπεδο ακριβώς όπως και οι παίκτες: με ορμή και διψασμένος για αίμα! Πολεμική ατμόσφαιρα, συμφωνίες κάτω απ’ το τραπέζι, πάρτι με σεξ και κόκα, ντόπινγκ, φιλοδοξίες ανερχόμενων ταλέντων, το άγχος των ξοφλημένων, και –φυσικά- στημένα παιχνίδια κι εξαγορές παικτών και ομάδων. Απ’ όλα έχει ο αθλητικός μπαξές κι ο Στόουν δεν προλαβαίνει στη συγκομιδή. Θέλει να τα πει όλα μέσα σε δυόμιση ώρες (από τέσσερις που διήρκεσε το αρχικό cut) κι επιστρατεύει φρενήρεις ρυθμούς, φλασάτο μοντάζ και πλάνα ολίγων δευτερολέπτων που κρατάνε το θεατή σε κατάσταση δέους και καρφωμένο στην καρέκλα του. Το καστ είναι θεσπέσιο, οι ρυθμοί εξοντωτικοί και οι σκηνές μάχης στο γήπεδο αφόρητα ρεαλιστικές (κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το πλάνο με το βγαλμένο μάτι). Κάπου χάνεσαι μέσα σ’ αυτό τον κυκεώνα εικόνων και χαρακτήρων, όμως ο Στόουν δεν είναι τυχαίος και ξέρει πολύ καλά πώς να το παρακάνει με τον βομβαρδισμό των κατηγορώ του και να τη… γλιτώνει προσφέροντας θέαμα και ουσία. Παίξτε μπάλα. M.N.