Να καθαρίσουμε το όνομα της Κύπρου για το σωματεμπόριο

Την ανάγκη να «καθαρίσει» το όνομα της Κύπρου από το απόστημα του εγκλήματος της εμπορίας προσώπων που την εκθέτει διεθνώς ως ένα παράδεισο για τους σωματεμπόρους και μια κόλαση ιδιαίτερα για γυναίκες θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης τόνισαν οι βουλευτίνες και βουλευτές μέλη της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη σχεδόν τρίωρη συνεδρία της περασμένης Δευτέρας 6ης Σεπτεμβρίου 2021. 

Θέμα της πολυπρόσωπης κι ενδελεχούς συζήτησης στην οποία προσκλήθηκαν και συμμετείχαν εκπρόσωποι όλων των αρμόδιων κυβερνητικών τμημάτων και των μη κυβερνητικών οργανώσεων όπως και η Επίτροπος Διοικήσεως, ήταν η υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας στην κατηγορία 2 (tier 2) στην ετήσια έκθεση 2020 του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για την εμπορία προσώπων στον κόσμο που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο 2021. 

Κομβικό σημείο της αμερικανικής έκθεσης ήταν η επισήμανση ότι μέσα στα τελευταία τρία χρόνια δεν υπήρξε στη χώρα μας καμιά καταδίκη οποιουδήποτε με βάση τον νόμο για εμπορία προσώπων για σεξουαλική εκμετάλλευση, ενώ υπήρξε ιδιαίτερη αναφορά στην απαράδεκτη καθυστέρηση στην εκδίκαση των υποθέσεων εμπορίας που έχει ως αποτέλεσμα την εγκατάλειψη της Κύπρου από τις αλλοδαπές γυναίκες θύματα και την απαλλαγή των κατηγορουμένων εφόσον οι υποθέσεις δεν στοιχειοθετούνται με τις μαρτυρίες των θυμάτων. 

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Μωβ της θλίψης σε απόχρωση ελπίδας

Η έλλειψη συντονισμού και επαρκούς συνεργασίας μεταξύ των κρατικών φορέων και των ΜΚΟ που ασχολούνται με το ζήτημα επισημάνθηκε επίσης στη συνεδρία ως σημαντική παράμετρος που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο την ήδη τραυματική ζωή και την καθημερινότητα των θυμάτων στην Κύπρο. Η συζήτηση έγινε μετά από εισήγηση της βουλευτίνας ΔΗΣΥ Ρίτας Σούπερμαν πρώην ανώτερης υπαστυνόμου επικεφαλής του Γραφείου της Αστυνομίας για Καταπολέμηση της Εμπορίας Προσώπων (ΓΚΕΠ) και στηρίχθηκε από την πρόεδρο της Επιτροπής βουλευτίνα του ΑΚΕΛ Ειρήνη Χαραλαμπίδου, τον βουλευτή του ιδίου κόμματος Γιώργο Κουκουμά και τις βουλευτίνες ΔΗΣΥ και Κινήματος Οικολόγων αντίστοιχα Φωτεινή Τσιρίδου και Αλεξάνδρα Ατταλίδου. Παρόντες στη συζήτηση ήταν οι βουλευτές Παύλος Μυλωνάς (ΔΗΚΟ) και Μάριος Μαυρίδης (ΔΗΣΥ).  

Σημειώνουμε την ενδιαφέρουσα εισήγηση της συμβούλου για θέματα φύλου στο υπουργείο Εξωτερικών Τζόζης Χριστοδούλου για αντιμετώπιση των θεμάτων εμπορίας στη βάση του μοντέλου που εφαρμόζεται για θέματα βίας κατά των γυναικών, όπου όλες οι κρατικές υπηρεσίες εργάζονται μαζί στον κοινό χώρο του Σπιτιού της Γυναίκας ώστε να υπάρχει άμεση και ολοκληρωμένη διαχείριση του προβλήματος. 

Ενθαρρυντική ήταν η απάντηση της εκπροσώπου του υπουργείου Εσωτερικών Τάνιας Χαραλαμπίδου υπεύθυνης της Πολυθεματικής Συντονιστικής Ομάδας κατά της Εμπορίας Προσώπων ότι «αναμένουμε ουσιαστικά να ψηφιστεί ο νέος νόμος για να μπορέσουμε να αναθεωρήσουμε τον Εθνικό Μηχανισμό Αναφοράς και μια από τις εισηγήσεις είναι να δημιουργηθεί μια κεντρική δομή αντίστοιχη με τη βία κατά των γυναικών όπου θα γίνεται πολυθεματικά η εξέταση». Σημειώνουμε στο σημείο αυτό μια σχετική παρέμβαση της Ρίτας Σούπερμαν: «Θέλω – είπε – να δώσω συγχαρητήρια στη λειτουργό του υπουργείου Εσωτερικών γιατί συντονισμός σημαίνει Τάνια Χαραλαμπίδου και τίποτε άλλο».

Το… «φτηνό πακέτο Κύπρος»

Στην εισηγητική της παρέμβαση η Ειρήνη Χαραλαμπίδου μίλησε μεταξύ άλλων για απουσία επιχειρησιακών πλάνων από την Αστυνομία για εντοπισμό και εξάρθρωση κυκλωμάτων εμπορίας. Είπε επίσης ότι «είναι αδιανόητο να μην υπάρχει πολιτική βούληση δίωξης του πελάτη του σωματεμπορίου αφού η Βουλή – το 2019 – τροποποίησε τον νόμο του 2014 ώστε να κάνει ευκολότερη την ποινική δίωξη του πελάτη και την τεκμηρίωση της ενοχής του στα δικαστήρια». 

Στη διάρκεια της συζήτησης η κυρία Χαραλαμπίδου κάλεσε την εκπρόσωπο της Νομικής Υπηρεσίας Χρίστια Κυθραιώτου να σχολιάσει πληροφορίες ότι «όταν φθάσουν υποθέσεις εμπορίας στη Νομική Υπηρεσία γίνεται μια συνδιαλλαγή προκειμένου οι κατηγορούμενοι ν’ αποδεχτούν πιο ελαφρά αδικήματα, αποσύρονται οι κατηγορίες για εμπορία, δεν δικάζονται οι κατηγορούμενοι με βάση τον νόμο περί εμπορίας που είναι πολύ αυστηρός, πέφτουν υποθέσεις στα μαλακά, καταλήγουν οι υποθέσεις στα επαρχιακά δικαστήρια και οι κατηγορούμενοι πληρώνουν  κάποια πρόστιμα και φεύγουν αντί να είναι στη φύλακα». 

Η Χρίστια Κυθραιώτου απάντησε ότι «για να σας απαντήσω πρέπει να έχω γνώση της κάθε υπόθεσης» και η πρόεδρος της Επιτροπής ζήτησε γραπτή πληροφόρηση από τη Νομική Υπηρεσία «ποιες από τις υποθέσεις που έκλεισαν τα τελευταία τρία χρόνια δικάστηκαν με βάση τον νόμο περί εμπορίας και ποιες δικάστηκαν στη βάση νόμων που αφορούν άλλα μικρότερα αδικήματα και τέλειωσαν με ένα πρόστιμο». Απαντώντας σε ερώτηση της Ειρήνης Χαραλαμπίδου πόσα θύματα εμπορίας προερχόμενα από τα κατεχόμενα υπέβαλαν αίτηση ασύλου, η εκπρόσωπος της Υπηρεσίας Ασύλου Ειρήνη Δημοσθένους ανέφερε ότι «το 2021 είχαμε 46 υποθέσεις που έγιναν παραπομπές». Πρόσθεσε ότι «σχεδόν όλα τα πιθανά θύματα εμπορίας, περίπου 95%, έρχονται από τα κατεχόμενα. Έχουν γίνει περίπου 10 αναγνωρίσεις θυμάτων εμπορίας μετά την αίτηση ασύλου». 

Παρεμβαίνοντας η Ρίτα Σούπερμαν είπε ότι «δεν είναι ντροπή να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους αφού και οι διαδικασίες του κράτους τυγχάνουν εκμετάλλευσης σε αυτό τον τομέα. Έχουμε – πρόσθεσε – κυκλώματα λαθρομετανάστευσης από τα κατεχόμενα, οι αλλοδαποί που θέλουν να φύγουν από τις χώρες τους πληρώνουν πακέτα για να πάνε στην Ευρώπη και η Κύπρος είναι ένα από τα πιο φτηνά πακέτα. Γίνονται γνώστες της διαδικασίας αυτής που τους δίνει δικαιώματα και συχνά έρχονται με ψεύτικες ιστορίες ακριβώς για ν’ αναγνωριστούν ως θύματα. Οπότε είναι πολύ δύσκολο να αναγνωριστεί κατά πόσο αυτά τα άτομα είναι θύματα εμπορίας. Κι εδώ είναι που χρειάζεται η εξειδίκευση και η εκπαίδευση των λειτουργών για ν’ αντιλαμβάνονται κατά πόσο πρόκειται για πραγματικά θύματα ή όχι».

Καθυστερήσεις και δυστοκία διαιωνίζουν το φαινόμενο

Μιλώντας στη συνεδρία η Ρίτα Σούπερμαν είπε ότι «η αντιμετώπιση του προβλήματος της εμπορίας δεν είναι αυτή που θα έπρεπε – βλέπουμε καθυστερήσεις και δυστοκία, βλέπουμε ότι δεν αποτελεί προτεραιότητα. Έχουμε αρχίσει χρόνια πριν να εργαζόμαστε για την αντιμετώπιση του θέματος, έχουμε φτάσει σ’ ένα σημείο και έχει αφαιρεθεί η Κύπρος από την κατηγορία 2 το 2016, αλλά δυστυχώς φέτος έχουμε νέα υποβάθμιση. Αυτό το πάνω κάτω, αυτή η αναβάθμιση-υποβάθμιση δείχνει ίσως έλλειψη σοβαρότητας από την πλευρά μας για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνανθρώπων μας σε ευάλωτες ομάδες – και όχι μόνο αλλοδαπών αλλά και ντόπιων. Πρέπει να κάνουμε προσπάθειες τόσο προς την κατεύθυνση της πρόληψης όπου δεν γίνονται και πολλά πράγματα, όσο και προς την κατεύθυνση της καταπολέμησης. Δεν βλέπουμε αστυνομικές επιχειρήσεις στον τομέα της σεξουαλικής εκμετάλλευσης, δεν βλέπουμε τα θύματα να παραμένουν στην Κύπρο αφού φεύγουν στις χώρες τους, βλέπουμε τις δίκες να γίνονται χρονοβόρες και τελικά δεν μπορούμε να καταπολεμήσουμε αυτό το φαινόμενο που διαιωνίζεται και κρύβεται». 

Απευθυνόμενη προς την Αστυνομία και ειδικότερα στο ΓΚΕΠ η κυρία Σούπερμαν ανέφερε μεταξύ άλλων ότι «συγκεκριμένες μπυραρίες στη Λευκωσία έχουν περισσότερες από δέκα γυναίκες να εργάζονται εκεί. Ποιες ενέργειες έγιναν προς αυτή την κατεύθυνση κατά πόσο πρόκειται για θύματα εμπορίας; Ποιος ο συντονισμός με άλλα τμήματα της Αστυνομίας για να γίνονται μεθοδικά αυτού του είδους οι επιχειρήσεις και όχι «μπαίνουμε μέσα και ό,τι βρούμε;». 

Σε σχέση και με την πανδημία ξέρουμε ότι το έγκλημα αυτό έγινε υπόγειο και πιθανότατα θα συνεχίσει να είναι έτσι. Βλέπουμε ότι η στρατολόγηση γίνεται μέσω facebook, ενώ διαδικτυακές πλατφόρμες φιλοξενούν θέματα εμπορίας. Οι  πελάτες αγοράζουν τα θύματα μέσω διαδικτύου, η πληρωμή γίνεται μέσω διαδικτύου, είναι πολύ δύσκολο να εντοπίσουμε τον ιθύνοντα νου, άρα θα πρέπει να δώσετε βάρος στην εκπαίδευση των αστυνομικών του ΓΚΕΠ για να μπορούν να διερευνούν αυτές τις υποθέσεις στο διαδίκτυο». 

Η υπαστυνόμος Ελένη Μιχαήλ απάντησε ότι «όσον αφορά τις πληροφορίες για τις μπυραρίες βεβαίως γίνονται επιχειρήσεις όμως δυστυχώς είναι πολύ δύσκολη η στοιχειοθέτηση υποθέσεων εμπορίας με αυτή τη μορφή. Υπάρχει τώρα μια άλλη μορφή σεξουαλικής εκμετάλλευσης γυναικών και χρειάζεται πολλή δουλειά, χρειάζεται προσωπικό για να τις βρουν και να συνεργαστούν μαζί μας να μας δώσουν κατάθεση για να παραδώσουν τους διακινητές τους. Πάντως οι κοπέλες δεν είναι υπάλληλοι, είναι θαμώνες, αυτή είναι μια άλλη μορφή που τα πιθανά θύματα παρουσιάζονται σαν πελάτισσες». 

Η Ρίτα Σούπερμαν επέμεινε ότι «πρέπει να βρίσκουμε τρόπους να είμαστε πιο αποτελεσματικοί και με μακροχρόνιες προσπάθειες από την Αστυνομία για να φτάσουμε σε καταδίκες αφού  πείσουμε τα θύματα να μιλήσουν κι αυτό καμιά φορά παίρνει και πολύ χρόνο». Η υπαστυνόμος Μιχαήλ είπε ότι «η αναγνώριση του θύματος είναι μια χρονοβόρα διαδικασία για την Αστυνομία και γίνονται εκπαιδεύσεις μέσα στο πλαίσιο των εμπλεκόμενων φορέων». Σε σχέση με το θέμα του διαδικτύου ανέφερε ότι «βεβαίως παρακολουθείται και γίνονται στοχευμένες επιχειρήσεις σε ιστοσελίδες και συγκεκριμένα άτομα». Απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις της Ειρήνης Χαραλαμπίδου είπε ότι «δεν υπάρχει νόμος που να απαγορεύει τις διαδικτυακές διαφημίσεις για ερωτικά ραντεβού. Διαφημίζονται – πρόσθεσε – οι ίδιες οι κοπέλες και η ιστοσελίδα έχει δικλείδες ασφαλείας ότι είναι το άτομο που κάνει τη διαφήμιση και όχι κάποιος άλλος, δηλαδή έρχεται πληρωμή από την ίδια την κοπέλα». 

Στην κατάληξη της συζήτησης η πρόεδρος της Επιτροπής ζήτησε από την επικεφαλής του ΓΚΕΠ «να μου πείτε γραπτώς τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η υπηρεσία σας, πού σκαλώνετε, τι ανάγκες έχετε για να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά το πρόβλημα. Αν πρέπει ν’ αλλάξουν νομοθεσίες να μου το γράψετε». 

Ένα τριτοκοσμικό κράτος

«Η Κύπρος εκτίθεται διεθνώς και είναι μεγάλο λάθος μας αν νομίζουμε ότι είμαστε κλειστό κουτί και ότι δεν ξέρει ο κόσμος τι γίνεται εδώ» είπε μεταξύ άλλων στην παρέμβαση της η Αλεξάνδρα Ατταλίδου. «Πρέπει – είπε – να πάρουμε στα σοβαρά το ζήτημα αυτό γιατί μας προσβάλλει όλους και γιατί καθιστά την Κύπρο ένα τριτοκοσμικό κράτος που δεν του αξίζει να είναι ευρωπαϊκό κράτος. Η προσέγγιση από τις υπηρεσίες πρέπει να είναι πάντα ανθρωποκεντρική και να λαμβάνει πάντα τη υπόψη τη διάσταση του φύλου αφού τα περισσότερα θύματα όσον αφορά τη σεξουαλική εκμετάλλευση είναι γυναίκες και κορίτσια. Θεωρώ ότι πρέπει ν’ αποφασίσουμε να καθαρίσουμε το όνομα της Κύπρου και να προστατεύσουμε τα θύματα και πρέπει να κάνουμε κάτι περισσότερο από το να χειριστεί ένας λειτουργός την υπόθεση που ήρθε μπροστά του».

Εκκρεμούν υποθέσεις από το 2017 και το 2018!

«Ψηλά στις προτεραιότητες της Αστυνομίας είναι η καταπολέμηση της εμπορίας προσώπων» διαβεβαίωσε τους βουλευτές ο Βοηθός Αρχηγός Αστυνομίας Δημήτρης Δημητρίου αναφέροντας μια σειρά ενεργειών που έγιναν το τελευταίο διάστημα όπως η δημιουργία ειδικού φιλικού χώρου στο ΓΚΕΠ για λήψη συνεντεύξεων από θύματα και πιθανά θύματα εμπορίας και η δημιουργία της τηλεφωνικής γραμμής 1497 όπου οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να τηλεφωνούν και να δίνουν πληροφορίες για την εμπορία προσώπων. Είπε ότι φέτος έγιναν πολλές εκπαιδεύσεις αστυνομικών πρώτης γραμμής και ανέφερε ότι πρόσφατα τον Ιούνιο 2021 υπήρξε μια καταδίκη για εμπορία προσώπων. 

Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε – πρόσθεσε – είναι η καθυστέρηση που παρατηρείται στην εκδίκαση αυτών των υποθέσεων και είπε χαρακτηριστικά ότι «σήμερα εκκρεμούν στα δικαστήρια 39 υποθέσεις εμπορίας προσώπων και κάποιες από αυτές χρονολογούνται από το 2017 και το 2018. Πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στις υποθέσεις αυτές για να εκδικάζονται το συντομότερο δυνατό ή θα πρέπει να μελετηθεί από τη Νομική Υπηρεσία κατά πόσο η μαρτυρία του θύματος να μπορεί να βιντεογραφείται και να παρουσιάζεται στο δικαστήριο». Απαντώντας σε ερώτηση της Ειρήνης Χαραλαμπίδου πληροφόρησε ότι μόνο μια υπόθεση αγοράς σεξουαλικών υπηρεσιών θυμάτων εμπορίας βρίσκεται υπό εκδίκαση στην Κύπρο από το 2014 που ποινικοποιήθηκε στον τόπο μας ο πελάτης του σωματεμπορίου. Σημειώνουμε ότι πρόκειται για υπόθεση με κατηγορούμενους τρεις Κύπριους πελάτες και με εμπλοκή επτά γυναικών από χώρες της Αφρικής και της Ασίας που αναγνώρισε ως θύματα trafficking το Γραφείο της Αστυνομίας για Καταπολέμηση της Εμπορίας Προσώπων, όπως αποκάλυψε πριν ένα χρόνο σε συνέντευξη της στον υπογράφοντα η υπαστυνόμος Ελένη Μιχαήλ. 

Πάντως η εκπρόσωπος του υπουργείου Εσωτερικών Τάνια Χαραλαμπίδου υποστήριξε ότι μετά την τροποποίηση του νόμου το 2019 για ποινικοποίηση της αγοράς σεξουαλικών υπηρεσιών από θύματα εμπορίας, «είμαστε από τα λίγα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουμε τόσο αυστηρή διάταξη στα θέματα της ποινικοποίησης του πελάτη». Απαντώντας σε άλλη ερώτηση της Ειρήνης Χαραλαμπίδου ο Δημήτρης Δημητρίου είπε ότι  «οι περισσότερες υποθέσεις εμπορίας γυναικών για σεξουαλική εκμετάλλευση αναστέλλονται είτε γιατί δεν υπάρχει ικανοποιητική μαρτυρία, είτε γιατί τα θύματα έχουν εγκαταλείψει την Κύπρο. Το 2017 είχαμε 3 τέτοιες περιπτώσεις, το 2018 5 περιπτώσεις, το 2019 μια περίπτωση και το 2020 επίσης μια περίπτωση».

Υποστηρικτικό σύστημα για τα θύματα

Η Επίτροπος Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Μαρία Λοττίδου τοποθετήθηκε στο ζήτημα εστιάζοντας στην ανθρωπιστική αντιμετώπιση των θυμάτων και επεσήμανε αδυναμίες που αφορούν το κρατικό καταφύγιο για τη φιλοξενία θυμάτων. Τα θύματα εμπορίας – ανέφερε – ανεξαρτήτως του καθεστώτος διαμονής τους, νόμιμης ή παράνομης, πρέπει να στηρίζονται χωρίς οποιαδήποτε προϋπόθεση και να έχουν πρόσβαση στα δικαιώματα που τους αναλογούν. Αν βρούμε τρόπους να στηρίξουμε τα θύματα να παραμείνουν στην Κύπρο μέχρι τη δίκη τους μέσα σε ένα υποστηρικτικό σύστημα, νομίζω θα μπορέσουμε τελικά να εξασφαλίσουμε περισσότερες καταδίκες». Απαντώντας σε ερώτηση της προέδρου της Επιτροπής κατά πόσο το κράτος συμμορφώνεται με τις συστάσεις του Γραφείου της, η Επίτροπος είπε ότι «εισακούονται αρκετές από τις εισηγήσεις μας αλλά χρειάζεται διαρκής εκπαίδευση και αφοσίωση των αρμόδιων κρατικών λειτουργών σε 24ωρη βάση». 

Από τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας η ψυχολόγος Σεμέλη Βύζακου ανέφερε μεταξύ άλλων ότι «οι ΥΨΥ σταθερά παρέχουν υπηρεσίες μέσω του κέντρου εξειδικευμένων αξιολογήσεων ψυχικής υγείας σε συνεργασία με την Αστυνομία για να μπορέσουν αφενός να εντοπίσουν οποιοδήποτε θέμα ψυχικής υγείας στα θύματα και αφετέρου να βοηθήσουν στην όλη διαχείριση της περίπτωσης. Επίσης ως ΥΨΥ παρέχουμε εποπτεία στους λειτουργούς του κρατικού καταφυγίου θυμάτων εμπορίας». Απαντώντας σε ερώτηση της Ειρήνης Χαραλαμπίδου γιατί δεν βοηθούν οι ΥΨΥ και τα ιδιωτικά καταφύγια είπε ότι «όλα τα αναγνωρισμένα θύματα εμπορίας οπουδήποτε και να διαμένουν δικαιούνται και μπορούν να λάβουν ψυχολογική στήριξη από τις υπηρεσίες μας και το μόνο που χρειάζεται είναι να γίνει η διασύνδεση με τον ιατρικό λειτουργό».

Yπ. Δικαιοσύνης: Μηδενική η ανοχή

Από το υπουργείο Δικαιοσύνης ο νομικός Άριστος Τσιάρτας τόνισε ότι «το θέμα της εμπορίας προσώπων είναι πρωτίστως θέμα παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνυφασμένο με το μεταναστευτικό. Διαπιστώνουμε ότι σε διεθνές επίπεδο τα μισά θύματα εμπορίας είναι Ευρωπαίοι πολίτες και το 80% των θυμάτων είναι γυναίκες, ενώ τα τρία τέταρτα των σωματεμπόρων είναι άνδρες». Ο κ. Τσιάρτας πληροφόρησε ότι «η υπουργός Δικαιοσύνης είχε πριν από μια βδομάδα συνάντηση με την Αμερικανίδα πρέσβειρα κι εξέφρασε τη δέσμευση της κυβέρνησης ότι είναι μηδενική η ανοχή απέναντι σε αυτή τη μορφή οργανωμένου εγκλήματος που πλήττει τα ανθρώπινα δικαιώματα». Ενημέρωσε επίσης ότι «η υπουργός Δικαιοσύνης μίλησε με τον Γενικό Εισαγγελέα για το θέμα της αναχώρησης θυμάτων εμπορίας από την Κύπρο πριν από την εκδίκαση των υποθέσεων. 

Ο Γενικός Εισαγγελέας έδειξε ενδιαφέρον για το θέμα και φαίνεται ότι δρομολογούνται εξελίξεις σε σχέση με την εξέταση ή αντεξέταση των θυμάτων εφόσον επίκειται η αναχώρηση τους από την Κύπρο, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η μαρτυρία τους στο δικαστήριο». Συνέχισε λέγοντας ότι «επεξεργαστήκαμε σε συνεργασία με το ΓΚΕΠ ένα προσχέδιο συμφωνίας με τρίτες χώρες που αποτελούν την κύρια πηγή μεταναστευτικού πληθυσμού στην Κύπρο που μέρος του είναι και γυναίκες θύματα εμπορίας ιδιαίτερα ευάλωτες. Ο στόχος είναι να συνάψουμε διμερείς συμφωνίες με αυτές τις χώρες για την πρόληψη αυτού του διεθνικού εγκλήματος που πλήττει τις γυναίκες».

Παίρνοντας τις γυναίκες από το χέρι…

Στη διάρκεια της συνεδρίας η λειτουργός του Μεσογειακού Ινστιτούτου Μελετών Κοινωνικού Φύλου (MIGS) Χριστίνα Καϊλή αναφέρθηκε σε πρόσφατη μελέτη με αφηγήσεις 8 γυναικών θυμάτων εμπορίας από τρίτες χώρες με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση στην Κύπρο που διεξήγε το MIGS σε συνεργασία με το Caritas Κύπρου και το Κυπριακό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (Cyprus Refugee Council ). «Ένα από τα  κυριότερα σημεία που καταδεικνύει η μελέτη αυτή – είπε – είναι ότι δεν υπάρχει ενημέρωση για τα δικαιώματα τους από τη στιγμή του εντοπισμού και της αναφοράς. Μιλούμε σαφώς για γυναίκες με πολλαπλά τραύματα που θέλουν πρόσβαση σε κοινωνικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα, σε βοήθεια για τα παιδιά τους, ενώ προσπαθούν να διευθετήσουν την αίτηση τους για άσυλο και την αναγνώριση τους ως θύματα εμπορίας. Οπότε μέσα σε δύο χρόνια μπορεί να έχουν κληθεί να μιλήσουν σε…δέκα συνεντεύξεις! Για κάποιες ήταν πολύ τρομακτική αυτή η εμπειρία… Μέσα από την έρευνα αποδεικνύεται επίσης ότι το βάρος της στήριξης τους το σηκώνουν οι ΜΚΟ που βασικά τις παίρνουν από το χέρι για να τις συνοδεύσουν σε όλες τις υπηρεσίες και είναι τεράστιο αυτό το βάρος. Δεν ξέρω πώς μπορούμε να ενδυναμώσουμε τη διατμηματική συνεργασία…».