Κυρίως με την έναρξη της προεδρίας του Νικόλα Παπαδόπουλου, το ΔΗΚΟ μπορούσε να παίζει σε διπλό ταμπλό, σ’ ό,τι αφορά στη θέση του στο Κυπριακό, πάντα αναλόγως του ακροατηρίου. Ναι μεν η θέση του κόμματος ήταν η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία με δήθεν «σωστό περιεχόμενο», αλλά αφηνόταν και μια ασάφεια για να «απορροφάται» και ο κόσμος που είναι εναντίον αυτής της λύσης.
Πια, με την υποστήριξη της υποψηφιότητας Χριστοδουλίδη, το ΔΗΚΟ δεν έχει ανάγκη να παίζει αυτό το παιχνίδι. Ο Νικόλας ήταν κάτι παραπάνω από ξεκάθαρος, μιλώντας στην «Καθημερινή» της Κυριακής και λέγοντας ότι το ΔΗΚΟ επιδιώκει μια λύση για να εξελιχθεί η Κύπρος «σε ένα σύγχρονο, ομοσπονδιακό, δημοκρατικό, δικοινοτικό-διζωνικό κράτος, μέλος της ΕΕ, χωρίς ξένα στρατεύματα, εγγυήσεις ή επεμβατικά δικαιώματα».
Δεν έχει ανάγκη να παίξει άλλο παιχνίδι, αφού υποστηρίζει έναν υποψήφιο ο οποίος επιβεβαιώνει, όποτε του δοθεί η ευκαιρία, πως δεν διαφωνεί με τον Αναστασιάδη, τον μεγαλύτερο θιασώτη της ΔΔΟ, στη διαχείριση του Κυπριακού.
Το ερώτημα είναι τι κάνουν οι άλλοι υποστηρικτές ή εν δυνάμει υποστηρικτές του Χριστοδουλίδη. Η ΕΔΕΚ πώς θα δικαιολογήσει, ας πούμε, μια τέτοια υποστήριξη; Οι υπόλοιποι; Θα ξαναγίνουν αντιομοσπονδιακοί μετά τις εκλογές; Αυτοί που είναι εντός ΔΗΚΟ;
ΑΛ.ΜΙΧ.
