Ουδεμία αμφιβολία για τις καλές προθέσεις του Προέδρου ενώπιον μας πρωτόγνωρης κατάστασης, ενός πολέμου κατά ενός αόρατου εχθρού, με φοβερές δυσκολίες και αδυσώπητα διλήμματα. Με σκοπό τον προβληματισμό για βελτίωση, αναδεικνύονται μερικές επισημάνσεις, που αφορούν την αδυναμία πολιτικών θεσμών, αλλά και την  ελπίδα προς την νίκη.
Καταρχάς, στο δεύτερο διάγγελμα, ο Πρόεδρος με τους Υπουργούς έθεσαν ως προϋπόθεση για όποιον θα επιθυμούσε να ταξιδέψει στην Κύπρο, την προσκόμιση πιστοποιητικού ότι δεν φέρει τον κορωνοϊό. Εντός ωρών αποδείκτηκε ότι η απόφαση λήφθηκε γνωρίζοντας ότι η εξασφάλιση τέτοιου πιστοποιητικού ήταν ουσιαστικά ανέφικτη. Η απόφαση αποσκοπούσε στο να παραμείνουν στις χώρες τους χιλιάδες άνθρωποι αφού αξιολογήθηκαν οι κινδύνοι μετακίνησης για τους ίδιους κατά το ταξίδι και κατόπιν για τον εγχώριο πληθυσμό. Αντί όμως μιας ειλικρινούς εξήγησης των σοβαρών κινδύνων, επιλέγηκε η συγκεκριμένη μέθοδος, που δικαιολογημένα ερμηνεύτηκε ως παραπλάνηση. Τελικά, πριν περάσουν 24 ώρες από την εξαγγελία, ο ένας υπουργός επέμενε στη χωρίς εξαιρέσεις ισχύ της απόφασης, την ίδια ώρα που άλλος υπουργός την ανέτρεπε με … εξαιρέσεις.
Δεύτερο, με βάση το Προεδρικό διάγγελμα θα επιτρέπεται η επιστροφή μέσω των οδοφραγμάτων από τα κατεχόμενα για ανθρωπιστικούς σκοπούς. Ανθρωπιστικοί λόγοι κρίθηκε πως δικαιολογούσαν την επιστροφή από τα κατεχόμενα χωρίς χρονικό περιορισμό, τη στιγμή όμως που απαγορευόταν η επιστροφή εκείνων που βρέθηκαν εκτός Κύπρου αποδεδειγμένα για ανθρωπιστικό λόγο (π.χ. με έγκριση του κράτους για εγχείρηση).  
Τρίτο, το αρμόδιο υπουργείο εξέδωσε αρχικώς Οδηγίες για τους εισερχόμενους ταξιδιώτες  κατηγοριοποιώντας τη χώρα προέλευσής τους με αντίστοιχη φροντίδα (αυτοπεριορισμό, αυτοπαρακολούθηση κ.ά.). Εντός μισής ώρας, οι Οδηγίες αποσύρθηκαν και επανεκδόθηκαν λόγω λαθών και παραλείψεων. Σ΄ ένα τόσο σοβαρό θέμα, ο αρμόδιος θεσμός απέτυχε να εκδώσει οδηγίες εξαρχής ορθά. Ήταν τόσο δύσκολο να ληφθούν εξαρχής οι ορθές αποφάσεις για εκείνες τις ομάδες, που εκ των υστέρων εξαιρέθηκαν (εγχειρήσεις, ολιγοήμερες διακοπές κ.ά.) και να είχαν επίσης εκδοθεί εξαρχής ορθές ταξιδιωτικές οδηγίες; Συμπερασματικά -με την προσδοκία για αποφυγή τέτοιων λαθών-, η διαχείριση δεν ήταν εξαρχής καθολικά ειλικρινής, με συνέπεια να διαβρωθεί η εμπιστοσύνη  στους πολιτικούς θεσμούς.
Εντούτοις, σ΄ αυτόν τον πρωτοφανή υβριδικό πόλεμο, αναδείχτηκαν νεοφανείς ήρωες. Είναι όλοι εκείνοι με τις ιατρικές μπλούζες, οι γιατροί με το νοσηλευτικό κι άλλο προσωπικό, είναι οι επιστήμονες στα εργαστήρια και στα φαρμακεία κι άλλοι κρατικοί  λειτουργοί που εξαντλούν κάθε δυνατότητα. Φυσικά, όπως σε κάθε πόλεμο, υπάρχουν και σήμερα λιποτάκτες, απείθαρχοι και αλλαξοπιστήσαντες μαυραγορίτες της φιλαργυρίας. Όσοι δε τα τελευταία χρόνια αποδομούσαν τα δημόσια νοσηλευτήρια, πήραν το μάθημα αφού τα δημόσια νοσοκομεία ηγούνται της μάχης εν μέσω του πολέμου… Παρεμπιπτόντως, στην Ελλάδα, «αρχιστράτηγος» της μάχης αναδεικνύεται ένας ταπεινός και σεμνός επιστήμονας παγκόσμιας εμβέλειας με εφτά παιδιά και υμνωδός τις Κυριακές στην εκκλησία.  
   
*Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D) – Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για τη Μεσόγειο.
[email protected]