Έκθεση ζωγραφικής και κεραμικής της Χριστίνας Δράκου με τίτλο «Cityscapes Mindscapes Escapes» διοργανώνει από τις 29 Μαρτίου η γκαλερί Lumière, στη Λεμεσό.
Η δημιουργία της σειράς αφορμάται από μια μετατόπιση που υπήρξε τόσο ισχυρή ώστε να αναδιατάξει την ίδια τη σχέση του ανθρώπου με τον χώρο, τη θέση του πάνω στη ροή της ύπαρξης.
Η απαγόρευση της κυκλοφορίας ως μέτρο κατά της πανδημίας εξέθεσε με τον πιο ανάγλυφο τρόπο την εξάρτησή μας από τον τόπο, από την ανάγκη μας να μετακινούμαστε σε ένα αεικίνητο πλέγμα. Αναστέλλοντας τη συγκοινωνία, αναστείλαμε την επικοινωνία μας, όχι μόνο με τους ανθρώπους αλλά και με τους τόπους όπου κατοικούν άνθρωποι. Αυτή ακριβώς η απαγόρευση λειτούργησε για τη Χριστίνα Δράκου ως αφορμή για μια δημιουργική μετακίνηση, για μια εκλεκτική επίσκεψη των προσφιλών της πόλεων· για μια πνευματική απόδραση.
Ο τόπος ως δοχείο, ως περίβλημα του ανθρώπινου σώματος, έχει υμνηθεί από ποιητές και τραγουδοποιούς σε κάθε γωνιά της γης. Η καβάφεια πόλις που θα σ’ ακολουθεί, η μονάχη ερημική πόλη του Χατζηδάκη, η Νέα Υόρκη της Μάγια Αγγέλου όπου τα κοιμισμένα παιδιά ανταλλάζουν όνειρα με τα σεραφείμ, το Παρίσι του Βερλαίν, που ήδη από τον 19ο αιώνα αντηχεί απ’ όλες τις γλώσσες του κόσμου, η Βενετία, το Μέξικο Σίτι, αποτυπώνονται στον καμβά της Χριστίνας Δράκου όχι τόσο ως εικόνες όσο ως προσωπικές αναγνώσεις: δεν αναπαράγουν τη χωροταξία, αλλά χαρτογραφούν τη σχεδόν μυθική διάσταση που προσλαμβάνει ο τόπος στις αναμνήσεις μας.
Η ζωγράφος, που σπούδασε ζωγραφική και σχέδιο στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού, επισκέπτεται τις πόλεις που αγάπησε με οδηγό τη λαχτάρα να τις ξαναδεί με τα μάτια της ψυχής της.
Οι πίνακες της σειράς «Cityscapes Mindscapes Escapes» έχουν τα χρώματα της επιθυμίας και τα σχήματα του νόστου. Ο χώρος πρωταγωνιστεί ως προέκταση του σώματος, ενώ οι κάτοικοί του, αθέατοι εκ πρώτης όψεως, ενυπάρχουν μέσα στα σχήματα των κτιρίων, τη ροή των νερών, την κίνηση του αέρα, τη βοή που υποκρούουν τα οχήματα.
Οι άνθρωποι στους πίνακες της Δράκου είναι προϊόντα της εποχής της πανδημίας: εγκλεισμένοι αλλά σε διαρκή κίνηση ως σημεία αναμνήσεων, εμπειριών και ελπίδων. Ανάμεσα στα σχήματα και τα χρώματα που υπαινίσσονται αστικά τοπία από διαφορετικές οπτικές γωνίες – από ψηλά, από απέναντι, από
κοντά ή μακριά – οι άνθρωποι αποτυπώνονται ως ίχνη, ως αυτό που αφήνουν πίσω όταν περάσουν από έναν τόπο, και τον εμπλουτίζουν, τον μεθερμηνεύουν ή τον κάνουν δικό τους.
Προεκτείνοντας τον διάλογό της με τον χώρο, η Δράκου παρουσιάζει σε αυτή την έκθεση και μια σειρά γλυπτών έργων που αναδεικνύουν τρισδιάστατα τη διαστρωμάτωση της δημιουργικής της σκέψης. Οι συσχετισμοί των γλυπτών με τους πίνακες αλλά και η συνδρομή του λόγου στη διεργασία της πρόσληψης, μέσα από ποιήματα και στίχους τραγουδιών που έχουν αναρτηθεί στους τοίχους της γκαλερί, διευρύνουν το ερμηνευτικό πλαίσιο της έκθεσης.
Εκτός από καταξιωμένη εικαστικός και φωτογράφος, η Δράκου είναι αρκετά έμπειρη ως επιμελήτρια εκθέσεων ώστε να γνωρίζει ότι το βλέμμα του θεατή αποτελεί μέρος του έργου – όχι βέβαια ως πόρισμα ή αυτοψία, αλλά ως υπενθύμιση της πλαστικότητας που διέπει την τέχνη.
Οι πόλεις που επισκέπτεται η Χριστίνα Δράκου είναι εικόνες σε διαρκή κίνηση και γι’ αυτό αποπνέουν την αίσθηση ότι επιβράδυναν για λίγο ώσπου να προλάβει να ζωγραφίσει την πνοή τους κι έπειτα συνέχισαν ακάθεκτες να ελίσσονται, να αναριγούν και να χορεύουν μπροστά στα μάτια μας.
- Λεμεσός, γκαλερί Lumière (25344141). Εγκαίνια: Παρασκευή 29 Μαρτίου 7μ.μ. Διάρκεια: μέχρι 1η Ιουνίου
