Οι γονείς μου, από τον καιρό που θυμάμαι, είναι σταθεροί αιμοδότες και συχνά με παροτρύνουν να γίνω και εγώ. Όταν ήμουν πιο μικρός, οφείλω να ομολογήσω ότι φοβόμουν την όλη διαδικασία της αιμοδοσίας, λόγω της κακής εμπειρίας που είχα με κάποια εμβόλια που έβαλα, όμως τώρα που μεγάλωσα και είμαι πλέον ενήλικας, πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να γίνω και εγώ αιμοδότης. Ξέρω ότι το αίμα που δίνει κάποιος, ελέγχεται εργαστηριακά για κάποια μεταδιδόμενα νοσήματα, όμως δεν γνωρίζω ποια και για προσωπικούς λόγους, δεν θέλω να πάω να δώσω αίμα και να ρωτήσω εκεί. Καλύτερα να γνωρίζω από πριν. Επιπλέον, θέλω να ξέρω εάν σε περίπτωση που είμαι θετικός σε κάποιο από αυτά, θα τύχω της ανάλογης ενημέρωσης. Και κάτι ακόμη: το γεγονός ότι είμαι χορτοφάγος, παίζει κάποιο ρόλο στην αιμοδοσία;
Ανδρέας Γ.
Σύμφωνα με πληροφορίες που εξασφάλισε η στήλη από το Κέντρο Αίματος του Υπουργείου Υγείας, κάθε μονάδα αίματος που δίνεται από αιμοδότη, ελέγχεται για τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας HIV, για τους ιούς της Ηπατίτιδας B και C, καθώς και για το βακτήριο της Σύφιλης.
Σε μεμονωμένες μονάδες αίματος γίνεται έλεγχος για το μεγαλοκυτταροϊό CMV.
Στην περίπτωση επιβεβαιωμένου θετικού αποτελέσματος, ο αιμοδότης ενημερώνεται με τρόπο εμπιστευτικό από κατάλληλα καταρτισμένο προσωπικό για επανέλεγχο και ιατρική καθοδήγηση.
Οι χορτοφάγοι μπορούν να δίνουν αίμα. Με μια ισορροπημένη διατροφή, ο σίδηρος αντικαθίσταται 12-15 εβδομάδες μετά την αιμοδοσία.
