Ο Λοΐζος Πίπης γράφει για το Κυπριακό, τις παραβιάσεις της Τουρκίας και την «ακινησία» των Ηνωμένων Εθνών…
Οι πιο κάτω ενέργειες ενός κράτους κατά άλλου, αντιβαίνουν προς τη νομιμότητα: 1. Επίθεση ενός κράτους κατά άλλου με βομβαρδισμούς από ένοπλες στρατιωτικές δυνάμεις. 2. Εισβολή ενός κράτους κατά της εδαφικής ακεραιότητας και ανεξαρτησίας άλλου κράτους. 3. Διατήρηση ενός κράτους υπό στρατιωτική κατοχή. 4. Δεν νοείται κράτος που σχηματίστηκε από παράνομη χρήση βίας, να παρουσιάζεται ως δικό του. 5. Ένα κράτος που προέρχεται από παράνομη χρήση βίας, πρέπει να απομονώνεται. 6. Καταδικάζεται η παράνομη χρήση βίας για απόκτηση εδάφους. 7. Υπάρχει νομική υποχρέωση, να μην αναγνωρίζεται κράτος που δημιουργήθηκε εις βάρος άλλου κράτους.
Ήδη γνωρίζουμε σχήματα που δημιουργήθηκαν εις βάρος άλλου κράτους στερούνται νομιμότητας και δεν αναγνωρίζονται από τη διεθνή νομιμότητα. Η απαίτηση για «δύο κράτη» δεν μπορεί να επιτευχθεί γιατί επηρεάζει την κυριαρχική ισότητα και είναι εμπόδιο για την ασφάλεια της χώρας. Η παράνομη χρήση βίας που εκδηλώνεται εναντίο της εδαφικής ακεραιότητας και της πολιτικής ανεξαρτησίας ενός κράτους είναι ασυμβίβαστη προς τις Αρχές του ΟΗΕ. Το Συμβούλιο Ασφάλειας είναι κατά της παράνομης χρήσης βίας, για κατάκτηση εδαφών. Οι πιο πάνω ενέργειες –σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο– καίνε την Τουρκία του 1974 κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, που εδώ και 48 ολόκληρα χρόνια, το Κυπριακό με «κατασπαραγμένη» την Κυπριακή Δημοκρατία, παραμένει στάσιμο, χωρίς την όποια κίνηση προς τα πρόσω… Αλήθεια, πού είναι οι κυρώσεις κατά της ελεεινής αυτής χώρας;
Από τη μια η Τουρκία καθυστερεί ξεπίτηδες στην πορεία διαπραγματεύσεων για να προωθήσει τη λύση «δύο κρατών», ενώ από την άλλη Ακάρ – Ερτογάν μέσα από παραληρήματα απειλών και σκοτεινού χάους υπενθυμίζουν δήθεν τα παθήματα του 1922 στην Ελλάδα και του 1974 στην Κύπρο, «έτσι για να συνετισθούν», όπως λένε. Όσο γι’ αυτούς Ακάρ – Ερτογάν ισχυρίζονται πως «σε όλη την πορεία τους ακολουθούν το Διεθνές Δίκαιο»!!! Ντροπή σας, ιερόσυλοι. Καταπατείτε, προσβάλλετε και προβάλλετε το αντίδοτο της παραποίησης και του εξευτελισμού του Διεθνούς Δικαίου. Είναι γεγονός πως είτε από αδυναμία του ΟΗΕ για χειρισμό λύσης του κυπριακού ζητήματος, είτε από τουρκικές πιέσεις που απαιτούν όλα τα παράλογα –«δύο κράτη» ή μη αποδοχή διορισμού απεσταλμένου του ΟΗΕ– η Κυπριακή Δημοκρατία αφέθηκε στη μοίρα της.
Ερωτήματα: Εξοχότατοι του ΟΗΕ, «αφού το Διεθνές Δίκαιο, δεν ενθαρρύνει την όποια λύση που θα διαμελίζει ή θα εξασθενεί ολικά ή μερικά, την εδαφική ακεραιότητα κράτους και την πολιτική ενότητα κυριαρχίας και ανεξαρτησίας του, ΕΣΕΙΣ, γιατί κατ’ επανάληψη θέτετε «τα δύο κράτη», στην πορεία λύσης του Κυπριακού; Εδώ και αρκετό καιρό επιμένουν οι Τούρκοι στο θέμα τούτο, Χωρίς να τους υποδείξετε το απαγορευτικό σχετικό εδάφιο του Διεθνούς Δικαίου…».
Εμείς για τη σωτηρία της Πατρίδας μας, όλος ο κόσμος, να κινητοποιηθούμε προς διάφορους οργανισμούς, προς συμμάχους μας και εταίρους μας, οι οποίοι να καταστήσουν σαφές ότι δεν είναι ανεκτό ένα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης να υφίσταται αυθαίρετες απειλές με σκοπό να αναπτυχθεί η Ερτογανική ηγεμονική κι επεκτατική πολιτική του αυτοκρατορισμού. Οπωσδήποτε το θεμέλιο της εθνικής μας επιβίωσης και της αντιμετώπισης της υπαρκτής απειλής κατά της εθνικής κυριαρχίας μας είναι ευθύνη της πολιτικής, στρατιωτικής και πνευματικής ηγεσίας μας. Ενώ από την πλευρά του καθ’ ενός μας, η τόνωση της συνείδησης του πολίτη και η επιβίωση βασικών δημοκρατικών θεσμών είναι σημαντικά. Αν αστοχήσουμε σε αυτά και αφήσουμε τα πράγματα στην α-πολιτική ανευθυνότητα θα συμβάλλουμε η Κύπρος από χώρα να εξελιχθεί σε χώρο.
