Ο Άλκης Λογγίνος γράφει γιατί είναι επικίνδυνο να τρέχουμε σαν ραλίστες στους δημόσιους δρόμους.

Γιατί είναι επικίνδυνο να τρέχουμε σαν ραλίστες στους δημόσιους δρόμους. Σε αυτούς τους δρόμους το μισό πλάτος του δρόμου μόνο ανήκει σε μας. Το άλλο μισό ανήκει στα επερχόμενα από την αντίθετη κατεύθυνση αυτοκίνητα. Στους περισσότερους δρόμους αυτό μόλις χωρεί το αυτοκίνητό μας. Όταν τρέχουμε με μεγάλη ταχύτητα, έστω και εντός του ορίου που ορίζει ο Νόμος, είτε θα μπούμε στη λωρίδα των επερχόμενων αυτοκινήτων ή να πάμε στο παγκέτο ή το γειτονικό αυλάκι με ολέθρια αποτελέσματα. Οι ραλίστες όμως μπορούν να χρησιμοποιούν άφοβα όλο το πλάτος του δρόμου αφού αυτός είναι κλειστός σε μη αγωνιστικά αυτοκίνητα. Αν το παρακάνουν, έχουν τα ακόλουθα συστήματα ασφαλείας που τους προστατεύουν, που εμείς ΔΕΝ έχουμε:

1. Έχουν ειδικό κλωβό ασφαλείας που προστατεύει το πλήρωμα σε περίπτωση ανατροπής του αυτοκινήτου.

2. Το πλήρωμα φέρει κράνη εγκεκριμένα από την Διεθνή Ομοσπονδία Αυτοκινήτου Τόσο ο οδηγός όσο και ο συνοδηγός συγκρατούνται στα καθίσματά τους από πέντε ζώνες ασφαλείας. Δεν υπάρχει περίπτωση να εκτοξευθούν έξω από το αυτοκίνητο τους.

3. Μέσα στην καμπίνα και μέσα στον χώρο της μηχανής υπάρχει σύστημα κατάσβεσης φωτιάς. Αυτό μπορεί να ενεργοποιηθεί τόσο από το πλήρωμα όσο και από εξωτερικό μοχλό από παρισταμένους θεατές.

4. Τα εσώρουχα και η φόρμα του πληρώματος υποχρεωτικά πρέπει να είναι κατασκευασμένα από πυρίμαχο υλικό. Αυτό δεν καίγεται εύκολα και έτσι σε περίπτωση φωτιάς παρέχεται χρόνος στο πλήρωμα να βγει από το αυτοκίνητο χωρίς σοβαρά εγκαύματα.  

Οι ραλίστες αναπτύσσουν συνεχώς τις δεξιότητες τους λαμβάνοντας μέρος σε αγώνες των Πρωταθλημάτων Ράλι και Ταχύτητος.  Συμπληρώνουν δε τις γνώσεις τους συζητώντας τις εμπειρίες τους με άλλους συναγωνιστές τους. Με ποια πείρα θέλουμε εμείς να τρέχουμε με μεγάλη ταχύτητα σε δημόσιους δρόμους;

Τα αγωνιστικά αυτοκίνητα, κυρίως των πρωταθλητών ξεκινούν πάντα πλήρως επισκευασμένα. Πριν τον κάθε αγώνα ελέγχεται το σύστημα διευθύνσεως, αναρτήσεως και φρένων και αντικαθίστανται ότι δεν είναι 100% εντάξει. Αλλάζουν συνεχώς ελαστικά σε προκαθορισμένα σημεία. Χρησιμοποιούν διαφορετικά ελαστικά για την άσφαλτο, για το χώμα ή για άσφαλτο με βροχή. 

Εμείς με τι ελαστικά θέλουμε να τρέχουμε; Πότε ήταν η τελευταία φορά που τα αλλάξαμε; Πότε αλλάξαμε τις κοντρασούστες ή τις πίλιες των συστημάτων διευθύνσεως και αναρτήσεως; Πότε ήταν η τελευταία φορά που μετρήσαμε το τιμόνι; Ελπίζω να συμφωνούμε όλοι ότι είναι επικίνδυνο να τρέχουμε σαν ραλίστες στους δημόσιους δρόμους.