Με την έκρηξη της ακρίβειας και τις επιπτώσεις στα νοικοκυριά ασχολείται ο Γιώργος Χαραλάμπους από τη Λάρνακα…
Το θέμα της ακρίβειας βρίσκεται τον τελευταίο καιρό στην πρώτη γραμμή της καθημερινής επικαιρότητας. Από τις οθόνες των τηλεοράσεων και από τις στήλες των εφημερίδων παρελαύνουν καθημερινά στοιχεία και αριθμοί που φανερώνουν πως το πορτοφόλι των καταναλωτών είναι πλέον άδειο. Πρώτα είχαμε την πανδημία του κορωνοϊού, μετά ήρθε και ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι τιμές έχουν πάρει πραγματικά φωτιά. Η ακρίβεια ως φαινόμενο, δεν είναι σημερινό. Πρόκειται για ένα πρόβλημα διαχρονικό που τα τελευταία χρόνια έτριξε ακόμα περισσότερο τα δόντια του με αποτέλεσμα το καλάθι της νοικοκυράς να είναι λιγότερο γεμάτο. Η οικονομική και τραπεζική κρίση που πέρασε ο τόπος το 2013, έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του. Τότε, οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν κατά μέσο όρο, περίπου 22%, με αποτέλεσμα την υποχώρηση της αγοραστικής δύναμης στα επίπεδα που επικρατούσαν στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Δυστυχώς, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, οι μειώσεις μισθών που έγιναν τότε για να σωθεί η οικονομία του τόπου, παραμένουν μέχρι και σήμερα ειδικά στον ιδιωτικό τομέα που είναι και ο στυλοβάτης της οικονομίας. Και με το κορωνοϊό ήρθαν κι άλλες μειώσεις και έχουν προσθέσει βάρη στα νοικοκυριά που αγωνίζονται πια να αντεπεξέλθουν στα βασικά. Σήμερα, ελέω και του πολέμου στην Ουκρανία, οι αυξήσεις στα τρόφιμα ξεπερνούν το 15%. Οι τιμές στα καύσιμα και στα καταναλωτικά αγαθά πρώτης ανάγκης, έχουν οδηγήσει αρκετούς συμπολίτες μας στην απόγνωση. Τρανταχτό παράδειγμα, οι λογαριασμοί της ΑΗΚ που όλοι λαμβάνουμε και έχουμε δει την τεράστια αύξηση που έχουν. Κι αν συνεχιστεί για καιρό ακόμη η εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία, οι τιμές θα συνεχίσουν την ανιούσα, οι μισθοί όμως θα παραμένουν οι ίδιοι. Ο πολίτης νιώθει την ακρίβεια στο πετσί του και δυσκολεύεται να τα φέρει βόλτα, αφού κοντά σ’ όλα αυτά πρέπει να πληρώσει ψηλό κόστος για τη διακίνησή του λόγω της ακρίβειας στα καύσιμα, αλλά και ψηλές δαπάνες για την παιδεία των παιδιών του, που οπωσδήποτε δεν είναι και δωρεάν, όπως ευαγγελίζονται οι εκάστοτε κυβερνώντες. Κάποια στιγμή η Πολιτεία πρέπει να κοιτάξει κατάματα τους πολίτες και να σταματήσει τις αδικίες. Αν χρειαστεί, να επιβάλει πλαφόν στις τιμές βασικών αγαθών και να σφίξει τα λουριά στην κρατικοδίαιτη ΑΗΚ, μπας και βοηθηθεί ο κοσμάκης…