Ο Jordi Oriola Folch γράφει για την ειρηνική διαδήλωση των Καταλανών.
Στις 11 Σεπτεμβρίου, οι Καταλανοί τιμούσαν την απώλεια της κυριαρχίας της Καταλονίας, επειδή, εκείνη την ημέρα του 1714, ο Φίλιππος Ε’ εισήλθε στη Βαρκελώνη με το στρατό του και προσάρτησε την Καταλονία σε ένα απολυταρχικό κράτος, που κυβερνούσε από τη Μαδρίτη, το οποίο ακύρωσε όλους τους καταλανικούς θεσμούς και επέβαλε την καστιλιάνικη γλώσσα, απαγορεύοντας την καταλανική γλώσσα.
Μπροστά στην αυξανόμενη διαφωνία με την Ισπανία, εδώ και 10 χρόνια, οι Καταλανοί διαδηλώνουν ειρηνικά κατά εκατοντάδες χιλιάδες, απαιτώντας την ανεξαρτησία της Καταλονίας από ένα κράτος που μας αντιμετωπίζει ως αποικία. Στη φετινή διαδήλωση συμμετείχαν περίπου 300.000 άνθρωποι σύμφωνα με ανεξάρτητες εκτιμήσεις (700.000 σύμφωνα με τους διοργανωτές και 150.000 σύμφωνα με την αστυνομία υπό τις διαταγές του PSC, ενός ισπανικού εθνικιστικού κόμματος).
Έτσι, η ανεξαρτησία της Καταλονίας αποδεικνύεται το πιο ισχυρό ευρωπαϊκό κίνημα, διοργανώνοντας χρόνο με τον χρόνο τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις στην ήπειρο.
Απέναντι σε αυτό, ο ισπανικός εθνικισμός, συνηθισμένος να πολεμά την ΕΤΑ με την αστυνομία και τους δικαστές, αντιμετωπίζει το ειρηνικό και μη βίαιο κίνημα ανεξαρτησίας σαν να είμαστε τρομοκράτες. Από τη Μαδρίτη αισθάνονται νομιμοποιημένοι να μας επιβάλλουν την ένταξή μας στην Ισπανία, σαν να βρισκόμαστε σε δικτατορία, αντί να προσπαθήσουν να μας κερδίσουν πολιτικά ή δημοκρατικά, για παράδειγμα, αποδεχόμενοι ότι ο καταλανικός λαός μπορεί να αποφασίσει τι θέλει να είναι σε ένα συμφωνημένο δημοψήφισμα.
Και είναι αλήθεια ότι δεν είναι απαραίτητο όλα τα απάτριδα έθνη να δημιουργήσουν νέα κράτη εντός της Ευρώπης. Κάθε περίπτωση θα πρέπει να μελετάται επί της ουσίας. Ωστόσο, η περίπτωση της Καταλονίας, από την άποψη του τρόπου και του όγκου της, έχει κερδίσει να θεωρείται ως μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση, και κυρίως λόγω της καταπίεσης και των καταχρήσεων που πραγματοποιεί η Ισπανία, οι οποίες αποδεικνύουν ότι οι Καταλανοί είναι μια εθνική μειονότητα εντός του ισπανικού κράτους που έχει μια «δίκαιη αιτία», δεδομένου ότι πρέπει να συγκροτηθεί ως κυρίαρχο κράτος κατά τρόπο που να μπορεί να εγγυηθεί τα βασικά δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών του.
