Ο Αντώνης Παπαχριστοδούλου γράφει πως πρέπει Ελλάδα και Κύπρος να στείλουν το ξεκάθαρο μήνυμα σε όλους ότι υπάρχουν και οι κόκκινες γραμμές και τα όρια στην ανοχή…
Τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε μια συνεχώς αυξανόμενη σε ένταση ρητορική απειλών της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου, προσθέτοντας καθημερινά και νέα θέματα στην ατζέντα των ελληνοτουρκικών διαφορών και δημιουργώντας νέα τετελεσμένα στην Αμμόχωστο. Στις θρασύτατες αυτές απειλές η ελληνική πλευρά απαντά προβάλλοντας υφιστάμενα σύμφωνα, αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, κυριαρχία, δίκαιο των θαλασσών και άλλα.
Δυστυχώς, η τουρκική πλευρά δεν «καταλαβαίνει» από τέτοια και ούτε πρόκειται να καταλάβει στον αιώνα τον άπαντα, το γιαλέλι του Αράπη θα συνεχίζεται μέχρι να αντιληφθεί ότι ΔΕΝ πρόκειται να υποχωρήσουμε και το βασικότερο ότι ΔΕΝ πρόκειται να κερδίσει ένα ενδεχόμενο πόλεμο.
Η χαλαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουμε την όλη κατάσταση αφήνει το λανθασμένο αίσθημα να αιωρείται ότι «μπόρα είναι και θα περάσει», λάθος μεγάλο, κανένας δεν μπορεί να προβλέψει το τι θα ακολουθήσει και τίποτα δεν αποκλείεται είτε προγραμματισμένο είτε από ατύχημα.
Κουβεντιάζοντας με φίλους, βλέπουμε την ανησυχία και αγωνία για το τι μας επιφυλάσσει αυτή η ανώμαλη κατάσταση, μήπως είμαστε υπερβολικοί; Ασφαλώς ως απλοί πολίτες δεν κατέχουμε το θέμα σφαιρικά, οι πολιτικοί μας άραγε κάτι ξέρουν παραπάνω και είναι τόσο ήρεμοι;
Αν οι ανησυχίες μας είναι βάσιμες θα έπρεπε όλοι οι πολιτικοί μας να είναι σε εγρήγορση σε πανεθνικό συντονισμό και επικοινωνία με όλους όσους μπορούν να επηρεάσουν θετικά στην επίλυση αυτών των προβλημάτων.
Επιβάλλεται όπως ο πρωθυπουργός της Ελλάδας συγκαλέσει άμεσα μια Πανεθνική Συνδιάσκεψη όλης της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας Ελλάδας Κύπρου για μελέτη της όλης κατάστασης και τη χάραξη στρατηγικής για αντιμετώπιση της. Η κρισιμότητα της κατάστασης είναι τέτοια που χρειάζεται ομοψυχία, προγραμματισμό και συλλογικότητα.
Κατ’ αρχήν θα ξέρουμε εμείς πώς θα αντιδράσουμε στην περίπτωση που συμβεί κάτι που όλοι απευχόμαστε, αλλά κυρίως, θα στείλουμε και το ξεκάθαρο μήνυμα σε Τουρκία και αυτούς που τη χαϊδεύουν, ότι δεν πάει άλλο και ότι είμαστε αποφασισμένοι για όλα.
Δεν φανταζόμαστε να έχουμε πολιτικό που να μη γνωρίζει ότι ένας εκβιαστής όταν πετύχει στον πρώτο του εκβιασμό θα συνεχίσει με δεύτερο και τρίτο, η ανατολίτικη κουλτούρα δεν καταλαβαίνει από καλοπιάσματα και ντοκουμέντα.
Εδώ και τώρα, πρέπει να στείλουμε το ξεκάθαρο μήνυμα σε όλους ότι υπάρχουν και οι κόκκινες γραμμές και τα όρια στην ανοχή, η πείρα των τελευταίων χρόνων απέδειξε ότι η ανοχή εκτρέφει τη θρασύτητα και την αλαζονεία.
Τα μικροπροβλήματα της καθημερινότητας, οι μικρότητες, οι πολιτικές κοκορομαχίες και τα κομματικά παιχνίδια ας μείνουν στην άκρη για αργότερα, τώρα πρέπει να δούμε τα κρίσιμα και επικίνδυνα προβλήματα που χρειάζονται λύση άμεσα.
