Ο Δαυίδ Κωνσταντίνου σχολιάζει τα περί Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας…
Διαβάζω στις εφημερίδες και παρακολουθώ από τις τηλεοράσεις τα σχόλια που κάνουν υποψήφιοι για την Προεδρία της Δημοκρατίας, αλλά και διάφοροι πολιτικοί για τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Εκείνο που έχω να πω είναι πως όσοι ανησυχούμε για τον όρο «διζωνική» και το τι πραγματικά περιέχει αυτός ο όρος, τώρα θα πρέπει να ανησυχούμε πολύ περισσότερο. Το βασικό επιχείρημα υποψηφίων Προέδρων και πολιτικών είναι ότι εφόσον έχουμε δεχθεί τη διζωνική εδώ και αρκετά χρόνια, δεν μπορούμε σήμερα να τη διαγράψουμε γιατί θα κατηγορηθούμε. Αν δηλαδή κάποιος κάνει λάθος σε κάτι, δεν μπορεί να το διορθώσει γιατί δήθεν θα κατηγορηθεί. Εμμέσως δηλαδή, παραδέχονται ότι ο όρος «διζωνική» είναι λάθος αλλά λόγω αποδοχής του από την πλευρά μας δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν τον δεχόμαστε, ίσως ακόμα και να τον αλλάξουμε προς το καλύτερο (ένα αυτό είναι εφικτό). Ένα δεύτερο επιχείρημα που μας παρουσίαζουν (θα έλεγα μας «σερβίρουν») είναι το ότι η διζωνική δεν διαφέρει από τη διπεριφερειακή/ δικοινοτική την οποία δέχθηκε ακόμη και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος. Μα καλά, γιατί τότε το οναμάζουν όλοι, με πρώτο το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία»; Σε απλά ελληνικά σημαίνει «μια ομοσπονδία δύο ξεχωριστών κοινοτήτων σε δύο ξεχωριστές ζώνες (η κάθε μία κοινότητα στην δική της ζώνη)». Και δεν θέλει πολύ ένας απλός άνθρωπος να καταλάβει ότι αυτό που εννοούν είναι ουσιαστικά μια συνομοσπονδία δύο ξεχωριστών κοινοτήτων. Που οι Τούρκοι τη δική τους κοινότητα θέλουν να την αναβαθμίσουν σε κράτος. Και είναι πασιφανές γιατί οι Τούρκοι επιμένουν σε όρους όπως «παρθενογένεση», «νέο κράτος», «συνιστώντα κρατίδια», «ξεχωριστές οντότητες» κ.λπ. Γιατί απλά κάποια πρωία μπορούν να πουν «δεν θέλουμε να είμαστε μαζί, αλλά ξεχωριστά σαν καλοί γείτονες» οπότε να αμέσως τα δύο κράτη στη μικρή μας Κύπρο…
Αν αναλύσουμε νομικά τον όρο «ομοσπονδία», θα διαπιστώσουμε αυτός περιέχει την έννοια του ομοίου, δηλαδή του ενιαίου της κρατικής οντότητας (στην προκειμένη περίπτωση της Κυπριακής Δημοκρατίας), σε αντίθεση με τον όρο «διζωνική» που εμπεριέχει την έννοια της διαίρεσης. Οι διάφοροι μεσολαβητές στο Κυπριακό (με πρώτους και κυριότερους τους Βρετανούς) αφαίρεσαν το «συν» της συνομοσπονδίας και πρόσθεσαν τον όρο «διζωνική» για να ικανοποιήσουν τα συμφέροντά τους και τους Τούρκους. Το συμπέρασμα από τα πιο πάνω είναι ότι ο όρος «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία» είναι ο ίδιος με αυτόν της συνομοσπονδίας. Γι’ αυτό, οι θιασώτες της Δικοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας πρέπει να πουν ξεκάθαρα στον λαό πως διαβουλεύονται και προωθούν λύση συνομοσπονδίας αντί ομοσπονδίας και να πάψουν να τον κοροϊδεύουν.
