Οι συγγραφείς του παρόντος άρθρου Ελευθέριος Αδαμίδης Διδάκτορας Φυσικών Επιστημών και οι Ραφαέλα και Ειρήνη Λοή φοιτήτριες προχωρούν ένα βήμα περαιτέρω τις διαστημικές παρατηρήσεις τους για Ελλάδα-Κύπρο, επιπλέον των όσων ελέχθηκαν στο προηγούμενο άρθρο τους.
Ο διαστημικός χάρτης εστιασμένος επάνω στην Ανατολική Μεσόγειο δηλώνει έντονα την απουσία της Κύπρου μας από τα Ελληνικά εδάφη. Επισυνάψαμε τον χάρτη αυτόν στο προηγούμενο μας άρθρο.
Με μεγάλη μου χαρά συνηθίζω να επισκέπτομαι τα πανέμορφα μέρη της Ελλάδας μας, της χώρας του Φωτός. Μια φορά ταξίδευσα μέχρι την Γερμανία σε εκδρομή. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι όταν περνούσα τα Ελληνικά σύνορα σαν να πήγαινα από το φως στο σκοτάδι και τανάπαλιν. Τόσο ευλογημένη είναι αυτή η χώρα, Θεία Θέληση.
Όποιο όμως μέρος της Ελλάδας και να επισκεφτώ, νοιώθω ότι κάτι του λείπει, ότι είναι μισό, μισή μερίδα θα έλεγε, κανείς λαϊκά ή μπουκιά και συγχώριο ή ψαχνό για τον Βάρβαρο επίδοξο. Του λείπει η Κύπρος μας, που, όπως αποδείξαμε σε προηγούμενο μας άρθρο, θεϊκά ξεριζώθηκε από τα στήθια, το κέντρο της Ελλάδας, με τον επακόλουθο κατακερματισμό του υπόλοιπου κορμού της, ώστε νοουμένου της ύπαρξης των βαρβάρων «ωχ αδελφέ» και κοντόφθαλμων, ο Έλληνας να μην σφυρίζει αδιάφορα αλλά ΕΣΑΕΙ να επιζητεί την δυναμική επάνοδο της μεγαλονήσου στο κέντρο της Ελλάδας, ώστε δυναμικά να σχηματιστεί και πάλιν ο ενιαίος, στοιβαρός, πολεμικός, Ελληνικός κορμός. Όπως τόσο μεγαλόπρεπα δείχνει ο διαστημικός χάρτης, με την Κύπρο μας η Ελλάδα, θεϊκά, μετατρέπεται σ’ένα ανίκητο πολεμιστή. Η Ελλάδα μας τότε, το άκαρδο αυτό θεϊκό σώμα ενώνεται με την καρδιά του, την Κύπρο μας.
Αυτό επαφίεται στο Ι.Q. των Ελλήνων, που αυτό στην ουσία οι βάρβαροι λογαριάζουν, δεν χαϊδεύονται. Εάν το Ι.Q. μας δεν ανταποκρίνεται, δεν θα επιζήσουμε. Όλα εν γνώσει και ετοιμασμένα από τους προγόνους μας, που μας ήθελαν πολλώ κάρονες. Διαφορετικά μακριά από τον Ελληνισμό. Κύριοι, υπάρχει μπόλικη πιάτσα έξω, να κάνετε όσες κολοτούμπες θέλετε. Εδώ, θεϊκά, θα σας βγει ξυνό. Μένουν οι πολλώ κάρονες. Οι πρόγονοί μας δεν χοράτευαν. Μακριά από τα χωράφια τους λοιπόν. Δεν τους κάνετε.
Η Κύπρος μας είναι ο φτερουγισμένος αετός της λεβεντιάς, η καρδιά και το ων ουκ άνευ της Ελλάδας, που δεν παίζεται αλλά επιζητεί και απαιτείται. Διαφορετικά δεν μιλάμε για ρητορισμό των πολιτικάντηδων αλλά για ύβρη, που θεϊκά συνεπάγεται την ανελέητη νέμεση. Η Θεία Πρόνοια έτσι τα έφτιαξε και δεν χορατεύει.
Την ανελέητη νέμεση την γνωρίζουμε πολύ καλά εμείς οι Έλληνες, όταν κατά τον τελευταίο κατακλυσμό ο Δημιουργός έπνιξε όλους τους Έλληνες που είχαν παραβιάσει τις θεϊκές επιταγές και άφησε μόνο δύο: Τον Δευκαλίωνα και την σύζυγό του Πύρρα, να ξαναφτιάξουν τον γένος των Ελλήνων, φυτρώνοντας και τους σπαρτούς (Σπαρτιάτες) για να γίνει εφικτό.
Η Κύπρος μας, η καρδιά της Ελλάδας, προστατεύει τα νοτιοανατολικά της σύνορα, που χωρίς αυτήν μένουν θανάσιμα έκθετα. Κινδυνεύει κυρίως η Κρήτη και η Πελοπόννησος. Χωρίς την Κύπρο η Ανατολική Μεσόγειος μετατρέπεται σε πύλη του θανάτου για την Ελλάδα:
Σε περίπτωση επεισοδίου, είναι φανερό ότι oi επίδοξοι, αφού διασκεδάσουν τα μέγιστα τις καταστάσεις, αρπάζουν Κύπρο, μετά προχωρούν Κρήτη, πλαγιοκοπώντας τις Ελληνικές δυνάμεις, αν ρίξουν το βάρος στο Αιγαίο, όπου θα παρασυρθούν και της Ελλάδας ούσης κλινικά νεκρής, κάνουν άλμα στην Β. Ελλάδα (Θεσσαλονίκη) και αφού κτυπήσουν από παντού το τέλος μας ολοκληρώνεται.
Πρέπει η νοτιοανατολική θύρα να κλείσει. Οι επίδοξοι, με την διεθνή συνέργεια του σκότους, έβαλαν το μακρύ τους χέρι στον Πενταδάκτυλο, τον νάνο λεβέντη μας. Έτσι δουλεύουν, ροκανίζοντας σιγά-σιγά απαρχής χρόνου για καλύτερη απόλαυση. Την απόλαυση περισσότερο επιζητούν παρά το ταχύ αποτέλεσμα, ειδικά από λαούς με χαμηλό Ι.Q. (μπας και είμαστε και εμείς ένας και μας πήραν χαμπάρι; Καιρός τότε να αλλάξουμε ρότα.).
Έχουμε όμως το Τρόοδος, τον γίγαντα λεβέντη μας, τον Όλυμπο της Κύπρου. Ας τον κάνουμε απόρθητη αεροπορική και πυραυλική βάση, φτιαγμένη με τα απαράμιλλα χέρια του Ήφαιστου με κανάλια εισόδου και εξόδου. Θα προστατεύσει τα νοτιοανατολικά πλευρά της Ελλάδας αλλά και την Κύπρο από ξηρά, θάλασσα και αέρα. Συμπερασματικά η Κύπρος μας αποτελεί το ισχυρό χαρτί του Ελληνισμού, που τα ερπετά του σκότους πολύ το λιγουρεύονται.
Όπως ο λαός της Ελλάδας θεωρεί τη Κύπρο σαν την τρελή του αγάπη, την ίδια ορμητικότητα έχει και ο λαός της Κύπρου για την Ελλάδα. Όταν οι βάρβαροι αγοραστές της Κύπρου μας ήθελαν να εξαγοράσουν και την Ελληνική ψυχή της, έπαιρναν άμεσα την απάντησή τους: Παίξατε λάθος Κύριοι, Ελλάδα – Κύπρος = Σώμα – Καρδιά. Δεν παίζεται. Είναι θεϊκή επιταγή. Ο Ισαάκ Σολωμός ζει.
Και αν οι επίδοξοι εισβολείς άπλωναν το χέρι τους σε καμιά ουρά, θα λέγαμε: «Να, αυτοί οι επίδοξοι έχουν κάποια αυτοσυγκράτηση». Αλλά το να απλώνουν την βάρβαρη χερούκλα τους κατευθείαν στην καρδιά του Ελληνισμού και να φιγουράρουν διεθνώς και να ζητούν έπαινο, αυτό παρά είναι αλαζονεία με διεθνή εμβέλεια. Τι θέλουν επιτέλους; Να τους πούμε ελάτε σφάξτε μας; Η ευχή τους σκότους. Να σβήσει το Ιχώρ των Ελλήνων, για να μπορεί να ψιλοβελονιάζει με άνεση. Εμ δεν σφάξανε!
