Ο Νίκος Τινής γράφει για το πώς αντιμετώπιζε αρχικά το Κυπριακό η Σοβιετική Ένωση, τι έκανε κατά το 1974 και πώς αντιμετωπίζει το Κυπριακό σήμερα η Ρωσική Ομοσπονδία του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Έτος 1964: Oι αμυντικές ανάγκες της Κυπριακής Δημοκρατίας για την απόκρουση του στρατιωτικού εγχειρήματος πάσης τουρκικής στρατιωτικής ενέργειας ήταν μεγάλες και ο τότε υπουργός των Εξωτερικών, Σπύρος Κυπριανού διεξάγει συνομιλίες με τη Σοβιετική ηγεσία, με στόχο τη συνομολόγιση συμφωνίας, στρατιωτικού εξοπλισμού και εγγυήσεως της κυπριακής ανεξαρτησίας – ελευθερίας.
Η Μόσχα επαναβεβαιώνει τη στάση της Σοβιετικής Ένωσης στο πλάι της Κύπρου «Αυτοδιάθεση εις την Κύπρο», λύση του Κυπριακού θέματος μπορεί να λυθεί μόνον διά του σεβασμού των αρχών των Ηνωμένων Εθνών και προειδοποίησε ότι δεν θα παρέμενε αμέτοχος ενώπιον του κινδύνου ένοπλης σύρραξης, έστειλε δε πολεμικά πλοία, εφοδιασμένα με πυραύλους που κατέπλευσαν ήδη στη Μεσόγειο, προς απόκρουση οιαδήποτε επίθεσης εναντίον της Κύπρου, από όσων δεν παραιτήθηκαν της πολιτικής του επεκτατισμού και δεσποτισμού.
Η εξωτερική πολιτική της Σοβιετικής Ένωσης έναντι του Κυπριακού μένει αναλλοίωτη, διεκήρυξε ο Λεοντίν Μπρέζνιεφ, μετά την απομάκρυνση του Νικήτα Χρουτσιόφ από την εξουσία. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η ΕΣΣΔ αποτελούσε το κύριο στήριγμα της Κύπρου για αποτροπή ενδεχόμενης τουρκικής εισβολής, ήταν όμως η ΕΣΣΔ έτοιμη να αναπτύξει οικονομική συνεργασία με την Τουρκία, αλλά ρητορικά ήταν αντίθετη προς τις ξένες επεμβάσεις στην Κύπρο.
Έτος 1974: Μια ιστορική συνάντηση διεθνούς εμβέλειας πραγματοποιείται στην Κύπρο. Οι υπουργοί Εξωτερικών των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης, Χένρι Κίσινγκερ και ο κύριος «Όχι» («Νιέτ») Αντρέι Γκρομίκο, συναντώνται στο Προεδρικό Μέγαρο στη Λευκωσία για να συζητήσουν το Μεσανατολικό πρόβλημα. Ενημερώθηκαν και για την πορεία του Κυπριακού, καθώς και για την κατάσταση που επικρατούσε στο νησί με την τρομοκρατική δράση της ΕΟΚΑ Β΄. Μετά απ’ αυτή τη συνάντηση άρχισε η αντίστροφή μέτρηση για την καταστροφή της Κύπρου.
Δεν πιστεύω ότι η ΕΣΣΔ και η πανίσχυρη ΚGB δεν γνώριζαν για το δίδυμο έγκλημα κατά της Κύπρου. Δυστυχώς, το ανέχτηκαν, δεν έκαναν τίποτα, παρά τις δηλώσεις περί αυτοδιάθεσης της Κύπρου, για να σταματήσουν την εισβολή της Τουρκίας. Ακόμη και σήμερα μιλούν για τους λαούς στη Κύπρο.
Ρωσία (Ομόσπονδη Δημοκρατία) – Ρητορικές δηλώσεις:
Πέρα από την πυραυλολογία που αναπτύχθηκε επί προεδρίας Γλαύκου Κληρίδη, πολλοί αναλυτές εστιάζουν στο γεγονός πως πλέον ο Βλαντιμίρ Πούτιν κρατεί στα χέρια του και την τύχη του Ερντογάν λαμβάνοντας υπόψη τις πολλές στενές σχέσεις που έχουν οι δύο χώρες. Η Μόσχα κατασκευάζει στην Άγκυρα έναν πυρηνικό σταθμό.
Η τουρκική οικονομία είναι τόσο ασθενής που ο Ερντογάν πρέπει να φοβάται ότι λόγω της περαιτέρω ύφεσης και της ανεργίας θα χάσει τη στήριξη των πολιτών του. Η εξάρτηση της Τουρκίας από τη Ρωσία είναι για τον Πούτιν ιδιαίτερα χρήσιμη, αφού ειδικά με την αγορά των πυραύλων S-400 κατάφερε να διχάσει το ΝΑΤΟ.
Στο Κυπριακό (δήλωση Αντρέι Κορτούνωφ), δεν είναι από τους σημαντικούς παίκτες, όμως παρακολουθεί τις εξελίξεις και επιθυμεί να υπάρξει διευθέτηση του θέματος σε οποιαδήποτε λύση γίνει αποδεκτή στο νησί. Κρατά αποστάσεις από τη στιγμή που δεν έχει υπάρξει επίσημο ενδιαφέρον για μεγαλύτερη εμπλοκή της. Ως μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ υποστηρίζει τα ψηφίσματα τα οποία συνεπάγονται τη δημιουργία της ΔΔΟ, στη βάση συμφωνίας που θα επιτευχθούν και από τις δύο κοινότητες στην Κύπρο.
Μήπως φταίνε και οι ηγέτες που δεν μας αξίζουν; Εδώ και πολλά χρόνια βρισκόμαστε στη δίνη μιας παρατεταμένης παρακμής, στην οποία κυριαρχεί το σύστημα της διαφθοράς και της κομματοκρατίας που φόρτωσε τους πολίτες με το βάρος ενός ασήκωτου δημόσιου χρέους, γιατί οι έμποροι των εθνών την Κύπρο τη μισούνε.
Σήμερα περιθώρια για άλλη μια χαμένη πενταετία δεν υπάρχουν. Ζητείται ελπίς.
ΥΓ. Ο Πρόεδρος Πούτιν σε συνάντηση του, στο Κρεμλίνο, με τον Πρόεδρο Μακρόν, μίλησε για δημοψηφίσματα των μειονοτήτων, ομόγλωσσων με τη ρωσική.
