Ο Μιχάλης Χαλλούμας γράφει για την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το σπορ του κυνηγίου.
Αγαπητοί φίλοι,
Απευθύνομαι στην Υπηρεσία Θήρας για να πω ότι είμαι κυνηγός εδώ και 57 χρόνια και μάλιστα μόνο λαγοκυνηγός. Το θέμα με το οποίο θ’ ασχοληθώ είναι η κατάσταση, ή αν θέλετε καλύτερα η κατάντια του κυνηγίου στην Κύπρο. Για μένα είναι εντελώς απαράδεκτη. Μπορώ να πω ακόμα και τραγική. Μάλιστα, είναι σε σημείο που διερωτάται κανένας τι κάνουν οι αρμόδιοι γι’ αυτό το τόσο ωραίο άθλημα που λέγεται κυνήγι; Επίσης, διερωτώμαι τι προσφέρει η Υπηρεσία Θήρας, αφού το κυνήγι πάει από το κακό στο χειρότερο; Γιατί κάθε χρόνο είμαστε χειρότερα από πέρσι; Δεν είναι λύση αγαπητοί μου να εκκολάπτουμε μερικές χιλιάδες περδίκια κάθε χρόνο και να τα απελευθερώνουμε δήθεν σαν θήραμα, ή και για κυνήγι.
Όπως φαίνεται η δύναμη της Υπηρεσίας Θήρας δεν είναι αυτή που έπρεπε, αφού δεν μπορεί να προσφέρει κάτι περισσότερο. Κάθε χρόνο είμαστε στον ίδιο παρονομαστή. Στο τέλος της κυνηγετικής περιόδου κάμνουν καταγραφή και βγάζουν συμπέρασμα ότι σκοτώθηκαν τόσοι λαγοί και τόσα περδίκια. Αυτά φυσικά είναι στα χαρτιά. Εγώ λέω ας έρθουν έξω στους βιότοπους οι κύριοι της Υπηρεσίας Θήρας, ας επισκεφθούν τα βουνά μαζί με τους κυνηγούς, δηλαδή να σηκωθούν και λίγο από τα γραφεία τους ώστε να δουν σε ποια απελπιστική κατάσταση είναι στα θηράματα. Πιστεύω ότι όταν βγουν έξω στα βουνά θα παραιτηθούν από μόνοι τους. Βέβαια, αμφιβάλλω αν υπάρχουν κυνηγοί στην Υπηρεσία Θήρας που να είναι γνώστες στην πράξη και όχι στη θεωρία.
Κάποτε ρώτησα ανθρώπους της Υπηρεσίας γιατί δεν εισάγουμε λαγούς να εμπλουτίσουμε το θήραμα και η απάντηση ήταν ότι ο λαγός της Κύπρου είναι μοναδικός στο είδος του και δεν θέλουμε να το διασταυρώσουμε. Η δική μου απάντηση ήταν και το εννοώ, ότι διασταυρώσαμε τον πληθυσμό της Κύπρου με όλες τις φυλές του κόσμου και δεν θέλουμε να διασταυρώσουμε τον λαγό; Πραγματικά διερωτώμαι πως αν σήμερα δεν υπήρχε η Υπηρεσία Θήρας κατά πόσο το κυνήγι στον τόπο μας θα ήταν σε χειρότερη μοίρα; Πιστεύω πως όχι, βέβαια, γιατί είμαστε σχεδόν στο μηδέν. Δεν γίνεται να ακούμε τους αριθμούς των καφενείων της επόμενης μέρας από μια εξόρμηση και να επαναπαυόμαστε ότι «υπάρχει αρκετό θήραμα».
Δεν είμαι αρμόδιος να κρίνω ποιος φταίει για την κατάντια μας, αλλά 57 χρόνια που κυνηγώ τον λαγό είδαν πολλά τα μάτια μου. Και έζησα πολλές αξέχαστες στιγμές με αυτό το άθλημα που λέγεται κυνήγι. Γι’ αυτό αν έχετε ίχνος ευθιξίας παραιτηθείτε από μόνοι σας. Τίποτε δεν μπορείτε να προσφέρετε. Θα σας πω και κάτι άλλο. Αν δεν απελευθερώνατε αυτά τα 80.000 περδίκια, ποιος νομίζετε θα έβγαζε άδεια να κυνηγήσει και τι θα κυνηγούσε;
Κλείνω την επιστολή μου με βουρκωμένα μάτια γιατί αναγκαστικά θα θυμηθώ παλιές και αξέχαστες στιγμές.
Μετά τιμής
Μιχάλης Χαλλούμας
