Λίγα λόγια για τον δημοσιογράφο Κόκο Λεωνίδα από τον δρα Χρίστο Αχιλλέως Θεοδούλου.
Με μεγάλη μου λύπη πληροφορήθηκα τον θάνατον του φίλου Κόκου Λεωνίδα. Πέθανε σε ηλικία 87 ετών, αφήνοντας πίσω του πολλούς φίλους. Ο Κόκος, όπως τον ξέραμε όλοι, σπούδασε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο, την εποχή που η σχολή ήταν από τα λαμπρότερα εκπαιδευτήρια του Ελληνισμού. Δούλευσε σαν δημοσιογράφος στην «Ελευθερία» και μετά, από τη δεκαετία του ’60, συνεργάστηκε με τον κ. Νίκο Κόσιη, ως αρχισυντάκτης της εφημερίδας ο «Αγών».
Τον γνώρισα για πρώτη φορά από το Σεπτέμβρη του 1974, όταν με τη μεταπολίτευση στην Ελλάδα ανάλαβα ειδικός σύμβουλος για το Κυπριακό ζήτημα στη Γενική Γραμματεία Τύπου και Πληροφοριών της Ελληνικής Κυβέρνησης, υπεύθυνος για τη διαφώτιση για το Κυπριακό ζήτημα εκτός Ελλάδας αλλά και εντός. Ο Κόκος είχε αναλάβει Διευθυντής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ) περίπου εκείνη την εποχή.
Ίδρυσα Τμήμα Κυπριακού στη Γενική Γραμματεία, υπό τον Υφυπουργό κ. Λιναρδάτον στην κυβέρνηση Καραμανλή – Μαύρου και μετά υπό τον Υφυπουργό κ. Παναγιώτη (Τάκη) Λαμπρία (και Λάμψα) στην Κυβέρνηση Καραμανλή. Υπουργός Προεδρίας ήταν ο Γ. Ράλλης.
Δουλειά μου ήταν, μεταξύ άλλων και κυρίως, να αντιμετωπίζουμε την τουρκική προπαγάνδα στο εξωτερικό και γι’ αυτό στέλλαμε καθημερινά υλικό και οδηγίες σ’ όλες τις ελληνικές πρεσβείες και Γραφεία Τύπου στον κόσμο, οι οποίοι τα διοχέτευαν και στις Κυπριακές υπηρεσίες.
Στην Κύπρο, πρέσβης της Ελλάδας ήταν τότε ο Δούντας, με δεύτερο τον Χρ. Ζαχαράκιν και διευθυντή του Γραφείου Τύπου τον Ζαφειρόπουλον. Με τον Κόκο Λεωνίδα, ως διευθυντή του ΑΠΕ και αρχισυντάκτη του «Αγώνα», συνεργαζόμουν αρμονικά και εποικοδομητικά.
Ήταν ένας ικανός δημοσιογράφος και καλός άνθρωπος. Από τότε συνδεθήκαμε και συνεργασθήκαμε για το υπόλοιπο της ζωής του και με αρθρογραφία μου στον «Αγώνα» μετά την επιστροφή μου στην Κύπρο, τέλος του 1976. Κρατήσαμε και προσωπική επαφή. Ερχόταν στις εκδηλώσεις του Συνδέσμου Ηνωμένων Εθνών Κύπρου. Τον συναντούσα δε πάντα στη δεξίωση της Ελληνικής Πρεσβείας για την 25η Μαρτίου, και αλλαχού.
Ήταν ικανός επαγγελματίας και καλός και φιλικός άνθρωπος.
Ο θεός ας αναπαύσει την ψυχή του.
