Ο Αντώνης Χατζηαντώνης, πρόσφυγας από την Κερύνεια, γράφει με αφορμή τα όσα έχουν λεχθεί τις τελευταίες ημέρες για τον υποθαλάσσιο αγωγό φυσικού αερίου ΕastMed.
Για κάποιον που μελετά την γεωστρατηγική πολιτική των μεγάλων δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο, δεν αποτέλεσε κεραυνό εν αιθρία η δήλωση του Αμερικανού Άμος Χόκσταϊν, ανωτέρου συμβούλου στο State Department, για θέματα παγκόσμιας Ενεργειακής Ασφαλείας, ότι ο αγωγός ΕastMed, δεν αποτελεί τη συμφερότερη λύση μεταφοράς φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο στην Ευρώπη.
Η δική μας κυβέρνηση όμως αναλισκώμενη σε παιχνίδια εντυπώσεων, εν μέσω πολλών αντιφάσεων, δημιούργησε στον αφελή ελληνοκυπριακό λαό, απατηλές προσδοκίες. Και σπεύδει τώρα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Λέγοντας ότι, οι ενεργειακοί σχεδιασμοί της Κυπριακής Δημοκρατίας, θα υλοποιηθούν κατά τον προσφορότερο τρόπο!
Με τον νέο υπουργό Εξωτερικών, Ιωάννη Κασουλίδη, να δηλώνει ότι, από καιρό έβλεπε ότι ήταν ασύμφορη η κατασκευή του EastMed και θα αποτελούσε εργαλείο δημιουργίας προβλημάτων. Ιδιαίτερα στις προσπάθειές λύσης του Κυπριακού.
Προσπαθώντας να καλύψει το φιάσκο της κυβέρνησης στην οποία ανήκει, τόνισε ότι, δεν προέρχεται εξ υπαιτιότητας της δικής μας πλευράς η καλλιέργεια προσδοκιών, υπονοώντας ότι οι προσδοκίες καλλιεργήθηκαν εν μέσω προεκλογικής περιόδου, είτε στην Ελλάδα, είτε στο Ισραήλ, που είναι και οι χώρες που θα συμμετείχαν στο εγχείρημα.
Το αποτέλεσμα είναι όμως, ότι αν τελικά ο αγωγός, περάσει μέσω Τουρκίας, η γείτονα χώρα, θα καταστεί σταδιακά, ένας σημαντικός ενεργειακός κόμβος.
Ας μην εθελοτυφλούμε.
Υπό το αδιάφορο βλέμμα των ΗΠΑ, οι οποίες εμμένουν στην αποτυχημένη πολιτική του κατευνασμού του θηρίου, ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μέσω του αναθεωρητισμού των διεθνών Συνθηκών -συγκεκριμένα της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923- μεθοδεύει την ανασύσταση της πάλαι ποτέ, Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Επιχειρεί μέσω της Ενέργειας, που σχετίζεται με το φυσικό αέριο -και βέβαια, μέσω του τουρκικού εθνικισμού- την επέκταση των εδαφών που θα ελέγχονται από την Τουρκία, σε όλα τα μέρη όπου κάποτε αυτή υπήρχε. Ανατολική Ευρώπη, Βαλκάνια, Κύπρος, Μέση Ανατολή. Όσοι δεν τα βλέπουν αυτά, εθελοτυφλούν. Από τη στιγμή, που η Τουρκία θα μπορεί, ανά πάσα στιγμή, να κλείνει τη στρόφιγγα τροφοδότησης φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, αντιλαμβάνεστε ότι αναβαθμίζεται επικίνδυνα ο ρόλος της στην περιοχή. Εις βάρος ποιων; Μα, ασφαλώς των ατυχών Ελληνοκυπρίων, και φυσικά των επόμενων γενεών, πού θα κληθούν να ζήσουν, στην εσχατιά αυτή, του Ελληνισμού. Δηλαδή στην Κύπρο.
