«Καλόπιστα», όπως ο ίδιος αναφέρει, ο Κ. Πούλακας γράφει για την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η κτηνοτροφία στην Κύπρο και ζητά να ληφθούν μέτρα για την ανάπτυξή της.

 

Ανοικτή επιστολή 

Δεν είναι για να ορθοποδήσει αυτός ο ταλαίπωρος τόπος. Με αυτήν την τραγική και ολέθρια πολιτική της κυβέρνησής μας. Στις 27/10/2021, ανακοίνωσε βοήθεια στους κτηνοτρόφους, ύψους 9 εκατομμυρίων ευρώ. Ένα τεράστιο ποσό δηλαδή, το οποίο θα σπαταληθεί κυριολεκτικά χωρίς ουσιαστική βελτίωση, στον σημερινό τρόπο λειτουργίας του κλάδου αυτού, όπου τα δύσμοιρα ζώα, βρίσκονται συνεχώς κλεισμένα στις μάντρες τους, με τις ανθυγιεινές συνθήκες κ.λπ., παράγοντας το σημαντικότερα προϊόν για τον άνθρωπο. 

Επίσης, οικονομικά, αφού τρέφονται, κυρίως με εισαγόμενες τροφές, το προϊόν είναι πολύ ακριβό και μη ανταγωνιστικό, με την ευρωπαϊκή παραγωγή η οποία ευρωπαϊκή κτηνοτροφική βιομηχανία, εξασκείται σε τεράστιους αγρούς, χιλιάδων δεκαρίων, χωρισμένους σε μικρά τεμάχια βοσκότοπους, των 20 – 30 ή και 40 δεκαρίων, βόσκοντας τα ζώα τους, σε διαφορετικό τεμάχιο κάθε φορά, στον υγιή ανοικτό χώρο. Εμείς, όμως βρισκόμαστε ακόμα στην μικροφεουδαρχική εποχή με μικροτεμάχια (χωραφούθκια), ακόμα και του ενός δεκαρίου και αγωνιζόμαστε, αδίκως και ματαιοπονώντας, ακόμα και στη γεωργία, να αναπτύξουμε ανταγωνιστική παραγωγή σε γάλα, πατάτες, κρέας κ.λπ.

Η γεωργία και η κτηνοτροφική μας βιομηχανία, χρειάζονται άμεσα, καινοτομική αντιμετώπιση, ούτως ώστε να αποκτήσουν τεράστιες εκτάσεις γης, για να λειτουργούν άνετα και ευδόκιμα, υγιεινά και αποδοτικά. 

Τα μικροτεμάχια αποτελούν εμπόδιο, στην ανταγωνιστική, οικονομικά όσον και ποιοτικά, παραγωγή και διάθεση. Επίσης, η διατροφή των ζώων, πρέπει να προέρχεται από ντόπια κυρίως προϊόντα, όπως χαρούπια, αχρείαστα σιταροπούλας, λουβιών, πατάτας κ.λπ. 

Ποιος όμως θα τολμήσει, αυτή τη σωτήρια καινοτομία, τόσο στην κτηνοτροφία, γεωργία, όσον και σε άλλους επαγγελματικούς τομείς;

Και ο τόπος μας, τη χρειάζεται επειγόντως. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα! Διαφορετικά, ρίχνουμε αβγά για να ρίψουμε τον τοίχο και τα σπασμένα, τα πληρώνει όπως πάντα, ο φτωχός κοσμάκης. 

Τελικά, ερωτώ τους κυβερνώντες μας. Πότε θα οδηγηθεί αυτός ο τόπος προς την ανιούσα; Πότε θα πάψει να αποτελεί σεληνιακό τοπίο αυτός ο τόπος; Πότε θα καταλάβετε κύριοι καλοθεσίτες και καρεκλοκένταυροι ότι, κάθε σπιθαμή γης ακαλλιέργητη, αποτελεί ζημιά για τον τόπο; Γιατί μένει ακαλλιέργητο, παραμελημένο και κυρίως εγκαταλελειμμένο, σχεδόν το μεγαλύτερο μέρος της κυπριακής υπαίθρου και ακόμα η κρατική χαλίτικη, μοναστηριακή και εκκλησιαστική γη; Για να διασκεδάζουν οι φλόγες κι εμείς, εσείς δηλαδή να κάθεστε σαν σύγχρονοι Νέρωνες, να απολαμβάνετε το θεάρεστο θέματα από τις φλόγες που ανυψώνονται στους ουρανούς; Ή μήπως, περιμένετε τους αγίους να αναστηθούν για να την καλλιεργήσουν; Για πόσο ακόμα κρατάτε την νεολαία μας στις καφετέριες; Την κρατική, βέβαια, μπορούν να την καλλιεργήσουν, αυτοί που τη διαχειρίζονται (!) αλλά πότε θα το αποφασίσουν; Στα χέρια σας είναι κύριοι, το κλειδί της άθλιας κατάστασής μας και πρέπει να το καταλάβετε κύριοι. Το γοργό και χάριν έχει. 

Καλόπιστα 

Κ. Πούλακας