Για τη βία κατά των γυναικών γράφει ο Ανδρέας Κλεάνθους.
Είναι ίσως η πιο επαίσχυντη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών ή πλούτου και επηρεάζει εκατομμύρια γυναίκες. Δεν υπάρχει πιο όμορφο πλάσμα στη ζωή από την ίδια τη γυναίκα. Ο ρόλος της μέσα στη ζωή μας είναι πολλαπλός, κόρη, σύντροφος, γυναίκα, αδελφή, μητέρα, γιαγιά. Σε κάθε στιγμή της ζωής μας, η γυναίκα έχει ξεχωριστή σημασία και πρωταγωνιστική θέση. Η γυναίκα είναι ιερό πλάσμα, αυτή δίνει την ζωή άλλωστε. Είναι το πρόσωπο που αξίζει τον σεβασμό μας, αλλά και τον θαυμασμό μας και δεν την χτυπάμε ούτε με τριαντάφυλλο, όπως λέει και μία ινδική παροιμία. Και όμως δυστυχώς στην Κύπρο η σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση των γυναικών έχει πλέον καταστεί μια κοινωνική μάστιγα χωρίς τέλος. Σε αναφορά της Παγκόσμιας Τράπεζας εκτιμάται ότι η βία κατά των γυναικών ήταν τόσο σοβαρή αιτία θανάτου και ανικανότητας μεταξύ των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας όσο ο καρκίνος. Οι επιπτώσεις από την κακοποίηση των γυναικών είναι πολλές όπως σοβαρές σωματικές ασθένειες και κακώσεις τραυματισμοί στο κεφάλι το σώμα και τα γεννητικά τους όργανα. Επιπροσθέτως, χάνουν τον αυτοσεβασμό τους την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση τους ενώ παρουσιάζουν και ψυχικές διαταραχές όπως κατάθλιψη. Οι κακοποιημένες γυναίκες υποφέρουν σιωπηλά καθώς δύσκολα ζητούν βοήθεια, εφόσον η απειλή της ίδιας της ζωής τους μέσα από τον φόβο και τη χειραγώγηση τις κάνει σχεδόν αδύναμες να μιλήσουν. Θα πρέπει για μία ακόμα φορά να γίνει κατανοητό και να σταλεί ένα ισχυρό μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση ότι η σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση των γυναικών είναι ποινικό αδίκημα που τιμωρείται πάρα πολύ αυστηρά από τον νόμο, θεωρείται έγκλημα κατά της προσωπικότητας, είναι καταδικαστέα και δεν θα γίνει ποτέ αποδεκτή.