Αυτός, ο Κύριος και Θεός μας, θα μας σώσει, γράφει ο Χριστόδουλος Γ. Παχουλίδης.
Όταν μελετούμε τη μακραίωνη ιστορία του έθνους μας, από τα Ομηρικά Χρόνια μέχρι σήμερα, θα συναντήσουμε λαμπρές και ένδοξες επετείους, αλλά και μαύρες επετείους, εθνικής ταπείνωσης, εθνικού διχασμού και επαίσχυντου ολέθρου. Δεν πρέπει να ασχολούμαστε, να μελετούμε και να καυχόμαστε μόνο για τις πράξεις των προγόνων μας, που λάμπρυναν πράγματι την Ιστορία και δίδαξαν αξίες πολιτισμού και ανθρωπιάς, φιλοπατρίας, δημοκρατίας και αέναου πόθου και πάθους, για το αγαθό που λέγεται ελευθερία, αλλά πολύ περισσότερο πρέπει να μελετούμε, διδασκόμαστε και παραδειγματιζόμαστε από ιστορικά γεγονότα που με σύνδρομο την επάρατη διχόνοια, την αιώνια κατάρα των Ελλήνων, αλλά και την απομάκρυνσή μας από το νόμο του Θεού, μας έφεραν να κατρακυλούμε σε βάραθρα εθνικής αισχύνης και πρόθυρα εθνικού αφανισμού, και να προσπαθούμε να τα αποφεύγουμε.
Το επικό έργο του Ομήρου, Ιλιάδα, αρχίζει με το «Μήνιν άοιδε Θεά…». Αυτή η «μήνι», η καταραμένη έχθρα και διχόνοια ανάμεσά μας, αιώνες τώρα, κατατρέχει και κατατρώγει, το Ελληνικό Γένος, άρχοντες και αρχόμενους, άνδρες και γυναίκες, κληρικούς και λαϊκούς και δεν το αφήνει να μεγαλουργήσει. Εμείς, η δική μας γενιά, αιώνιοι Έλληνες, με τα ίδια αιώνια προτερήματα και ελαττώματα, φθάσαμε, με τα ίδια τα έργα μας, με τα ίδια αδελφικά χέρια μας, να οδηγήσουμε το Έθνος μας και την ιδιαίτερη πατρίδα μας Κύπρο, στην κατάντια που τώρα βρίσκονται. Συν τοις άλλοις, απομακρυνόμαστε και από το θέλημα και τον νόμο του Δημιουργού μας Θεού.
Αυτός, ο Κύριος των Δυνάμεων, που δυστυχώς οι περισσότεροι δεν τον ενθυμούμαστε, όπως είπε δια στόματος του μεγάλου προφήτη Του Ησαΐα, θα απλώσει την προστασία πάνω από την μικρή μας πατρίδα, όπως παλαιά πάνω από τον παλαιόν Ισραήλ ώστε να «υπερασπιεί, και εξελείται και περιποιήσεται και σώσει». (Ησ. λα’,1-6). Τέσσερα ρήματα, τέσσερις διαβεβαιώσεις: «Υπερασπιεί», θα υπερασπίσει, για να φαίνεται η πατρική φιλοστοργία Του. «Εξελείται»,θα μας ελευθερώσει από τους εχθρούς, για να φανερώσει την πολλή φιλανθρωπία Του, «Περιποιήσεται», θα μας προστατεύσει και θα δείξει την κηδεμονία Του και ανύσταχτη φροντίδα Του. Και «σώσει», για να αποδεικνύεται η ακαταγώνιστη δύναμή Του, που πιστεύοντες, την παντοδύναμη βοήθειά Του.
Τότε και μόνον τότε θα ορθοποδήσουμε εθνικά, και θα έρθει η ευλογημένη εκείνη ημέρα, που ο Ίδιος ο Κύριος γνωρίζει πότε, που θα φέρει τις συγκυρίες να επιστρέψουμε και εγκατασταθούμε σαν πρώτα, ελεύθεροι, στην πατρώα μας γη, κύριοι του είναι μας. Διαφορετικά, σύμφωνα πάλιν, όπως μας αναφέρει ο Ίδιος ο Θεός, διά στόματος Ησαΐου του Προφήτη, «εάν μη θέλητε, μηδέ εισακούσητέ μου, μάχαιρα υμάς κατέδεται» (Ησ. α’ 20), και ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός μας διδάσκει με τον λόγο του: «Σαν μισούνται ανάμεσά τους, δεν τους πρέπει λευτεριά».
