Μα τι σόι λαός είμαστε τέλος πάντων εμείς οι Κύπριοι; Είμαστε… άξιοι να υποστούμε τον οποιονδήποτε ομαδικό εξευτελισμό, την κάθε μαζική ταλαιπωρία και κακομεταχείριση, χωρίς ποτέ οι διαμαρτυρίες και οι απαιτήσεις μας να γίνονται συλλογικές, επιτακτικές και επίμονες. Ο καθένας κλειδωμένος στον εαυτούλη του προσπαθεί με κάθε «γλείψιμο», χωρίς να δίνει γρόσι για τους υπόλοιπους…
Και: Έξω από την τράπεζα στο Αρεδιού τη Δευτέρα 29/06/2020, 12 – 15 συσσωρευμένα άτομα, σίγουρα ένιωθαν ντροπή που ήσαν πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, γιατί μέσα στην πολύωρη αναμονή και με καύσωνα των 40 βαθμών Κελσίου, περίμεναν αγόγγυστα στην ουρά για να εξυπηρετηθούν.
– Θεέ μου, κάτελθε εξ ουρανών!
Υ.Γ. Στην αρχή της πανδημίας, λόγω ακατανόητων περιοριστικών μέτρων, έκλεισαν μερικά καταστήματα της τράπεζας και ακόμα να επαναλειτουργήσουν. Λέτε να ισχύει το σοφό ρητό «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού»;
