Ο Σωκράτης Βαρνάβα γράφει για τη μεγάλη αστέρα του ελληνικού κινηματογράφου, Αλίκη Βουγιουκλάκη.
23 του Ιούλη 1996. Το θριαμβευτικό μακρινό ταξίδι της Αλίκης Βουγιουκλάκη στον λαμπρό κόσμο της τέχνης λάμβανε τέλος. Το χαρούμενο τραγούδι έγινε θρήνος εκείνο το καλοκαίρι. Παρόλο που πέρασαν τόσα χρόνια από τότε που έφυγε τόσο αναπάντεχα, η Αλίκη εξακολουθεί να κατέχει την πιο ακλόνητη θέση, με τον κόσμο να συνεχίζει να την αγαπά, όπως τότε που σκόρπιζε το κέφι, την ξεγνοιασιά, τη χαρά.
Η Αλίκη έκτισε ένα μύθο που υπηρέτησε με συνέπεια, ταλέντο και εργατικότητα. Ήταν πάντα προσεκτική στις επιλογές των συνεργατών της, πόνταρε εκεί που την οδηγούσε το ένστικτό της, ήξερε να διαχειρίζεται σωστά τη δημόσια εικόνα της, σεβόταν πάντα το κοινό που την έβλεπε, αφού προσέφερε ένα πλούσιο θέαμα με επιμελημένες παραστάσεις.
Τσαχπινιά, ομορφιά, εξυπνάδα, μια ξεχωριστή προσωπικότητα και μια ιδιαίτερη ερωτική σχέση με τον κόσμο. Κάθε ρόλος της κατακτούσε και μια θέση στην καρδιά μας με κάθε ταινία της να είναι ένας νέος εισπρακτικός θρίαμβος.
Η Αλίκη όσο πολύ λατρεύτηκε, τόσο πολύ πολεμήθηκε. Εύκολα σε κέρδιζε και σε κατακτούσε, με το χιούμορ και την απλότητά της. Κατόρθωσε να είναι πειστική στις ερμηνείες της με τη μοναδική της εκφραστικότητα, κρατούσε πάντα μια ισορροπία που διέσωζε το κωμικό στοιχείο, χωρίς να αφαιρεί τη συγκινησιακή διάσταση.
Τραγουδούσε, χωρίς να είναι τραγουδίστρια, και έπαιρνε χρυσούς δίσκους, χόρευε, χωρίς να είναι χορεύτρια, και την χαιρόσουν, αυτοσχεδίαζε με το τίποτε, σάρκαζε και αυτοσαρκαζόταν. Αυτό είναι σίγουρα ταλέντο.
Είχε πάντα μια μοναδική ικανότητα επιβίωσης, πέρασε από δυσκολίες, έρωτες, πολιτικές θύελλες.
Είχε μια μακριά διάρκεια, χωρίς προηγούμενο, μαγνήτιζε τα πλήθη, χωρίς καμιά να μπορέσει να την επισκιάσει. Εισήγαγε τη μανία των αυτογράφων και τη συλλογή φωτογραφιών.
Ανταποκρίθηκε στη λαχτάρα του ελληνικού λαού να ξεχάσει τα βάσανά του, το φόβο, τον θάνατο, την ανασφάλεια και κατάφερε να γελάσουν τα πικραμένα χείλη του.
Η νοσταλγία της αθωότητας της Αλίκης δεν έφυγε ποτέ. Το άστρο της θα εξακολουθεί να λάμπει στον χρόνο, αφού και οι νέες γενιές βλέπουν με αγάπη και ενδιαφέρον τις ταινίες της. Το χαμόγελό της θα μας συντροφεύει για πάντα.
