Εκκωφαντική η απουσία της ΕΕ στην αντιμετώπιση της κρίσης

Την τελευταία δεκαετία το διευθυντήριο των Βρυξελλών ζητούσε, επανειλημμένα, από τα κράτη μέλη να μειώσουν δραστικά τις δαπάνες στον τομέα της δημόσιας υγείας και να προχωρήσουν σε ιδιωτικοποίηση του κλάδου. Όπως και έγινε. Με τις αλλεπάλληλες νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επιβλήθηκαν από την Κομισιόν, το υπέρτατο αγαθό της υγείας κατέστη εμπόρευμα, τα δημόσια νοσηλευτήρια αφέθηκαν υποστελεχωμένα με σοβαρές ελλείψεις εξοπλισμού και αναλώσιμων, ενώ τα εργασιακά δικαιώματα του ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού καταπατήθηκαν ανελέητα. Ως επακόλουθο ολόκληρος ο τομέας της δημόσιας υγεία οδηγήθηκε σε αφαίμαξη. 

Με ιδιαίτερο ζήλο οι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού και στην Κύπρο, υπό τις οδηγίες της κυβέρνησης Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ, απέκοψαν από τον τομέα της υγείας €600 εκατ., απογυμνώνοντας τα δημόσια νοσηλευτήρια και κατατάσσοντας τη χώρα μας στην τελευταία θέση μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ όσον αφορά τις δαπάνες για την υγεία. 

Οι εθνικές κυβερνήσεις είναι οι αρμόδιες για την οργάνωση και εξασφάλιση της υγειονομικής περίθαλψης, αλλά η ΕΕ έχει την ευθύνη να συμπληρώνει τις εθνικές πολιτικές, βοηθώντας τα κράτη μέλη να επιτυγχάνουν τους κοινούς στόχους για υψηλό επίπεδο υγείας και ποιοτική υγειονομική περίθαλψη για όλους. Γι’ αυτό και σήμερα οι λαοί και τα κράτη μέλη απαιτούν στήριξη και έμπρακτη αλληλεγγύη από την ΕΕ, ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την πανδημία αλλά και τις επιπτώσεις των πολιτικών που η ίδια η ΕΕ επέβαλε τον τομέα της δημόσιας υγείας. Ωστόσο, η ΕΕ συνεχίζει αδιάλειπτα να παραμένει απούσα. 

 Όσα αποφασίστηκαν μέχρι τώρα από την ΕΕ είναι πολύ κατώτερα των δραματικών καταστάσεων που ζούμε. Για ακόμη μια φορά κυριάρχησαν οι σκληροί ανταγωνισμοί και τα οικονομικά συμφέροντα των ισχυρών κρατών και των μονοπωλίων. Ενώ η ΕΕ κατέχει πληθώρα μηχανισμών για συντονισμό των κρατών που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν, δυστυχώς, μέχρι σήμερα δεν έχουμε δει καμία ουσιαστική ευρωπαϊκή δράση στον τομέα της υγείας.

Με τη διαδικασία, λοιπόν, του κατεπείγοντος, απευθυνθήκαμε στην Κομισιόν, θέτοντας ενώπιόν της τις ευθύνες που έχει για προστασία της δημόσιας υγείας και ζητήσαμε να μας απαντήσει, ξεκάθαρα, στα πιο κάτω εύλογα ερωτήματα που βασανίζουν τον καθένα μας.

–  Ποια μέτρα έλαβε η ΕΕ τα τελευταία χρόνια, για να στηρίξει τα δημόσια νοσηλευτήρια, ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, όπως είναι η κρίση που βιώνουμε, σήμερα, λόγω της πανδημίας;

– Γιατί δεν έχει καταρτιστεί, ακόμη, μια ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή στρατηγική στον τομέα της υγείας για τη βραχυπρόθεσμη αντιμετώπιση της κρίσης (π.χ με άμεση έναρξη παραγωγής του απαραίτητου εξοπλισμού, φαρμάκων και άλλων αναλώσιμων προϊόντων εντός της ΕΕ, άμεση χρηματοδότηση των δημόσιων νοσηλευτηρίων κτλ), αλλά και για τη μακροπρόθεσμη διαχείριση του τομέα της υγείας μετά τη λήξη της πανδημίας; 

-Τι παρεμβάσεις έγιναν από την Κομισιόν προς τα κράτη μέλη, ώστε να παρασχεθεί ουσιαστική βοήθεια και στήριξη στον τομέα της δημόσιας υγείας, ιδιαίτερα στα κράτη που έχουν πληγεί περισσότερο από την πανδημία;

Η ΕΕ έχει χρέος να δράσει με ανθρωπισμό και να επιδείξει έμπρακτη αλληλεγγύη, ώστε να διαφυλάξει το υπέρτατο αγαθό της δημόσιας υγείας όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων. Η εκκωφαντική της απουσία από τον αγώνα που δίνουν καθημερινά οι λαοί της Ένωσης, δεν μπορεί να γίνει άλλο ανεκτή…