Στις 19 Ιουλίου, το Υπουργείο Εσωτερικών ανακοίνωνε με περισσή περηφάνια ότι «παραδόθηκε στην κυκλοφορία το οδικό δίκτυο του έργου «Διαμόρφωση του Αλιευτικού Καταφυγίου και του Ποταμού στο Λιοπέτρι».

Η ανακοίνωση του Υπουργείου δημοσιεύθηκε σε όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και έτυχε ευρείας κάλυψης και από τις τηλεοράσεις, οι οποίες μας έδειξαν τον Υπουργό Εσωτερικών Κωνσταντίνο Ιωάννου να περπατά στο δρόμο μαζί με τον Δήμαρχο Αγίας Νάπας Χρίστο Ζανέττου και τον Αντιδήμαρχο Λιοπετρίου Μάρκο Κουμή.

Τότε, όμως, κανένας δεν έθεσε το ερώτημα γιατί σε μια παραλιακή περιοχή χρησιμοποιήθηκε στον δρόμο μια πέτρα εντελώς άσχετη και στρώθηκε με αυτήν ένας δρόμος ωσάν να επρόκειτο για ένα ορεινό χωριό ή το κέντρο κάποιας κοινότητας στα βουνά μας;

Εάν η απάντηση είναι ότι αυτό έγινε και σε άλλες παραλιακές περιοχές, αυτό δεν μπορεί να ικανοποιεί διότι η αντιγραφή κακών και κακόγουστων καταστάσεων δεν μπορεί να δικαιολογήσει ένα παρόμοιο κακό φαινόμενο.

Σήμερα, όμως, ούτε ένα μήνα μετά την αποπεράτωση του δρόμου και τη φιέστα παράδοσής του, οι κακοτεχνίες άρχισαν να δείχνουν την παρουσία τους. Πέτρες έχουν ξεκολλήσει σε διάφορα μέρη του δρόμου, δημιουργώντας επικίνδυνες τρύπες για πεζούς και αυτοκίνητα (δείτε φωτογραφία).

Κι αυτό, προτού ακόμα ο δρόμος τύχει ευρείας αξιοποίησης, αφού οδηγεί μόνο σε ένα κέντρο – ψαροταβέρνα, που αγωνίζεται να επιβιώσει.

Χρησιμοποιείται επίσης από μερικούς ψαράδες που επίσης προσπαθούν να παραμείνουν στο επάγγελμα και μερικούς άλλους επισκέπτες. Και να σκεφθείτε ότι η διέλευση επιτρέπεται μόνο σε μικρά και μεσαία αυτοκίνητα, αφού απαγορεύεται σε φορτηγά.

Θα πρέπει, επίσης, να πω ότι ο δρόμος δεν είναι ολοκληρωμένος αφού τα πεζοδρόμια δεν έχουν κατασκευαστεί, περιβάλλεται με συρματοπλέγματα γιατί το όλο έργο είναι ατέλειωτο και επικίνδυνο να το επισκεφθεί κάποιος, ενώ σε κάποια σημεία είναι και ιδιαίτερα στενός λόγω των πιο πάνω.

Επανέρχομαι όμως στο αρχικό ερώτημα, σε ό,τι αφορά την επιλογή του δαπέδου του δρόμου. Μπορείτε εύκολα να μου απαντήσετε ότι η άποψή μου είναι προσωπική και επομένως μη αντικειμενική. Συμφωνώ. Έτσι όμως θα είναι μέχρι να με πείσει κάποιος -και φαντάζομαι και πολλούς άλλους που έχουν την ίδια άποψη- γιατί στον συγκεκριμένο δρόμο χρησιμοποιήθηκε μια πέτρα άσχετη με την περιοχή και τη φύση ολόγυρα και όχι κάτι άλλο; Πιο απλό και πιο στερεό;

Κι αν σήμερα, ούτε ένα μήνα από την παράδοσή του, ο δρόμος άρχισε να χαλά, φαντάζομαι τι θα γίνει όταν αξιοποιηθεί πλήρως και περάσουν από πάνω του και δυο τρεις χειμώνες.

Θα πρέπει επίσης να μας πούνε αυτοί που σκέφθηκαν και επέβαλαν αυτήν την επιλογή, το κόστος. Πόσο μας κόστισε ένας δρόμος ένα με ενάμιση χιλιόμετρο και πόσο θα κόστιζε εάν γινόταν ένας δρόμος πιο απλός, πιο στερεός και πιο μακροχρόνιος.

Δυο ακόμη ερωτήματα:

Πρώτον, η Ελεγκτική Υπηρεσία έχει υπόψη της την κατάσταση;

Δεύτερον, θα απαντήσει κάποιος;

Ας απαντήσει και ας διαψεύσει τους ισχυρισμούς μας. Εμάς τους κοινούς θνητούς δεν μας πειράζει να διαψευσθούμε και να αποδειχθεί ότι έχουμε λάθος, φτάνει να προάγεται το δημόσιο καλό και συμφέρον.

* Δημοσιογράφος