Αρχίζει ενώπιον της κοινοβουλευτικής επιτροπής Εσωτερικών η συζήτηση πρότασης νόμου με βάση την οποία η κρατική γη σταματά να είναι αμπελοχώραφο οποιουδήποτε έχει δοσοληψίες με την εκάστοτε εξουσία και του ανατίθεται με αδιαφάνεια φιλέτο ή άλλο κρατικό τεμάχιο προς εκμετάλλευση.

Με βάση την πρόταση νόμου την οποίαν κατέθεσε ο βουλευτής του ΑΚΕΛ, Χρίστος Χριστοφίδης, ύστερα και από επισημάνσεις και καταγγελίες του Γενικού Ελεγκτή, η κρατική γη θα ανατίθεται προς αξιοποίηση κατόπιν διαγωνισμού που θα προκηρύσσεται γι’ αυτό το σκοπό.

Συγκεκριμένα, στην πρόταση αναφέρεται, πως «ουδεμία ιδιοκτησία της Δημοκρατίας ή ακίνητη ιδιοκτησία που περιήλθε στη Δημοκρατία, αξίας μεγαλύτερης των €500.000, δύναται να εκμισθωθεί ή να παραχωρηθεί, με άδεια χρήσης, για βιομηχανικούς, τουριστικούς ή άλλους εμπορικούς σκοπούς, εκτός εάν για την εκμίσθωση ή την παραχώρηση άδειας χρήσης (ανάλογα με την περίπτωση) προκηρυχθεί ανοικτός πλειοδοτικός διαγωνισμός».

Με άλλα λόγια, η κρατική γη θα προκηρύσσεται και τη διαχείριση της θα αναλαμβάνει όποιος προσφέρει περισσότερο νοίκι.

Στην αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει την πρόταση νόμου αναφέρεται, πως «σκοπός της είναι η τροποποίηση του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι εκμισθώσεις και η παραχώρηση αδειών χρήσης κρατικής γης θα γίνονται σύμφωνα με τις αρχές της χρηστής διοίκησης, της διαφάνειας, της αναλογικότητας, της ίσης μεταχείρισης και της αποφυγής των διακρίσεων, ώστε, πέραν της τήρησης της νομιμότητας, να καθίσταται δυνατή η αξιοποίηση της κρατικής γης με τον πιο οικονομικό, αποτελεσματικό και αποδοτικό τρόπο».

Υπενθυμίζεται, πως ο Γενικός Ελεγκτής, σε έκθεση του, είχε υποδείξει ότι «η διαδικασία παραχώρησης κρατικής γης για εκμίσθωση είναι απόλυτα αδιαφανής και δεν γίνεται με οικονομικό, αποτελεσματικό και αποδοτικό τρόπο».

Μάλιστα, παρέπεμψε τον χειρισμό δύο περιπτώσεων από το Τμήμα Κτηματολογίου (σχετικά με την επέμβαση δύο ιδιωτών σε κρατική γη) στην Ανεξάρτητη Αρχή κατά της Διαφθοράς. Στην έκθεση αναφέρεται, επίσης, πως η ανάθεση δημοσίων συμβάσεων με αδιαφανείς διαδικασίες θεωρείται παγκοσμίως εκ των πλέον βασικών πηγών διαφθοράς.

Ένα από τα ζητήματα που είχε εγείρει ο Γενικός Ελεγκτής, αφορούσε και την τακτική που ακολουθείτο και με βάση την οποίαν, κυρίως επιχειρηματίες εντόπιζαν κρατική γη, η οποία δεν είχε δοθεί προς αξιοποίηση και υπέβαλλαν αίτηση προκειμένου να τους ανατεθεί η διαχείριση της.

Μάλιστα, αφηνόταν να νοηθεί πως κάποιοι, πιθανώς, να είχαν ενημέρωση εκ των έσω ως προς το ποια κρατικά τεμάχια βρίσκονται σε διάφορες περιοχές χωρίς να έχουν αξιοποιηθεί, οπόταν υπέβαλλαν αίτηση και σε πολλές περιπτώσεις, τους παραχωρούνταν προς εκμετάλλευση, χωρίς άλλοι πιθανοί ενδιαφερόμενοι να πάρουν χαμπάρι τι συνέβη.

Ανάμεσα σε άλλα, στην έκθεση του Γενικού Ελεγκτή καταγράφονται και τα ακόλουθα:

Εντοπίστηκαν περιπτώσεις, στις οποίες το Κτηματολόγιο, αν και έπρεπε να είναι ο θεματοφύλακας και προστάτης της κρατικής γης, εντούτοις, ανέχεται πρόδηλα παράνομες επεμβάσεις και συγκαλύπτει τους επεμβασίες.

Το Κτηματολόγιο δεν παρακολουθεί επαρκώς τις εκμισθώσεις/ άδειες χρήσης κρατικής γης και εντοπίστηκαν καθυστερήσεις στην αναθεώρηση των μισθωμάτων και στην ενημέρωση των μισθωτών, μη συμμόρφωση των μισθωτών με τους σχετικούς όρους των συμβάσεων, καθυστέρηση στη διεκπεραίωση της εξέτασης των υποθέσεων, καθυστέρηση στη λήψη μέτρων για είσπραξη των μισθωμάτων, καθώς και αδυναμίες στα συστήματα εσωτερικού ελέγχου αναφορικά με τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν για τη διάθεση κρατικής γης.

Ο μέσος όρος ολοκλήρωσης της διαδικασίας εξέτασης των υποθέσεων κυμαίνεται σε 72 μήνες αντί σε 12-18 μήνες, όπως τέθηκε στον Χάρτη Δικαιωμάτων του Πολίτη.

Το Κτηματολόγιο καθυστερεί σημαντικά να εισπράξει τα καθυστερημένα μισθώματα και να προωθήσει τη λήψη δικαστικών μέτρων εναντίον των οφειλετών ή/και να ακυρώσει τις συμβάσεις. Επίσης, δεν ακολουθεί τις διαδικασίες που καθόρισε με εγκύκλιό της η Γενική Λογίστρια για την είσπραξη των εσόδων του κράτους, με αποτέλεσμα την αύξηση του κινδύνου απώλειας εσόδων.

Το Κτηματολόγιο νομιμοποιεί, χωρίς την επιβολή κυρώσεων, την παράνομη χρήση κρατικής γης που προηγείται της εκμίσθωσης.

Το Τμήμα δεν προβαίνει έγκαιρα σε ανανέωση των συμβάσεων που λήγουν και για τις οποίες έγινε νέα αίτηση από τους υφιστάμενους μισθωτές για επανεκμίσθωση των ιδίων τεμαχίων, με αποτέλεσμα η γη να εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από τους υφιστάμενους μισθωτές στην ουσία παράνομα, χωρίς να καταβάλλεται οποιοδήποτε μίσθωμα.

Το Υπουργικό Συμβούλιο, σε ορισμένες από τις περιπτώσεις που εξετάστηκαν, τροποποίησε την αρχική του απόφαση, προς όφελος του μισθωτή, γεγονός που, κατά την άποψή της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, παραπέμπει σε προνομιακή μεταχείριση των αιτητών.