Πάλι ξεκίνησε μια παραφύσικη συζήτηση για τα ελλαδικά πανεπιστήμια και την έλευσή τους στην Κύπρο. Η σκέψη να δοθεί το Δημοτικό Σχολείο Ελένειον για το παράρτημα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών ξεσήκωσε διαμαρτυρίες παράφωνες, θυμίζοντας τα σκουξίματα μετά την έγκριση για κάθοδο των πανεπιστημίων στην Κύπρο και τις όλες συζητήσεις για τα κτήρια που θα δοθούν.
Μάλιστα, τούτη τη φορά, εδραιώνεται μια συζήτηση -μεταξύ κομμάτων ή/και «αθκειασερών» του διαδικτύου- για το αν αξίζουν τέτοιας φιλοξενίας αυτά τα πανεπιστήμια. Διεξάγεται, παράλληλα, μια κουβέντα για το αν πρέπει να τα ονομάζουμε «ξένα» και κατά πόσο θα εμποδίσουν την εξέλιξη των κυπριακών πανεπιστημίων.
Ε, έβαλαν στη συζήτηση και την «Αγγλική Σχολή» και έγινε το σώσε.
Μπούρδες προεκλογικές, για να γεμίζει το είναι των παλιών και των νεοεμφανιζόμενων ταγών.
Στα κυπριακά ιδιωτικά πανεπιστήμια να το σκεφτούμε, αλλά στο Καποδιστριακό, στο Μετσόβειο, στο Αριστοτέλειο, που σπούδασαν δεκάδες χιλιάδες Κύπριους -σε καιρούς δύσκολους και σκοτεινούς- δίνουμε και τα σπίτια μας.
Δεν έπρεπε να διεξάγεται καν η συζήτηση για την ιστορική στιγμή της καθόδου στον τόπο μας ή να σημειώνεται -διά της πλαγίου- η άρνηση μερικών περαστικών. Άραγε, θα διαμαρτύρονταν με τόσο πάθος αν το Ελένειον μετατρεπόταν σε… εμπορικό κέντρο;
ΑΛ.ΜΙΧ.
