Η συνεργασία με την Jessica Simpson και οι πωλήσεις εκατομμυρίων στο εξωτερικό, ο διαχωρισμός μεταξύ έντεχνου και εμπορικού, η μουσική σήμερα και άλλες ιστορίες της αγαπημένης τραγουδίστριας.
 
Έχετε σκεφτεί πώς θα ήταν η ζωή σας αν δεν είχατε πάρει το δρόμο της μουσικής;
Είμαι ένα πολύ δημιουργικό άτομο επομένως ίσως να ασχολούμουν με το design όχι μόνο στα ρούχα αλλά και στη διακόσμηση και την αρχιτεκτονική. Ασχολούμαι αλλά ερασιτεχνικά. Διακοσμώ σπίτια, έχω φτιάξει εκτός απ’ το σπίτι μου και κάποια σπίτια φίλων.
 
Υπάρχουν στιγμές που πιάνετε τον εαυτό σας να σκέφτεται πώς θα ήταν η ζωή σας εάν συνεχίζατε στην Αμερική και δεν επιστρέφατε Ελλάδα;
Ναι, το σκέφτηκα πολλές φορές. Το 1990 όταν επέστρεψα απ’ την Αμερική, τα πράγματα στην Ελλάδα ήταν καλύτερα απ’ ό,τι εκεί που ήμουν.
 
Με ποιο τρόπο;
Απ’ όλες τις απόψεις. Ήταν η χρυσή εποχή της Ελλάδας τότε. Το εξωτερικό, για να το πω απλά, δεν μου έδινε ψωμί. Μου έδινε η Ελλάδα, επομένως, ήταν φυσικό να έρθω εδώ. Στην Αμερική είχε γίνει ένα πολύ καλό ξεκίνημα αλλά δεν προχώρησε κάτι τόσο πολύ έτσι ώστε να με κρατήσει εκεί.
 
Είστε όμως από τα λίγα ελληνικά ονόματα που από τις αρχές του ‘90 άνοιξαν γερές παρτίδες με το εξωτερικό. Τακτικές εμφανίσεις σε φεστιβάλ, αλλά και συνεργασίες με μεγάλα ονόματα όπως η Jessica Simpson με πωλήσεις εκατομμυρίων. Όλα έδειχναν, τουλάχιστον τότε, ότι υπήρχε μια βλέψη για διευρυμένη δράση εκτός Ελλάδος. Τι πήγε στραβά;
Πάντα έχω ένα πάρε δώσε με το εξωτερικό, κάνω ξενόγλωσσα άλμπουμ αλλά εδώ είναι η βάση μου, εδώ με ξέρουν και οι πέτρες επομένως είναι φυσικό να δρω στην Ελλάδα. Δεν θεωρώ λοιπόν ότι κάτι πήγε στραβά…
 
Τον τελευταίο καιρό γίνεται λόγος για το κίνημα Metoo με γυναίκες που έχουν έρθει αντιμέτωπες με το σεξισμό και την παρενόχληση.  Την περίοδο που βρισκόσασταν στην Αμερική είχατε έρθει αντιμέτωπη με κάτι τέτοιο; 
Όχι, προσωπικά, δεν είχα κάτι σοβαρό ποτέ. Ίσως ήμουν προστατευμένη απ’ τους ανθρώπους και την ομάδα μου, ποτέ δεν ήμουν μόνη μου.
 
Τα τελευταία σας τραγούδια, «Heart I Chain» και «Come Alive», έκανα την πορεία που φανταζόσασταν;
Βεβαίως! Έχω πολύ airplay στο Nashvillem, τα κομμάτια παίζονται εκεί στα ραδιόφωνα, έχω προσκλήσεις σε κάποια φεστιβάλ…
 
Τι ψάχνετε κάθε φορά σε ένα τραγούδι;
Την έμπνευση, να ακούσω κάτι που θα με κάνει να νιώσω όμορφα. Να νιώσω ανατριχίλα, και να με αγγίξει. Αν συμβεί σημαίνει ότι είναι καλό και πρέπει να το κυκλοφορήσω. Γενικά όμως τώρα δεν ψάχνω την επόμενη επιτυχία, έχω κάνει αρκετές και δεν έχω μια τέτοια ανάγκη πια. Κοιτάζω εκείνο που θα με συγκινήσει.
 
Χορταίνεται η επιτυχία;
Τα τραγούδια που έκαναν επιτυχία έχουν διάρκεια. Επομένως έχω μια γερή προίκα απ’ αυτά.
 
Πιστεύετε πως έχετε κάνει την καριέρα που άξιζε στη φωνή σας;
Δεν είχα ποτέ την επιθυμία να δουλέψω στα μπουζούκια. Στην Ελλάδα εάν ένας καλλιτέχνης δεν δραστηριοποιείται απόλυτα σε αυτούς τους χώρους δεν μπορεί να κάνει μεγάλη καριέρα. Δεν μου άρεσαν ποτέ αυτοί οι χώροι, ήμουν πιο συναυλιακή. Έχοντας αυτά ως δεδομένο, νομίζω, μια χαρά τα έχω πάει. Μέχρι εκεί ήθελα…
 
Μάλλον ήσασταν ολιγαρκής.
Δεν είναι αυτό. Αυτοί οι χώροι δεν μου άρεσαν, ούτε με αντιπροσώπευαν. Το έκανα για κάποια χρόνια, δούλεψα σε τέτοια μαγαζιά, έκανα και λαϊκό πρόγραμμα αλλά δεν με εκφράζει. Δεν μου πάει η πίστα αλλά η μουσική σκηνή όπου μπορώ να τραγουδήσω πιο ροκ, πιο δικά μου κομμάτια.
 
Πιστεύω πως η περίπτωσή σας είναι κάπως… συγχυσμένη γιατί οι έντεχνοι σας θεωρούσαν ανέκαθεν ποπ, ενώ οι εμπορικοί θα σας κατέτασσαν κάπου ενδιάμεσα.
Είμαι μια κατηγορία από μόνη της (γέλια). Όλα αυτά που λέτε όμως είναι πολύ local. Αυτός ο διαχωρισμός γίνεται μόνο στην Ελλάδα, όπως και η πίστα είναι κάτι local. Εγώ δεν είμαι καθόλου local. Ούτε φωνητικά, ούτε σαν νοοτροπία, ούτε ως τρόπος σκέψης. Επομένως δεν θέλω να ανήκω σε κάποια απ’ τις δυο κατηγορίες αλλά σε μια δική μου.
 
Πώς λειτουργεί κάτι τέτοιο σε έναν καλλιτέχνη; Πώς συντηρείται κάποιος σε μια αγορά που δεν είναι τόσο ανοιχτή;
Περιόριζα πολύ τις ικανότητές μου για να μπορέσω να συντονιστώ με τους άλλους καλλιτέχνες όταν ήμουν σε ένα μαγαζί. Προσαρμοζόμουν στις ανάγκες του χώρου χωρίς αυτό να με εκφράζει απόλυτα ούτε λέω πως περνούσα άσχημα. Ήμουν και παραμένω επαγγελματίας και πρέπει να διεκπεραιώνω αυτό για το οποίο συμφώνησα. Τότε όμως δεν ήταν όπως τώρα που θα έρθω στο Red ή που είμαι στο Κύτταρο. Τότε δεν ήταν τόσο διαδεδομένα τέτοιου ύφους μαγαζιά.
 

Οι πολλές και συχνές αλλαγές πλεύσης στην καριέρα σας να υποθέσω ότι μαρτυρούν έναν άνθρωπο που βαριέται εύκολα;
Όχι κατά ανάγκην. Η φωνή μου επιτρέπει να κάνω πολλά πράγματα γιατί είναι ευέλικτη. Εφόσον μπορώ να το κάνω και να τραγουδήσω πολλά είδη και έχω αυτή τη δυνατότητα απ’ τη φύση, το κάνω. Ποτέ δεν βαριέμαι όταν τραγουδώ όπως δεν μου αρέσει και να επαναλαμβάνομαι. Το να κάνει κάποιος τα ίδια και τα ίδια καταντά βαρετό για το κοινό. Θέλω να δοκιμάζω νέα πράγματα και απ’ τη στιγμή που έχω τη φωνή για να το κάνω, το κάνω. Απ’ την άλλη δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες: είμαι ροκ, είμαι ποπ. Είμαι μια τραγουδίστρια που μπορεί να τραγουδήσει από Χατζιδάκι μέχρι μέταλ. Επομένως γιατί να μην ξετυλίγονται και άλλες δυνατότητες;
 
Απ’ την άλλη, έχω την αίσθηση ότι απ’ την αρχή της καριέρας σας σημαντικό ρόλο έπαιξε –εκτός απ’ το ταλέντο- και η τύχη.
Ξεκίνησα σε μια εποχή όπου οι εταιρίες φιλτράρανε τους καλλιτέχνες που υπέγραφαν μαζί τους και έπαιρναν την αφρόκρεμα. Δεν είναι όπως σήμερα που μπαίνεις σε ένα στούντιο γράφεις ό,τι θέλεις και το κυκλοφορείς. Τη δεκαετία του ’90 οι δισκογραφίες έκριναν πολύ αυστηρά τους καλλιτέχνες και σε ποιους θα επενδύσουν χρήματα. Οπότε δεν νομίζω ότι είναι απόλυτα θέμα τύχης.
 
Δεν θα συμφωνήσω γιατί είχατε ένα σχετικά εύκολο ξεκίνημα, προέκυψαν μεγάλες συνεργασίες, είπατε τραγούδια που έγιναν γνωστά με αποτέλεσμα να σας μάθει γρήγορα ο κόσμος.
Δεν θα το έλεγα αυτό τύχη αλλά εξυπνάδα του κυρίου Μάτσα, του ιδιοκτήτη της Minos EMI, που ήταν η δισκογραφική μου. Αυτός επένδυσε πάνω μου. Με βρήκε και με πίστεψε. Είχε όραμα, ήξερε τη δουλειά του και μπορούσε να διακρίνει εάν ένας καλλιτέχνης μπορεί να αποδώσει, να έχει διάρκεια και να αρέσει στο κοινό.
 

 
Όταν θέλετε να χαλαρώσετε τι μουσική ακούτε;
Πάντα άκουγα ξένη μουσική κυρίως. Από ελληνικό ρεπερτόριο μου άρεσαν τα πιο παλιά, τραγούδια που έχει η πει η Μαρινέλλα, η Τζένη Βάνου, του Πλέσσα. Δεν είχα θέμα με είδη μουσικής, ακούω τα πάντα, αλλά θέλω αυτό που θα ακούσω να είναι πρωτότυπο και να έχει ένα βαθμό δυσκολίας.
 
Την ερχόμενη εβδομάδα τι θα δούμε στις εμφανίσεις σας στην Κύπρο;
Τα αγαπημένα τραγούδια που έχουμε τραγουδήσει όλοι μας από το ρεπερτόριο και τη δισκογραφία μου, θα υπάρχουν ξένα αγαπημένα κομμάτια και βέβαια κάποια χριστουγεννιάτικα ένεκα των ημερών.   
 
Έχετε μια ιδιαίτερη σχέση με το νησί….
Πάντα είχα αγάπη για την Κύπρο. Ούτε που θυμάμαι πότε ήρθα πρώτη φορά… Από τότε όμως που θυμάμαι τον εαυτό πηγαινοέρχομαι στο νησί.
 
Τι σας αρέσει να κάνετε κάθε φορά;
Να τρώω χαλλούμι! (γέλια) Πέρα απ’ την πλάκα είναι μια χώρα που θυμίζει Ευρώπη, είναι όλα πολύ οργανωμένα, μου αρέσουν οι άνθρωποι και ο τρόπος που σκέφτονται. Επίσης είναι πολύ θερμό κοινό επομένως κάθε φορά ανυπομονώ για να τραγουδήσω εκεί.
 
* Η Μαντώ θα εμφανιστεί ανήμερα Χριστουγέννων στη Λεμεσό και στο Vinylio Wine Etc (99300430) στις 22:00 και στις 26/12 στη Λευκωσία, στο Red (99059257, 96245929, tickethour.com.cy)
 
Περιοδικό Go, τεύχος 43.