«Το βιβλίο αναδύεται από μόνο του. Όπως ένα απρόβλεπτο γεγονός. Με τέτοιον τρόπο προκύπτει. Ερήμην μου.»
 
– Με ποια λόγια θα συστήνατε το νέο βιβλίο σας «Ο Ορφέας και ο Ανδρέας», σε κάποιον που δεν γνωρίζει τίποτε για σας; Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων, με κοινό άξονα την ανάγκη του αφηγητή να βρει ένα πρόσωπο για να μιλήσει σε γλώσσα κοινή, έτσι ώστε να γίνει κατανοητός από αυτόν και να επιτύχει την ουσιαστική επικοινωνία μαζί του. Πραγματεύεται τη σιωπή που κουβαλάει ο καθένας μας και την εναγώνια προσπάθεια να απαλλαγεί από το βάρος της και να απελευθερωθεί. Ο λόγος των αφηγήσεων είναι υπαινικτικός και στηρίζεται στον ρυθμό και στη διαύγεια των λέξεων. Όλα τα διηγήματα αφορμώνται πάντα από ένα πρωταρχικό βίωμα, αντλούνται εκ βαθέων, συγκροτούνται μετά και παίρνουν μορφή σε καθαρές ιστορίες, οι οποίες μπορούν να συγκινήσουν τον αναγνώστη, τόσον ώστε να συμπορευτεί με τον αφηγητή, να τον συμπονέσει και να τον αποδεχτεί.
 
– Από πού παίρνετε ιδέες για τα βιβλία σας; Έρχεται απροσδόκητα μια εικόνα, από το πουθενά και μου κάνει απόλυτη κατοχή. Για να απαλλαγώ και να ανασάνω, στήνω σκηνικά και γράφω ιστορίες, διάφορες εκδοχές αυτής της, βασανιστικής, εικόνας. Έτσι μόνο την εντάσσω μέσα μου, απαλλάσσομαι από την ενοχή και ξεφεύγω από την επικίνδυνη στιγμή.
 
Και τι είναι εκείνο που σας σπρώχνει να αρχίστε κάθε φορά το γράψιμο; Αυτή η επικινδυνότητα της στιγμής. Η ανάγκη να συμφιλιωθώ με τον εαυτό μου, να επιτύχω, έστω μια πρόσκαιρη ανακωχή.
 
– Είναι εύκολο το να φτιάξεις ένα βιβλίο κύριε Μήτσου; Το βιβλίο αναδύεται από μόνο του. Όπως ένα απρόβλεπτο γεγονός. Με τέτοιον τρόπο προκύπτει. Ερήμην μου. Δεν το επιλέγω εκ των προτέρων, υπακούει σε μια επιτακτική ανάγκη, σε μια τυχαιότητα και σύμπτωση. Είμαι υποχρεωμένος μετά να τακτοποιήσω τα πράγματα. Όσα έχουν αναμοχλευθεί και αφυπνισθεί.
 
– Όταν γράφετε, πώς είναι ο περιβάλλων χώρος σας; Ο ίδιος. «Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλο τα ίδια μένουν». Έτσι όπως το λέει το τραγούδι. Από την ίδια κλειδαρότρυπα κρυφοκοιτάζω τον κόσμο. Στο ίδιο γραφείο, με τα ίδια έπιπλα, το ίδιο κρεβάτι, τα ίδια βιβλία στα ράφια. Όλα ακίνητα.
 
– Είστε αντικειμενικός όταν γράφετε; Δηλαδή, σας επηρεάζουν οι προσωπικές σας αντιλήψεις, απόψεις για την κοινωνία, την πολιτική; Το αντίθετο της αλήθειας, είναι μια άλλη αλήθεια. Επιχειρώ να είμαι συνεπής μόνο με μένα. Αν αυτό λέγεται αντικειμενικό, τότε ναι, είμαι αντικειμενικός υπό την έννοια, πως ο κάθε άνθρωπος, ένας κόσμος είναι. Μια ξεχωριστή αλήθεια. Οι πολλοί δεν συγκροτούν αλήθειες, παρά καταστάσεις. Η μόνη γνήσια αλήθεια, είναι η προσωπική, η δική μας. Αυτήν θέλω να καταθέτω. Και να μην ξεχνάμε την ετυμολογία της λέξης. Αλήθεια=Άλφα, στερητικό και λήθη. Δηλαδή, ό,τι δεν μπορεί να ξεχαστεί.
 
– Ποια βιβλία διαβάσατε το τελευταίο διάστημα και σας άρεσαν; Ο καθένας επιλέγει το βιβλίο που του πάει. Είναι σαν το ρούχο. Δεν μου αρέσει να προτείνω ένα βιβλίο. Η ανακάλυψη ενός βιβλίου είναι ατομική διαδικασία, μια προσωπική περιπέτεια.