«Ξεκίνησα να γράφω το ‘Μπλε’ μια περίοδο κατά την οποία έκλεισα πόρτες και κύκλους κι έβγαλα από τη ζωή μου όσους έπρεπε να βγουν.»
 
-Το σημείο εκκίνησης για τη συγγραφή του «Μπλε- Κύκλοι από Θρύψαλα» ήταν κάποιο συγκεκριμένο συμβάν; Το γράψιμο είναι απόδραση, μηχανισμός που ενεργοποιείται ανοίγοντάς μου τους δρόμους της δημιουργικής μου φαντασίας όταν παγιδευτώ σε αδιέξοδα της πραγματικότητας. Κάτι σαν έξοδος κινδύνου. Ξεκίνησα να γράφω το «Μπλε» μια περίοδο κατά την οποία έκλεισα πόρτες και κύκλους κι έβγαλα από τη ζωή μου όσους έπρεπε να βγουν. 
 
– Ποιο ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι κατά τη διάρκεια της συγγραφής; Δύσκολα σημεία λόγω συναισθηματικής φόρτισης υπήρξαν εκεί όπου η πλοκή απαιτούσε να φύγουν από τη ζωή κάποιοι από τους χαρακτήρες και όταν έφτασε η ώρα να γράψω τέλος στο τρίτο βιβλίο. 
 
– Ποιο χαρακτήρα απ’ το βιβλίο σας, αν σας δινόταν η ευκαιρία, θα θέλατε να συναντήσετε; Οι χαρακτήρες είναι κομμάτια της ψυχής μου που πήραν μορφή κι εκφράστηκαν μέσω της ιστορίας. Αυτό βέβαια το αντιλήφθηκα αφότου την έγραψα κι από τη στιγμή που τους δημιούργησα, τους συνάντησα. Θα μου έδινε όμως μεγάλη χαρά να συναντήσω τους ανθρώπους εκείνους που χωρίς να το γνωρίζουν άγγιξαν τη δημιουργική μου φαντασία και χάρισαν στους χαρακτήρες τα εξωτερικά τους χαρακτηριστικά. 
 
– Πρόκειται για το πρώτο σας βιβλίο. Είχατε άγχος για το αν θα έχει αποδοχή; Ευχάριστη αγωνία θα την χαρακτήριζα και θα την έχω για κάθε βιβλίο. 
 
– Όταν ξεκινούσατε τη συγγραφή του, ξέρατε πώς θα το εξελίξετε; Ότι ουσιαστικά θα φτιάχνατε μια τριλογία; Το «Μπλε» είναι μια αλυσίδα ιδεών που υπήρχαν για χρόνια στο δημιουργικό μέρος του μυαλού μου και κάθε μία αποτελούσε βάση για την εξέλιξη διαφορετικής ιστορίας. Στόχος ήταν να τις εξελίξω ως σενάριο! Ξεκινώντας να καταγράφω τις ιδέες που ήθελα να αναπτύξω μπήκα σε καινούρια μονοπάτια δημιουργικής γραφής κι αφέθηκα με περιέργεια και ενθουσιασμό στην εμπειρία. Στην πορεία οι μέχρι τότε ανεξάρτητες μεταξύ τους ιδέες συνδέθηκαν, η έμπνευση δημιούργησε νέες ιδέες για να αναπτύξουν την πλοκή κι όταν έγραψα Τέλος Πρώτου Μέρους, ήξερα πως η ιστορία θα εξελισσόταν σε τριλογία. 
 
– Απ’ την άλλη η τριλογία είναι ρίσκο; Πιστεύετε ότι είναι πιο δύσκολο από το να βγάλετε ένα αυτόνομο βιβλίο; Αν εννοείτε τη χρονική απόσταση που μεσολαβεί μέχρι τη συνέχεια, δεν την θεωρώ ρίσκο. Η τριλογία είναι η φυσική εξέλιξη της πλοκής εφόσον το ζητά η ίδια η ιστορία κι αν ο αναγνώστης αγαπήσει την ιστορία ζητά το ίδιο κι η αναμονή δίνει αξία στη συνέχεια του ταξιδιού. 
 
– Ποιο βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα και σας ενθουσίασε; Με συγκλόνισε το βιβλίο «Αναστασία, Παλεύοντας με τη Σχιζοφρένεια» μια πραγματική ιστορία που εκτυλίσσεται στην Κύπρο. Η συγγραφέας Άντρη Χαϊράλλα τόλμησε να αγγίξει συγγραφικά τη σκληρή πραγματικότητα χωρίς να φτιάξει ένα όμορφο παραμύθι για να «μαλακώσει» τις σκληρές εικόνες που την κορυφώνουν σταδιακά και αυτό για μένα είναι το μεγάλο συν του βιβλίου.