Η δημιουργός και πρωταγωνίστρια του μιούζικαλ «Βανίλια» μάς μιλά για τη μεγάλη επιτυχία της παράστασης, την πηγή έμπνευσής της, αλλά και τον σκοπό του θεάτρου που δεν είναι ούτε να περνά μηνύματα, ούτε να διδάσκει, αλλά να ψυχαγωγεί.

 
Ποια ήταν η πηγή έμπνευσής σου για τη συγγραφή του έργου Βανίλια;
Την ιδέα για την «Βανίλια» την είχα εδώ και αρκετά χρόνια, δεν ξέρω πως μου ήρθε. Γενικότερα δεν ξέρω από που μου έρχονται οι ιδέες. Αρχίζει από ένα μικρό ερέθισμα, κάτι που μπορεί να διάβασα, να είδα, να άκουσα και μου καρφώνεται μια εικόνα στο μυαλό, πάνω στην οποία χτίζω μετά και εξελίσσεται αυτόματα θα έλεγα. Το μυαλό μου γεννά εικόνες από μόνο του, δεν μπορώ να το σταματήσω. Είναι υπέροχο και τρομακτικό ταυτόχρονα.

Μερικές φορές, ολόκληρες νύχτες, δεν μπορώ να κοιμηθώ γιατί άθελά μου με βασανίζουν οι ιδέες.
 
Οι δικές σου εμπειρίες, μετά τη γέννηση του παιδιού σου, λειτούργησαν ως αφετηρία της ιστορίας σου;
Όχι, δεν θα το έλεγα αυτό. Η αφετηρία έγινε πριν τρία χρόνια, τότε δεν υπήρχε καν στα σχέδια μου ένα παιδί. Το πρώτο τραγούδι το έγραψα μια μέρα που είχαμε ένα ασήμαντο καβγαδάκι με τον άντρα μου. Μου άρεσε έτσι όπως βγήκε και μετά έγραψα κι άλλο τραγούδι και το ένα έφερε το άλλο. Το έργο το ολοκλήρωσα φυσικά αφού έγινα μαμά, οπότε η εγκυμοσύνη και η γέννα ήταν πηγή έμπνευσης για την εξέλιξη της ιστορίας.
 
Ποιο είναι το κεντρικό μήνυμα που ήθελες να περάσει στον κόσμο;
Δεν ήθελα να περάσω κάποιο μήνυμα. Δεν είναι η «Βανίλια» εργαλείο εκπαίδευσης και όπως είπε και ο Στανισλάβσκι, το θέατρο δεν πρέπει να είναι διδακτικό. Εμείς δείχνουμε μια ιστορία, την πορεία δυο ανθρώπων και την εξέλιξη τους μέσα από το ταξίδι αυτό των εννέα μηνών. Το τι θα αποκομίσει ο καθένας από το έργο είναι δική του υπόθεση. Κάποιοι απλά θα γελάσουν, θα περάσουν καλά, άλλοι θα κλάψουν από συγκίνηση, άλλοι θα λαχταρήσουν να ερωτευτούν, άλλοι απλά θα απολαύσουν την μουσική, κι άλλοι μπορεί να ταυτιστούν και να επηρεαστούν όταν κληθούν να πάρουν δικές τους αποφάσεις.
 
Ποια είναι τα πιο σημαντικά θέματα που θίγει;
Θέματα κοινωνικά που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στην ζωή μας. Το στίγμα της κοινωνίας ενάντια στις ανορθόδοξες δομές οικογένειας, η πίεση της καθημερινότητας για να βιοπορισμό στην εποχή μας, ο φόβος του ανθρώπου να δεσμευτεί, τα τραύματα που κουβαλάμε και ο αντίκτυπος που έχουν στις σχέσεις μας, ο τρόμος μιας γυναίκας πριν την γέννα και άλλα.
 
Τι μας διδάσκει η σχέση αυτού του ζευγαριού, που αποφασίζει να συγκατοικήσει λόγω της εγκυμοσύνης;
Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι ερωτευμένοι. Τουλάχιστον, έτσι ισχυρίζονται. Το έργο δείχνει την προσπάθεια των δυο να συνυπάρξουν, να μπορέσουν να διατηρήσουν μια φιλική σχέση χωρίς «προνόμια». Στο τέλος ίσως κάποιοι να αναρωτηθούν γιατί τελικά αυτοί οι δυο δεν είναι μαζί, γιατί δεν θέλουν ο ένας τον άλλον. Είναι τελικά τόσο τρομακτική η ταμπέλα της «σχέσης»; Δεν θα σας αποκαλύψω το τέλος, αλλά μπορεί και να σμίγουν τελικά…
 
Απόλαυσες εξίσου τη σύνθεση της μουσικής;
Μπορώ να πω ότι απόλαυσα πολύ περισσότερο τη σύνθεση από την συγγραφή. Κι αυτό γιατί την ώρα που γράφω μουσική νιώθω να αποσύρομαι από τον κόσμο αυτό και να επιπλέω κάπου αλλού, στο υπερπέραν ίσως! Κάτι μαγικό συμβαίνει την ώρα που δημιουργείται ένα νέο κομμάτι. Τα μάτια μου υγραίνονται, ανατριχιάζω και αποσυντονίζομαι για λίγη ώρα. Συνήθως γράφω μουσική και στίχους ταυτόχρονα. Ανακάλυψα μέσα από την εμπειρία μου ότι το αποτέλεσμα είναι πολύ πιο αληθινό και οργανικό όταν πλάθονται και τα δυο μαζί.
 
Ποιος ρόλος νιώθεις ότι σου ταιριάζει καλύτερα;
Της μαμάς φυσικά. Παντοτινός και ανιδιοτελής.
 
Πού είσαι συνήθως όταν γράφεις; Ποια ώρα της ημέρας είναι και η πιο δημιουργική;
Παλαιότερα έγραφα το βράδυ. Στον πορεία όμως κατάλαβα ότι όταν έγραφα τη νύχτα μετά με έπιανε υπερένταση με αποτέλεσμα να βλέπω τα ταβάνια μέχρι να ξημερώσει! Οπότε πλέον προτιμώ να γράφω άλλες ώρες. Έτυχε να γράψω πολύ πρωί στο αυτοκίνητο ενώ πήγαινα δουλειά, μεσημέρι κλεφτά κλεφτά όταν κοιμήθηκε η κόρη μου και απόγευμα μετά από τη δουλειά στο ωδείο. Έχω να σου πω πως έγραψα ολόκληρο cd πριν ακόμα σαραντίσει η κόρη μου όταν ήμουν εγκλωβισμένη, θηλάζοντας όλη μέρα. Το μωρό μου έτρωγε και εγώ έγραφα ταυτόχρονα!
 
Πώς ήταν η συνεργασία με τους υπόλοιπους συντελεστές;
Άκρως απολαυστική. Στις πρόβες ήμασταν μόνο εγώ, ο Αντρέας Παπαμιχαλόπουλος που παίζει τον Πέτρο στο έργο και ο Φίλιππος Κωνσταντίνος που στο σκηνοθέτησε. Με τα παιδιά ήμασταν φίλοι από πριν οπότε το κλίμα ήταν ζεστό και άνετο, χωρίς εντάσεις, χωρίς εγωισμούς. Ήμασταν έτοιμοι νωρίς, ξέραμε τα λόγια απ’ έξω από τη δεύτερη εβδομάδα, τα τραγούδια θα μάθαμε νερό μέσα σε πέντε πρόβες και γενικότερα ήταν όλα ομαλά και εύκολα.
 
Τι απόλαυσες ποιο πολύ από τις πρόβες και την προετοιμασία;
Το τελευταίο βήμα, που ήταν να παντρέψουμε την ζωντανή ορχήστρα με το στημένο έργο. Εκεί πλέον ήρθε και έδεσε. Έχω να σου πω, οι μουσικοί μας Γιάννος Μιχαήλ στα ντραμς, Χρήστος Πεχλιβάνης στα πλήκτρα και Ανδρέας Γιαβρούτας στις κιθάρες δίνουν ρέστα. Μαζί μας είναι και δύο πολυαγαπημένες μου μαθήτριες και φίλες, η ηθοποιός Ηλιάνα Νικολαΐδου και η Ευανθία Ανδρέπου που κάνουν φωνητικά και κάποια ρολάκια στην παράσταση. Τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τους παραγωγούς και φίλους Κατερίνα Χριστοφίδου και Άλεξ Παναγή και την Silverspotlight που μου έδωσαν την ευκαιρία να ανεβάσω το έργο μου. Τους υπεραγαπώ και το ξέρουν.
 
Ποια ήταν τα συναισθήματά σου στην πρεμιέρα;
Άγχος, αναγούλες και ενθουσιασμός που επιτέλους θα έβλεπε ο κόσμος το διαμαντάκι μας. Είχαμε μια καταπληκτική πρεμιέρα αλλά το έργο γίνεται καλύτερο φορά με την φορά! Το απολαμβάνω περισσότερο κάθε μέρα. Θλίβομαι που πλησιάζει το τέλος. Τελευταία μας παράσταση 19 Απριλίου.
 
Ποια τα επόμενά σου σχέδια;
Σκοπεύω σύντομα να κυκλοφορήσω ένα cd με παιδικά τραγούδια, «ΑΙΣΩΠΟΥ παραΜΥΘΟΙ.» Είναι μελοποιημένοι μύθοι του Αισώπου σε μουσική και στίχους δικούς μου. Το έχω τελειωμένο και περιμένω να βρω χρόνο να το ηχογραφήσω! Επίσης εργάζομαι πυρετωδώς για το διδακτορικό μου, κάνω έρευνα για τη μουσική στην εποχή του Σαίξπηρ. Ευελπιστώ πως θα καταφέρω σύντομα να ολοκληρώσω τη διατριβή μου. 
 
INFO: Κάθε Πέμπτη και Παρασκευή στις 20:30 στην κεντρική σκηνή του Θεάτρου ΕΝΑ μέχρι και τις 19 Απριλίου. Πληροφορίες στο 97876760 & 22444443. Εισιτήρια στο ACS COURIERS, στο POTENZIA DEL’ ARTE και διαδυκτιακά στο www.tickethour.com.cy
 
Περιοδικό Go, τεύχος 59.