Δέσποινα Ολυμπίου: Άνθρωπος χωρίς όνειρα είναι άνθρωπος χωρίς σκοπό

Με αφορμή τις συναυλίες στην Κύπρο στο πλευρό του Κώστα Χατζή, η Κύπρια ερμηνεύτρια μας μιλά για το ήθος αυτού του σπουδαίου δημιουργού, τις συνεργασίες που την έχουν καθορίσει, όλα όσα της λείπουν από την πόλη της, τη Λεμεσό, αλλά και για τη μητρότητα που έχει κατακυριεύσει όλη της τη ζωή.
 

Τι έχετε ετοιμάσει για τις συναυλίες σας στην Κύπρο με τον Κώστα Χατζή;
Οι συναυλίες μας είναι αφιερωμένες στα τραγούδια που έχει συνθέσει ο ίδιος ο Κώστας Χατζής, αλλά και αυτά που έχει πρωτοτραγουδήσει  σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Γιάννη Μαρκόπουλου, Μίμη Πλέσσα και Σταύρου Ξαρχάκου. Εγώ  θα σας τραγουδήσω αυτά που ο ίδιος επέλεξε για μένα με μεγάλη μου ευχαρίστηση, γιατί είναι όλα υπέροχα. 

Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Στο μαγαζί που εργαζόμουν αυτό το χειμώνα, ύστερα από οκτώ μήνες παραστάσεων, σκεφτήκαμε τον ένατο και τελευταίο μήνα, να καλέσουμε κάποιους συναδέλφους τις Κυριακές, για να κάνουμε μια μικρή προσθήκη και να ευχαριστήσουμε έτσι και τον κόσμο, που μας τίμησε τόσο καιρό με την παρουσία του. Ο Κώστας Χατζής ήταν ο τελευταίος μας καλεσμένος και είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω από κοντά και να τραγουδήσω δίπλα του. Του εξέφρασα το θαυμασμό  μου και το ένα οδήγησε στο άλλο.

Θαύμαζες πάντα τη μουσική του;
Θαύμαζα τη μουσική του, αλλά και το ήθος του. Τη στάση που κράτησε τόσα χρόνια στο χώρο μας με αξιοπρέπεια, την αυστηρή γραμμή του και την ανάγκη του να περάσει ηχηρά μηνύματα στους συνανθρώπους του, λατρεύοντας ο ίδιος την ειρήνη και την ισότητα μεταξύ των ατόμων.

 

Τι θυμάσαι από την πρώτη σας συνάντηση;
Μπήκε μέσα στο χώρο εργασίας μας για να κάνει πρόβα πολύ ευγενικά και σιγανά και πήγα και τον έκανα μια μεγάλη αγκαλιά για να τον καλωσορίσω στην Κύπρο μας.

Ποιες συνεργασίες θα έλεγες πως σε έχουν καθορίσει;
Συνήθως η δισκογραφία ενός καλλιτέχνη του καθορίζει  το στυλ, συνεπώς η συνεργασία μου με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη με σύστησε στον κόσμο επειδή είχε εμπορική απήχηση και επιτυχία σε μια σημαντική περίοδο της πορείας μου. Μέσα όμως από όλες τις επαγγελματικές μου επιλογές των είκοσι πέντε χρόνων, καθορίστηκε η στάση ζωής μου και ο ερμηνευτικός μου χαρακτήρας. Είμαι αρκετά εύπλαστη ως τραγουδίστρια, δηλαδή μπορώ να φορέσω πολλά μουσικά στυλ, παρόλα αυτά λίγα είναι αυτά που με συγκινούν και με καθορίζουν και ένα από αυτά είναι και αυτό του Κώστα Χατζή.

Ποια είναι η πιο αξέχαστη συναυλία της καριέρας σου; Κάποια που να έχει αποτυπωθεί στο μυαλό σου;
Συναυλίες που εκτελούνται σε αρχαιολογικούς χώρους όπως αυτός του Κουρίου και του Ηρωδείου είναι φορτισμένες με θετική ενέργεια και περηφάνια. Δεν θα μπορούσα όμως να παραλείψω καμία από μια σειρά συναυλιών δίπλα στον Γιώργο Νταλάρα ανά την Ευρώπη με όλο τον απόδημο Ελληνισμό και όχι μόνο, να τραγουδά σύσσωμο τα τραγούδια του με ένταση και πάθος. Είναι πολλά τα χρόνια και τόσες πολλές οι όμορφες και σημαντικές στιγμές που σίγουρα αδικώ πολλούς αυτή τη στιγμή.

 

Ποια είναι η πηγή έμπνευσής σου κάθε φορά; Η κινητήριος δύναμή σου;
Με εμπνέει η ίδια η μουσική, η σύνθεση είναι το ωραιότερο πράγμα που έχει επινοήσει ο άνθρωπος και το πάντρεμά της με ωραίο μεστό λόγο έχει ως αποτέλεσμα ένα υπέροχο τραγούδι, που δεν μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο. Έχω την ικανότητα να ταυτίζομαι με αυτό που τραγουδώ και την άνεση να το μεταφέρω στον ακροατή και τη δύναμη την αντλώ από αυτό που ακούω, γιατί ευτυχώς έχει μια μαγική επίδραση σε μένα. Η έμπνευση που μπορεί να έχει επί σκηνής ένας συνάδελφός μου μουσικός ή τραγουδιστής μου δημιουργεί ευεξία και όρεξη.

 

Πώς αισθάνεσαι την ώρα που τραγουδάς;
Η ώρα που τραγουδώ είναι η ώρα που ξεκουράζομαι!  Ξεχνιέμαι λιγάκι από την καθημερινότητα, το  άγχος και τα άσχημα που συμβαίνουν.

 

Υπάρχουν στιγμές που σου λείπει η ζωή στην Κύπρο; Πώς νιώθεις κάθε φορά που βρίσκεσαι στη Λεμεσό;
Νιώθω πως είμαι σπίτι μου. Στη Λεμεσό είναι τα παιδικά μου χρόνια και η μεγαλύτερη μαγνητική  δύναμη που είναι η οικογένειά μου. Ευτυχώς η μητέρα μου ζει κοντά μου στην Αθήνα, παρόλα αυτά κάθε φορά που έρχομαι Κύπρο έχω την ψευδαίσθηση πως όλα μπορούν να γίνουν πιο εύκολα. 

 

Με ποιο τρόπο έχει επηρεάσει η μητρότητα την καθημερινότητά σου;
Προς το παρόν το μωρό μου, μου έχει απορροφήσει την ενέργεια και έχω εστιάσει  όλο το ενδιαφέρον μου και την προσοχή μου σε αυτό.  Έχει κατακυριεύσει όλο το χρόνο που μπορεί να είχα για τον εαυτό μου. Είναι ακόμα πολύ μικρό και εξαρτάται από μένα για όλα, συνεπώς δεν μου επιτρέπεται αλλά ούτε και θέλω να ασχολούμαι με κάτι άλλο, πέραν της ανατροφής του και της καλής του διάθεσης.

 

 

Έχεις καταφέρει να κάνεις όλα αυτά που ονειρεύτηκες;
Έχω καταφέρει αρκετά και θέλω να κάνω κι άλλα τόσα  που με κάνουν να αισθάνομαι ζωντανή. Άνθρωπος  χωρίς στόχο ή όνειρα είναι άνθρωπος χωρίς σκοπό, χωρίς κινητήρια δύναμη για ζωή. 

Πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε 10 χρόνια από τώρα;
Το πιο πιθανόν να έχω πρόβλημα στη μέση γιατί έχω ένα μεγαλόσωμο μωρό, κατά τα άλλα δεν μπορώ να προβλέψω, γιατί συνηθίζω να δέχομαι τις προσκλήσεις και προκλήσεις της ζωής παρακολουθώντας πού θα με οδηγήσουν και πώς θα αισθάνομαι με τις επιλογές μου. Ελπίζω να είμαι πλουσιότερη σε γνώση και ικανοποιημένη με όσα θα ζήσω.

 

INFO: 16 Ιουλίου, 20:30, Λεμεσός, Λανίτειο Γυμνάσιο.  17 Ιουλίου, 20:30, Πάφος, Χάνι του Ιμπραήμ.