«Ασφαλώς τα βιβλία γράφονται για να διαβάζονται, ωστόσο η αναγνωσιμότητα γίνεται ζητούμενο αφότου γραφούν.»
– Τι είναι αυτό που σε ελκύει στο συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος; Με γοητεύει η ικανότητα του παραμυθιού να κινείται έξω απ’ τα στενά όρια της λογικής, του γνωστού και του πιθανού. Επιτρέπει στον συγγραφέα να αξιοποιεί στο έπακρο τη φαντασία, τη μαγεία, σύμβολα και μεταφορές προκειμένου να θίγει σημαντικά θέματα με έμμεσο τρόπο, λεπτό και ψυχαγωγικό. Ασφαλώς η εν λόγω σύμβαση τού επιβάλλει πλήθος κανόνων, τους οποίους οφείλει να ακολουθήσει ώστε να διαχειριστεί το φαντασιακό του υλικό με αληθοφάνεια και πειστικότητα. Αυτή η αντιφατικότητα στην οποία στηρίζεται η δομή του παραμυθιού –να πραγματεύεται βαθιά ανθρώπινα ζητήματα μέσω φανταστικών κόσμων, όντων και συμβάντων– αποτελεί για μένα δημιουργική πρόκληση.
– Ποιες είναι οι ιδιαίτερες απαιτήσεις- δυσκολίες ενός βιβλίου που απευθύνεται (και) στις μικρότερες ηλικίες; Όλες οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει κανείς γράφοντας για μικρότερες ηλικίες σχετίζονται με το χάσμα που χωρίζει τον συγγραφέα από τον αναγνώστη σε επίπεδο γλώσσας, εμπειριών και πρόσληψης του κόσμου, το οποίο ο πρώτος πασχίζει να γεφυρώσει χωρίς συγχρόνως να απωλέσει τα στοιχεία εκείνα που καθιστούν ένα κείμενο λογοτεχνία. Ο συγγραφέας καλείται να κτίσει μια γέφυρα την οποία επιδιώκει να διαβεί ο μικρός αναγνώστης, ωστόσο χωρίς να διαφαίνεται ότι σκοπός του κατά τη διαδρομή είναι να πλουτίσει τη σκέψη, τη φαντασία και την ψυχή του ταξιδιώτη. Τα θεμέλιά της πρέπει να βρίσκονται στον Άνθρωπο και στην ιστορική του πορεία, όμως συγχρόνως το ταξίδι οφείλει να είναι ευχάριστο, μαγικό και να κινητοποιεί τη σκέψη χωρίς διδακτισμό και άσκοπες περιπλοκές.
– Πώς χτίζεις τους κόσμους σου και τι είναι αυτό που τροφοδοτεί τη φαντασία σου; Όταν επιχειρώ να κτίσω έναν φανταστικό κόσμο βυθίζομαι σ’ αυτόν και εξερευνώ σε βάθος κάθε του λεπτομέρεια, ασχέτως εάν μεγάλο μέρος του δε χρειάζεται τελικά να αποτυπωθεί στη μυθοπλασία του βιβλίου. Αισθάνομαι πως πρέπει να γνωρίζω όλες τις κρυφές του λειτουργίες κι ας μην αναφέρονται στο κείμενο, καθώς διαμορφώνουν τη βάση για τη γλώσσα και την ατμόσφαιρά του, τρόπον τινά σαν ένα παγόβουνο του οποίου μόνο η κορυφή είναι ορατή στον αναγνώστη. Η φαντασία μου τροφοδοτείται από το πάντρεμα εικόνων και τον συνδυασμό στοιχείων που εκ πρώτης όψης φαντάζουν ασυνταίριαστα προκειμένου να γεννηθεί κάτι καινούριο, αλλά και από μνήμες, συζητήσεις και εμπειρίες. Αναμασώντας και μηρυκάζοντας το υλικό που διαθέτει στην ψυχή και στον νου του, ο συγγραφέας καταλήγει ν’ απομονώνει την ουσία όλων όσων τροφοδοτούν τη σκέψη του.
– Σε ποιο βαθμό εμπλέκεσαι συναισθηματικά με τους ήρωές σου κι από πού αντλείς στοιχεία για να τους μορφοποιήσεις; Δένομαι έντονα με τους ήρωές μου, σε βαθμό που κατά τη διάρκεια της γραφής να συμπάσχω με όσα τους συμβαίνουν και να μου κοινωνούν το κέφι, τους προβληματισμούς ή τη θλίψη τους. Πράγμα διόλου περίεργο, εάν αναλογιστεί κανείς ότι οι χαρακτήρες συνοδεύουν νοερά τον συγγραφέα για εκατοντάδες ώρες σε βάθος χρόνου, ώσπου καταλήγουν να γίνονται κομμάτι της καθημερινότητάς του. Ολοκληρώνοντας τα «Ουφόψαρα» έβαλα τα κλάματα, νιώθοντας να αποκόβεται το νήμα της γραφής που με ένωνε με τους ήρωες για πολλούς μήνες, ενώ γράφοντας το «ΙΞ» συχνά ξεσπούσα σε γέλια, απότοκο της πολύωρης νοερής παραμονής σε χιουμοριστικές σκηνές. Τα υλικά από τα οποία απαρτίζονται οι ήρωές μου σίγουρα προκύπτουν από την παρατήρηση και απομόνωση χαρακτηριστικών και συμπεριφορών πραγματικών προσώπων που έχω γνωρίσει ή για τα οποία έχω ακούσει, ωστόσο μόνο ως αρχικό σκαρίφημα. Στη συνέχεια οι ήρωες εμπλουτίζονται και διαμορφώνονται από τις δικές τους εμπειρίες κατά την εξέλιξη της ιστορίας και πλάθονται ως ανεξάρτητες, πρωτότυπες οντότητες.
– Είναι η αναγνωσιμότητα το ζητούμενο στη συγγραφή; Ειδικά στο παιδικό βιβλίο αλλά και γενικότερα στη λογοτεχνία πιστεύω ότι ο συγγραφέας οφείλει, εάν είναι ικανός, να κατασκευάσει ένα πολυεπίπεδο οικοδόμημα. Δηλαδή να μπορεί να παρασύρει τον αναγνώστη με την πλοκή και τη μυθοπλασία του κειμένου και συγχρόνως να παραμένει πιστός στο λογοτεχνικό του όραμα, εγκιβωτίζοντας στην αφήγηση τον στοχασμό, τη φιλοσοφία και την αισθητική του. Το βαθύτερο ζητούμενο είναι η επικοινωνία, η ενεργοποίηση της σκέψης και η κατάθεση στον ευρύτερο λογοτεχνικό διάλογο. Ασφαλώς τα βιβλία γράφονται για να διαβάζονται, ωστόσο η αναγνωσιμότητα γίνεται ζητούμενο αφότου γραφούν. Κατά το στάδιο της συγγραφής ελάχιστα έως καθόλου την επηρεάζει.
«ΙΞ- Το Ιπτάμενο Ξενοδοχείο»
Εκδ. Πατάκης
Σελ. 272
Τιμή: €12,20
