Η διαχείριση και η λειτουργία του εθνικόφρονος σωματείου «Το Ζάλογγο» ανήκει σε δύο ανθρώπους. Πρώτος και καλύτερος ο πρόεδρος Λουκάς Λαυρεντιάδης, θεολόγος και πρώην λυκειάρχης. Στόχος του, και δεν φείδεται κόπου να το επαναλαμβάνει, είναι να διατηρεί τη συνοχή του Ζαλόγγου.

Να κρατάει δηλαδή υπό έλεγχο όλες τις εκφάνσεις της Δεξιάς που συνωστίζονται στο σωματείο «διότι η παράταξη είναι δυστυχώς κατακερματισμένη και είναι χρέος μας να την προασπιστούμε». Κι αυτός ο κατακερματισμός είναι μια αδιάντροπη επιβουλή των ξένων που δεν έχουν άλλη δουλειά στον κόσμο αυτό από τη συνεχή ενασχόληση με τους Κυπρίους θιασώτες της Δεξιάς.

Το δεύτερο πρόσωπο είναι η Λίτσα από το Ευαγγελίτσα. Η καντινιέρισσα που καθαρίζει το Ζάλογγο και κάνει σάντουιτς και καφέδες για πενταροδεκάρες. Η πενηνταπεντάχρονη Λίτσα, χωρισμένη από χρόνια από τον δικηγόρο Παναγιώτη που την παράτησε για την αισθητικό Ραλούκα από τη Ρουμανία, είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς ποτέ να έχει ασκήσει τη δικηγορία.

Έχει δύο γιους, τον πρωτότοκο Δημήτρη, λογιστή στο επάγγελμα και παντρεμένο με τη Νατάσα, «μία εκμεταλλεύτρια» κατά την πεθερά της, με δυο δίδυμα παιδιά πέντε ετών, τον Φοίβο και την Αθηνά. Είναι ασφαλώς και ο δευτερότοκος Νεόφυτος που επιμένει να τον φωνάζουν Φιτ καθότι στυλίστας και αδέσμευτος. Ο Φιτ επέστρεψε πρόσφατα απ’ την Αθήνα όπου έμεινε για επτά συναπτά έτη με στόχο να διακριθεί, έχοντας καταφέρει μία θριαμβική τρύπα στο νερό.

Η παραδοξότητα με τη Λίτσα είναι ότι υπήρξε και παραμένει μία ακραιφνής αριστερή, «Παπαρήγα» την αποκαλούσαν οι συμφοιτητές της. Το κυλικείο του Ζαλόγγου, ας όψεται η ανάγκη, το ανέλαβε πριν από είκοσι χρόνια όταν ο Παναγιώτης έγινε άνεμος και καπνός αφήνοντάς την στα κρύα του λουτρού με δυο παιδιά στην εφηβεία.

Ανάθεμα την ώρα που περνούσε εκείνο το Σάββατο απ’ το Ζάλογγο και είδε τη χειρόγραφη ανακοίνωση «Ζητείται υπεύθυνη του κυλικείου, επαγγελματίας, σοβαρή και γαλουχημένη με τα εθνικά ιδεώδη». Παρότι μη γαλουχημένη, έκανε την αίτηση και δυστυχώς την προσέλαβαν επί δοκιμασία που συνεχίζεται έως της σήμερον όπως και η ερωτική της ξηρασία. Μάλιστα. Η Λίτσα παραμένει επιμελώς μόνη από την ανάληψη του Παναγιώτη.

Ας επανέλθω όμως στα τωρινά. Χθες το απόγευμα ο πρόεδρος Λαυρεντιάδης ήρθε στο Ζάλογγο αναβαθμισμένος ενδυματολογικά. Περνώντας από μπροστά μου είδε τη φάτσα του με έκδηλο αυτοθαυμασμό τύπου «περνάει ακόμη η μπογιά μου».

Είχε φορέσει ένα γκρι παντελόνι και το πουκάμισο το θαλασσί που το ’χει για τις εορτές και τις εθνοπρεπείς εσπερίδες. Α, ξέχασα να σου πω ότι κρατούσε και έξι λευκά γαρύφαλλα. «Πού είσαι, κυρία Λίτσα;» φώναξε, «την τύχη μου μέσα» είπε εκείνη και έσπευσε προς το μέρος του, «τι θέλεις, πρόεδρε;». Τίποτα συγκεκριμένο, ήθελε μόνο να της προσφέρει τα άνθη ενόψει της νέας σεζόν στο Ζάλογγο.

Το καλοκαίρι πέρασε, το αποκαλόκαιρο ξεθύμανε, το φθινόπωρο εδραιώθηκε. Η νέα περίοδος ξεκίνησε «και θα είναι δύσκολη, μην ξεχνάς ότι η κλυδωνιζόμενη Δεξιά οδεύει διχασμένη προς τις βουλευτικές εκλογές του προσεχούς Μαΐου», «κι εγώ τι φταίω» αντέδρασε η Λίτσα παραλαμβάνοντας μάλλον ψυχρά τα άνθη. «Καλή σεζόν» δήλωσε εκείνος με επισημότητα, «την κατάρα μου να έχετε όλοι» μουρμούρισε η αριστερή καντινιέρισσα απλώνοντας με απαξίωση το βλέμμα στους θαμώνες του Ζαλόγγου.

Υπήρχαν εκείνη την ώρα καμιά δεκαριά άτομα στον χώρο. Όλοι άνω των εξήντα πέντε. Οι δύο έπαιζαν τάβλι, οι υπόλοιποι κάθονταν άπρακτοι με μια μακαριότητα σχεδόν ζηλευτή. «Τι περιμένουν, Χριστέ μου με τόση προσδοκία; Την ανάκτηση της Πόλης; Την ένωση με τη μητέρα Ελλάδα με ή χωρίς ηλεκτρική διασύνδεση; Ή μήπως τη συντέλεια του κόσμου να ησυχάσουμε όλοι μια και καλή; Ποιος ξέρει», μονολόγησε η Λίτσα προχωρώντας προς την κουζίνα.

Η καντινιέρισσα έβαλε τα έξι γαρύφαλλα δευτέρας διαλογής σ’ ένα ψηλό ποτήρι του νερού και τα απέθεσε στο τραπεζάκι κάτω απ’ την τηλεόραση, πλάι σ’ έναν τσολιά από καουτσούκ. Έπειτα κίνησε για τις εθνοπρεπείς τουαλέτες. Το «εθνοπρεπείς τουαλέτες» δεν το λέω τυχαία καθότι τα υπερυψωμένα καζανάκια στηρίζονται έκαστο πάνω σε δύο κολώνες κορινθιακού ρυθμού.

«Είναι απ’ το Νούφαρο» φώναξε ο πρόεδρος, εννοώντας ότι τα γαρύφαλλα ήταν αγορασμένα απ’ το εν λόγω ανθοπωλείο. «Χέστηκα» απάντησε απ’ το βάθος η Λίτσα με σαφή στόχο να κόψει τη συζήτηση.

Ελεύθερα, 14.12.2025