Η κίνηση του Αβέρωφ Νεοφύτου να ανακοινώσει το όνομα του υπουργού Οικονομικών στην ενδεχόμενη δική του κυβέρνηση, άνοιξε για πρώτη φορά ένα ζήτημα που στην Κύπρο δεν συζητείται ποτέ, αλλά επιβάλλεται να συζητηθεί. Για όποιους λόγους κι αν το έκανε ο κ. Νεοφύτου, στην τηλεμαχία της Πέμπτης, η ουσία είναι ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό να γνωρίζουν οι πολίτες με ποιους θα κυβερνήσει αυτός που καλούνται να ψηφίσουν.

Παρότι, ειδικά για την υποψηφιότητα του προέδρου του ΔΗΣΥ, γνωρίζοντας δηλαδή τον χώρο και τα στελέχη του, λίγο πολύ είναι γνωστό ότι από εκεί θα αντλήσει τους συνεργάτες του στη διακυβέρνηση. Αλλά, και πάλι, η ανακοίνωση του Κωνσταντίνου Πετρίδη, δίνει ένα πιο σαφές μήνυμα, παρόλο που δεν είναι αρκετό (κάμε χάζιν να ανακοινώσει και τον υπουργό Εξωτερικών, για παράδειγμα, και να είναι ο Γιαννάκης Κασουλίδης) και σίγουρα σαφέστερο από αυτό που δίνουν οι άλλοι υποψήφιοι.

Ίσως και να το έκανε γι΄ αυτόν τον λόγο, για να δείξει δηλαδή ότι οι άλλοι είναι άγνωστο με ποιους θα κυβερνήσουν. Είναι, όμως, πραγματικότητα. Αλήθεια, με ποιους θα κυβερνήσουν. Όταν ψηφίζεις έναν άνθρωπο για Πρόεδρο έχει σημασία να ξέρεις ποιοι θα είναι οι υπουργοί του. Τουλάχιστον, στα βασικά υπουργεία. Και δεν αρκεί να λένε οι Χριστοδουλίδης και Μαυρογιάννης, ότι έχουν στο επιτελείο τους πολύ ικανά στελέχη και θα τα αξιοποιήσουν. Δεν αρκεί διότι μοιάζει κάπως με το: θα αξιοποιηθούν οι άριστοι των αρίστων.

Φυσικά, δεν συνηθίζεται και δεν αναμέναμε να γίνει τώρα ξαφνικά, αλλά σημειώνω την ενέργεια του κ. Νεοφύτου, που ίσως να αποτελέσει μια καλή αρχή για το μέλλον. Πάντως, δεν υπάρχει κανένας λόγος, τρεις μήνες πριν αναλάβει την προεδρία όποιος εκλεγεί να μην είναι σε θέση να ανακοινώσει με ποιους θα κυβερνήσει. Ειδικά όταν οι Χριστοδουλίδης και Μαυρογιάννης δηλώνουν πως ανήκουν σε πιο σύγχρονη σχολή πολιτικής, και δίνουν μεγάλη σημασία στην επιλογή των συνεργατών τους. Επομένως, σοφότερο είναι να τους γνωρίζουν και οι πολίτες την ώρα των αποφάσεων τους. Στο κάτω – κάτω και για να σπάσει η θεωρία του «εις και μόνος» που του αναθέτουμε μια δημοκρατική μοναρχία. Οι πολίτες δεν γίνεται σήμερα να πιστεύουν ότι ψηφίζουν έναν θαυματοποιό, που μπορεί μόνος να τα κάνει όλα.

Σε αυτό και αντιθέτως με την πιο πάνω ανακοίνωσή του, ο Αβέρωφ Νεοφύτου, παγιδεύτηκε άσχημα. Και με κάθε ευκαιρία επαναλαμβάνει ότι μόνο ο ίδιος μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα και να την οδηγήσει με ασφάλεια σε απάνεμο λιμάνι. Οι άλλοι είναι άχρηστοι κι ανίκανοι. Δεν το λέει αυτό, αλλά συνάγεται. «Τιμονιέρη θα εκλέξουμε, κυβερνήτη της χώρας», έλεγε στο ντιμπέιτ, «θέλουμε έμπειρο ικανό, αποτελεσματικό, ζυμωμένο, που πέρασε κρίσεις, που ξέρει να δίνει λύσεις και να φέρνει αποτελέσματα»… Θέλουμε, αλλά είναι σπάνια επαγγέλματα οι τιμονιέρηδες στην εποχή μας, ακόμα και τα δεξαμενόπλοια (και όχι έναν χωρκό σαν το δικό μας) οδηγούνται με τα κομπιούτερ. Πέρασαν οι καιροί των μεγάλων ηγετών, οι κυβερνήσεις πια είναι για ομαδικό παιχνίδι. Γι΄ αυτό, εξάλλου, και επιβάλλεται να ξέρει ο κόσμος με ποιους θα κυβερνήσει ο καθένας.

Το άλλο, που αναδείχθηκε ξανά στο ντιμπέιτ, και υπερτονίστηκε την επομένη με ανακοίνωση της εκπροσώπου του επιτελείου Αβέρωφ, είναι οι συμφωνίες του Χριστοδουλίδη με τα κόμματα, η κυβέρνηση εθνικής ενότητας που ανακοίνωσε ότι θα επιδιώξει, και ειδικά το ότι επανέλαβε πως θα έχει υπουργούς και από τον ΔΗΣΥ. «Πώς θέλει να κυβερνήσει αυτός ο άνθρωπος χωρίς αντιπολίτευση, χωρίς αντίθετη άποψη, χωρίς κριτική, χωρίς έλεγχο, χωρίς διαφάνεια; Πώς θα λειτουργούν οι θεσμοί της Δημοκρατίας;», διερωτήθηκε η Τζώρτζια Κωνσταντίνου-Παναγιώτου.

Δεν έχουν και νόημα αυτές οι απορίες. Διότι, άμα μιλά για Συναγερμικούς υπουργούς ο κ. Χριστοδουλίδης, είναι γιατί δεν θέλει να χάσει ψήφους από τους Συναγερμικούς ψηφοφόρους, δεν είναι επειδή θα καταργήσει την αντίθετη άποψη, τον έλεγχο ή τη διαφάνεια. Κι όταν τα λέει αυτά η πλευρά Αβέρωφ είναι γιατί κι αυτός δεν θέλει να χάσει ψηφοφόρους του ΔΗΣΥ. Αλλά, με αυτή την τακτική, που ακολουθούν για μήνες, να ρίχνουν τα δίχτυα τους στη δεξαμενή του ΔΗΣΥ, ο Ανδρέας Μαυρογιάννης μένει στο απυρόβλητο, και προχωρά αργά αλλά ανοδικά προς τη μάχη της πρώτης Κυριακής. Το επιτελείο του Αβέρωφ μπορεί να μειώσει τη ψαλίδα με τον Χριστοδουλίδη, αλλά ο αντίπαλος του την πρώτη Κυριακή είναι ο Μαυρογιάννης…