Γράψαμε (σε άλλη στήλη) πως μετά την παραίτηση της πρωθυπουργού της Νέας Ζηλανδίας, Τζασίντα Αρντέρν, η οποία δήλωσε πως «δεν έχει πια αρκετή ενέργεια για να συνεχίσει να ασκεί επαρκώς τα καθήκοντα της», άλλη μια γυναίκα πρωθυπουργός εξάγγειλε την παραίτηση της. Η πρωθυπουργός της Σκωτίας, Νίκολα Στέρτζον, μετά από 8 χρόνια στην εξουσία, έκρινε πως είναι καιρός να αποχωρήσει καθώς «οι παγιωμένες απόψεις που έχουν όλο και περισσότερο οι άνθρωποι για αυτήν, γίνονται εμπόδιο στη διεξαγωγή λογικών συζητήσεων». «Πάντα ήμουν», είπε, «της πεποίθησης ότι κανένα άτομο δεν πρέπει να είναι κυρίαρχο σε οποιοδήποτε σύστημα για πολύ καιρό». Καταλήγοντας σχολιάσαμε: Βλέπουμε, ακούμε και ίσως μάθουμε κάποτε πως οι κύκλοι ολοκληρώνονται και το να φεύγουμε δεν αποτελεί ήττα.
Αν και το σχόλιο είχε τον τίτλο «Οι γυναίκες ξέρουν να φεύγουν», ο Κωνσταντίνος Πετρίδης το διέψευσε. Ενίοτε, ξέρουν και οι άντρες, οι οποίοι πιο δύσκολα ξεκολλούν από θέση εξουσίας κι ακόμα πιο δύσκολα μπορούν να στερηθούν τα φώτα της δημοσιότητας. Αυτές οι δυσκολίες δεν τους επιτρέπουν να αντιληφθούν πότε ο κύκλος ολοκληρώθηκε. Πότε είναι καιρός να παραδώσουν την σκυτάλη χωρίς να χρειάζεται να γίνει σφαγή και να γυρίσουν σελίδα.
Για τον Κωνσταντίνο Πετρίδη ο κύκλος ολοκληρώθηκε, όχι γιατί έπαψε να έχει τις δυνατότητες να υπηρετήσει σε δημόσια θέση, αλλά με την ανοικτή τοποθέτηση του μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου των εκλογών, μετά το αποτέλεσμα θα έπρεπε να κάνει πολλές κωλοτούμπες για να συνυπάρξει με τον νέο Πρόεδρο καθώς και στις νέες συνθήκες που προοιωνίζονται στο κόμμα του. Εκεί δε, δεν χρειάζονται μόνο κωλοτούμπες, ασκήσεις που δεν χρειάζονται μόνο φυσικές αντοχές αλλά και άλλες ιδιότητες. Εκεί στο κόμμα, θα χρειάζονταν πολύ περισσότερα.
Η ζωή όμως δεν περιστρέφεται γύρω από ένα κόμμα και μια θέση εξουσίας. Η ζωή έχει πολλές στροφές, πολλές ευθείες, πολλά πράγματα να κάνει και να βιώσει κάποιος. Ακόμα και να προσφέρει, αν το επιθυμεί. Πράγματα που τείνουν να ξεχνάνε όσοι παραμείνουν για πολλά χρόνια σε θέσεις εξουσίας.
Ο Κωνσταντίνος Πετρίδης, λοιπόν, αντί της κωλοτούμπας, αντί μίας μετάλλαξης, επέλεξε να κλείσει το κεφάλαιο «πολιτική». «Εργάστηκα σκληρά για δέκα χρόνια σε τρία διαφορετικά πολιτικά πόστα τα οποία από μόνα τους συνέθεσαν ένα μεγάλο πολιτικό κύκλο. Πολιτεύτηκα με γνώμονα την προσφορά και όχι την επόμενη μου μέρα στην πολιτική, γι’ αυτό και δεν δίστασα να συγκρουστώ. Αυτός ο πολιτικός κύκλος έκλεισε και ο κάθε πολιτικός πρέπει να ξέρει πότε είναι η ώρα που αποχωρεί».
