Στις καμπάνιες κατά της σεξουαλικής κακοποίησης, ειδικά ανηλίκων, βλέπουμε -συνήθως- χέρια μουτζωμένα να αρπάζουν το θύμα, να του κλείνουν το στόμα, να το κακοποιούν. Χέρια μουτζωμένα που παραπέμπουν σε συγκεκριμένη κοινωνική τάξη.
Οι υποθέσεις που αποκαλύπτονται τον τελευταίο καιρό, στον ελλαδικό αλλά και τον διεθνή χώρο (στην Κύπρο δεν λέγονται ονόματα, πέραν του επιχειρηματία που καταδικάστηκε πριν λίγα χρόνια) δείχνουν πως οι εγκληματικές συμπεριφορές δεν περιορίζονται σε μία μόνο τάξη.
Οι δύο μεγαλύτερες υποθέσεις της εποχής μας, που έχουν να κάνουν με σεξουαλική κακοποίηση αφορούν ένα δισεκατομμυριούχο (Τζέφρι Έπσταϊν και τη σύντροφό του, κόρη του μεγαλοεκδότη Ρόμπερτ Μάξγουελ, Γκισλέιν Μάξγουελ) και τον επίσης πολυεκατομμυριούχο κινηματογραφικό παραγωγό Χάρβεϊ Γουάινστιν. Ο τελευταίος δικάστηκε και καταδικάστηκε σε 23 χρόνια φυλάκιση, ο Έπσταϊν αυτοκτόνησε στις φυλακές και η Μάξγουελ ακόμα δικάζεται. Στην υπόθεση Έπσταϊν δε, φέρονται να εμπλέκονται από τον γιο της βασίλισσας της Αγγλίας, Άντριου, μέχρι τον Τραμπ και άλλα άτομα της υψηλής κοινωνίας, οι οποίοι διασκέδαζαν σε εξωτικά μέρη με ανήλικες.
Στην Ελλάδα δε, τους τελευταίους μήνες, παρακολουθούμε την αποκαθήλωση πολλών επώνυμων: Δημήτρης Λιγνάδης, διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου (για βιασμό ανήλικων αγοριών), Πέτρος Φιλιππίδης, δημοφιλής ηθοποιός (για βιασμό και κακοποίηση ηθοποιών), Στάθης Παναγιωτόπουλος, μέλος των Ράδιο Αρβύλα (για ανάρτηση στο διαδύκτιο ερωτικών στιγμών πρώην συντρόφου του, γεγονός που ισοδυναμεί με δημόσιο βιασμό). Παράλληλα είναι υποθέσεις στον χώρο του αθλητισμού με προπονητές και άλλους παράγοντες.
Φυσικά, στις υποθέσεις αυτές πέφτουν πολύ περισσότερο τα φώτα της δημοσιότητας, λόγω της επωνυμίας των δραστών, ενώ την ίδια στιγμή συμβαίνουν ανάλογες ιστορίες με δράστες και θύματα που παραμένουν ανώνυμα. Αποκτούν πρόσωπο και όνομα, μόνο μετά από τραγική κατάληξη, όπως συνέβη στη Θεσσαλονίκη με μία φοιτήτρια 22 χρόνων, τη Λίνα Κοεμτζή, η οποία μη αντέχοντας τον διασυρμό της αυτοκτόνησε. Όπως συνέβη και στην Ιταλία με την Τιτσιάνα Καντόνε. Όπως συνέβη στην Κύπρο με την Έλενα Φραντζή την οποία κακοποιούσε ο ιερέας που ανέλαβε την κηδεμονία της.
Η σεξουαλική κακοποίηση δεν έχει να κάνει μόνο με μουτζωμένα χέρια και μια συγκεκριμένη κοινωνική τάξη. Οι βιαστές, οι κακοποιοί, οι διεστραμμένοι, ζουν ανάμεσά μας και δεν έχουν ιδιαίτερα διακριτικά στοιχεία. Μπορεί να είναι ο δημοφιλής ηθοποιός που τόσες φορές χειροκροτήσαμε, ο ραδιοφωνικός αστέρας που μας έδειχνε τα στραβά και τα ανάποδα, ο προπονητής, ο πρίγκηπας, ο επιχειρηματίας, ο άλφα, ο βήτα. Άνθρωποι υπεράνω υποψίας.
chrystalla@phileleftheros.com
