Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, γνωστός και ως φίλος του γενικού γραμματέα του ΑΚΕΛ, Άντρου Κυπριανού, δεν σταματά να μας εκπλήσσει. Την ίδια στιγμή καλό μας κάνει, διότι μας δείχνει το πραγματικό πρόσωπο της κατοχικής δύναμης…

Όλο και περισσότερο μας αποδεικνύει πώς θα συμπεριφέρεται στους πολίτες της Κύπρου εάν –ο μη γένειτο– επιβληθεί μία φιλοτουρκική λύση, σαν όλες αυτές που συζητούνται στο προσκήνιο και το παρασκήνιο: Και αναφέρομαι στη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, στα δύο κράτη, στη διχοτόμηση και στη συνομοσπονδία. Όλες αυτές οι διευθετήσεις, όλες ανεξαιρέτως, εξυπηρετούν τα στρατηγικά σχέδια της κατοχικής δύναμης και είναι κάθετα αντίθετες με τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα των πολιτών του νησιού, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους.

Την Τρίτη ξεπέρασε και τον… καλύτερο εαυτό του ο κ. Τσαβούσογλου, ο οποίος καθύβρισε τον πρόεδρο της Γαλλίας, επειδή είπε το απλό και το αυτονόητο. Ο Εμανουέλ Μακρόν ζήτησε να μην ενδώσει η Ευρώπη στους εκβιασμούς της Τουρκίας. Υπάρχει ηγέτης ή έστω ένας πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δεν σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο; Και μέχρι πότε κοτζάμ Ευρώπη των 400 εκατομμυρίων θα δέχεται τις απειλές και το «μπούλινγκ» του ισλαμιστή προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος όταν ομιλεί για «άνοιγμα των θυρών», το κάνει διότι έχει εκπονήσει σχέδιο. Δεν είναι μία απειλή. Και ειλικρινά φτάνει τα όρια της απελπισίας να γνωρίζει κάποιος ότι ο Τούρκος πρόεδρος χρησιμοποιεί όλους αυτούς τους άμοιρους, πρόσφυγες και μετανάστες, που κυνηγημένοι από πολέμους και τη φτώχεια ελπίζουν ότι θα φτάσουν κάποτε σε ένα «ασφαλές λιμάνι».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Οδηγεί στα άκρα την ένταση η Τουρκία

Ο κ. Τσαβούσογλου μίλησε με περισσό θράσος εναντίον του κ. Μακρόν και δεν σεβάστηκε το γεγονός ότι είναι πρόεδρος της δεύτερης πιο ισχυρής δύναμης στην Ευρώπη. «Ξεπερνάει», είπε, «κάθε όριο ο Μακρόν που κάνει σχόλια για την ελευθερία έκφρασης στην Τουρκία. Τις σημερινές δηλώσεις του τις παρομοιάζω με τον κόκορα που είναι βουτηγμένος στη βρώμα κι ακόμα φωνάζει».

Στην Κύπρο, αλλά και στην Ελλάδα, πρέπει να αρχίσουμε να δίνουμε μεγαλύτερη σημασία και στις δημόσιες δηλώσεις των Τούρκων αξιωματούχων και να πάψουμε να υποστηρίζουμε πως όλες γίνονται για εσωτερικούς λόγους. Αυτή η πολιτική και στάση είναι του 20ου αιώνα και τώρα αισίως βρισκόμαστε στο 19ο έτος του εικοστού πρώτου. Ο Ερντογάν και οι συνεργάτες του στο ισλαμικό κόμμα δεν έχουν ανάγκη να εμψυχώσουν τους εθνικιστές μέσα στη χώρα. Διότι έχουν «κατασκευάσει» ένα νέο εκλογικό σώμα, που πιστεύει βαθιά στο έθνος και στο ισλάμ. Βρέξει – χιονίσει θα στηρίξουν τις αποφάσεις του ηγέτη τους, ο οποίος έχοντας όλη την αντιπολίτευση εναντίον του, εκτός των Γκρίζων Λύκων, φτάνει το 50% –και δέχομαι ότι κάνει και μία άλφα νοθεία. 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: Τα είπαν ΠτΔ – Τουσκ για τις έκνομες ενέργειες της Τουρκίας

Τα λέω όλα αυτά –και είναι κάτι που με φοβίζει– επειδή τα λόγια των ισλαμιστών του Ερντογάν γίνονται πράξεις. Γι’ αυτό πρέπει να τα αναλύουμε σωστά. Έχω συζητήσει το θέμα και με καθηγητές και με συναδέλφους, οι οποίοι –οι νέοι ειδικά– παραμένουν στη λογική των παλιών: Ότι όλα γίνονται, όλα λέγονται για το εσωτερικό τουρκικό ακροατήριο. Όχι, ο Ερντογάν και οι φίλοι του, μέσω των δηλώσεών τους, τα σχέδιά τους είναι που αποκαλύπτουν. Διότι παίζουν ανοικτά το παιγνίδι. Δεν κρύβονται. Φωνάζουν. Ότι μεγάλο μέρος της Ανατολικής Μεσογείου και ειδικά η Κύπρος βρίσκεται στη «σφαίρα επιρροής» τους.

Και εμείς, Λευκωσία και Αθήνα, πώς απαντάμε σ’ αυτόν τον τουρκικό προκλητικό και επεκτατικό λόγο; Αποφασίστηκε να εισέλθουν η Κύπρος και η Ελλάδα σε μία διαπραγματευτική διαδικασία, που ακριβώς εξυπηρετεί τα τουρκικά συμφέροντα. Το γνωρίζω ότι είναι δύσκολο να εισχωρήσει κανείς στους εγκεφάλους των «σοφών» της Λευκωσίας και της Αθήνας. Αλλά πρέπει αυτοί οι άνθρωποι να είναι εκτός πραγματικότητας. Πώς δεν μπορούν να εκπονήσουν μία πολιτική; Και γιατί το κάθε τι που σκέφτεται ο προβληματικός εγκέφαλός τους, είναι η υποχώρηση και ο «οδυνηρός» συμβιβασμός. Εκτός εάν θεωρούν ότι η μόνη μας επιλογή είναι η συνθηκολόγηση και η παράδοση στην Τουρκία. Εάν όντως αυτό συμβαίνει, να το δηλώσουν με ειλικρίνεια, με κίνδυνο, βεβαίως, να τους ρίξουν πέτρες. Δεν λέω ότι αυτό αξίζουν. Αλλά όταν οι πράξεις σου ομολογούν αποτυχία, δεν προσπαθείς να επιβάλεις την αποτυχία σου, ως τη μόνη λύση. 

Είναι λυπηρό ότι συνέχεια καταλήγουμε στα ίδια συμπεράσματα, χωρίς όμως να αλλάζουμε τίποτα απ’ όσα οδηγούν στα αδιέξοδά μας. Στην Αθήνα ήδη εισήλθαν σε μία πολιτική «ήρεμων νερών», που δεν θα τους βγάλει πουθενά, και στο πλαίσιο αυτό ακύρωσαν και τη διέλευση των ελληνικών F-16, που θα χαιρετούσαν την παρέλαση της Λευκωσίας, με την ευκαιρία της επετείου της ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής, κυρίως, διπλωματίας είναι η ηττοπάθεια. Στην Κύπρο, ευτυχώς, υπάρχουν ακόμα και διπλωμάτες που δεν την έχουν δει …Ελβετοί! Διότι έχει και η κυπριακή διπλωματία τα «φρούτα» της, που διαλαλούν σε ξένους διπλωμάτες τα δίκαια των «αδικημένων» Τουρκοκυπρίων, ξεχνώντας τον ρόλο τους στη 45χρονη κατοχή. 

Η ηττοπάθεια, λοιπόν, της Αθήνας αλλά και της Λευκωσίας οδηγεί την ελληνική και την κυπριακή Κυβέρνηση σε λάθος αποφάσεις. Όπως αυτήν που έχουν λάβει ότι θα εισέλθουν στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων ακόμα και αν η Τουρκία δεν τερματίσει τις προκλήσεις της. Τι να τερματίσει; Την Πέμπτη ανακοίνωσε την είσοδό της και στο τεμάχιο 7 της κυπριακής ΑΟΖ.

Και έπεται συνέχεια…

Ερωτούμε: Τα λόγια τα παχιά και τα μεγάλα, για την απόρριψη της «διπλωματίας των κανονιοφόρων», ήταν για τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ; Για να τα ακούσει ο φτωχός και παραπλανημένος λαός; Δηλαδή, πίσω από τις κλειστές πόρτες οι αποφάσεις είναι διαφορετικές; 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: 

Δεύτερο ισχυρό κτύπημα από τον υπερτιμημένο Νιαζί Κιζιλγιουρέκ, που εκμεταλλεύεται τα πολλά καλά της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και της τουρκικής κατοχής, καθότι το παίζει όλα αυτά τα χρόνια δίπορτο. Μετά το αίτημά του για αναγνώριση της τουρκικής ως γλώσσας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τώρα θα ανοίξει και γραφείο στην κατεχόμενη Λευκωσία, «για να φέρουμε την ΕΕ πιο κοντά στους Τουρκοκύπριους», όπως είπε. Μάλλον με τους Τούρκους κατακτητές επιχειρεί να φέρει πιο κοντά την ΕΕ.

Αυτός το γνωρίζει, οι άμυαλοι του ΑΚΕΛ είναι που δεν έχουν αντιληφθεί το τραγικό τους λάθος. Ο Άντρος Κυπριανού χαρακτηρίζει εθνικιστές όσους αντιδρούν στις κινήσεις του πολυπράγμονος ευρωβουλευτή, ενώ εθνικισμός και μάλιστα αρρωστημένος είναι η επιμονή της ακελικής ηγεσίας στην αποτυχημένη πολιτική της. Οι Τουρκοκύπριοι είναι μία χαμένη υπόθεση. Πέραν λίγων που παλεύουν την κατοχή, οι υπόλοιποι είναι βολεμένοι, όπως τον ευρωβουλευτή του ΑΚΕΛ. Και επειδή οι ψίθυροι έφτασαν μέχρι τις Βρυξέλλες, να παρακαλέσουμε τον κ. Νιαζί να απαντήσει στο ερώτημα εάν χρησιμοποίησε το κατοχικό αεροδρόμιο της Τύμπου για να πάει στις Βρυξέλλες μέσω της Τουρκίας. Προσωπικά δεν έχω κανένα στοιχείο. Αλλά, ας δώσει μία απάντηση, έτσι για να «σκοτώσει» τους ανάρμοστους ψιθύρους εναντίον του…