Οι «μασκοφόροι του Γρίβα», που επιστρέφουν σε όλες τις εκλογές

Άντε πάλι με τα «φαντάσματα» του παρελθόντος. Πόσο τους βολεύει τους κομματάρχες μας! Όποτε έχουν εκλογές τα ξυπνούν να βοηθήσουν. Το ΔΗΚΟ θυμάται τον Μακάριο, ο ΔΗΣΥ τον πατριάρχη Κληρίδη και τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, η ΕΔΕΚ την αντίσταση στο πραξικόπημα και το ΑΚΕΛ «τους μασκοφόρους του Γρίβα».

Να, τώρα, εγκαινίαζε στα Περβόλια την πλατεία «Ηλία Τοφαρή», ο Στέφανος Στεφάνου, νέος πολιτικός, που προσπαθεί για την ανανέωση και στο κόμμα του, αλλά δεν αποφεύγει την πεπατημένη. «Ο κατάλογος όσων δολοφονήθηκαν από τους μασκοφόρους του Γρίβα επειδή ήταν στελέχη του ΑΚΕΛ και του Λαϊκού Κινήματος περιλαμβάνει δεκαεννέα ήρωες».

Ακόμα και ο αριθμός συντηρείται για να εξυπηρετεί κομματικές σκοπιμότητες. Οι  Σύνδεσμοι Αγωνιστών ΕΟΚΑ, διαβεβαιώνουν ότι από αυτό τον κατάλογο οι εκτελεσθέντες ως συνεργάτες των Άγγλων ήταν μόνο οι οκτώ. Γιατί το ΑΚΕΛ επιμένει να μιλά για δεκαεννέα; Ποιος έβαλε τους υπόλοιπους σε αυτό τον κατάλογο αφού δεν τους βάζουν τα αρχεία και οι σύνδεσμοι της ΕΟΚΑ;

Άλλωστε, το ΑΚΕΛ ως κυβέρνηση το 2012, με συνοπτικές διαδικασίες, εξέδωσε μια απόφαση Υπουργικού Συμβουλίου με την οποία αποκατέστησε «τη μνήμη αδίκως δολοφονηθέντων κατά την περίοδο 1956-1958». Και μάλιστα το έκαναν, όπως ανακοίνωσαν, «με στόχο την οικοδόμηση του ιδιαίτερα αναγκαίου κλίματος ενότητας» και «η απόφαση αυτή θέλει να προαγάγει την εθνική συμφιλίωση».

Ποιαν εθνική συμφιλίωση όταν επαναφέρονται όποτε έχουμε εκλογές (και έχουμε συνέχεια εκλογές), τα περί «μασκοφόρων του Γρίβα». Έτσι ονόμασαν τότε τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, έτσι τους ονομάζουν και σήμερα. Το ερώτημα είναι γιατί παραμένει προς κομματική χρήση αυτός ο κατάλογος αφού η κυβέρνηση αποκατέστησε τη μνήμη τους; Δεν ήταν αρκετή αυτή η αποκατάσταση για να κλείσει το κεφάλαιο; Δεν ήταν. Σκόπιμα δεν ήταν. Διότι το κόμμα χρειάζεται τέτοιους καταλόγους.

Θα μπορούσε στα πέντε χρόνια που κυβέρνησε να γράψει πραγματική ιστορία γύρω από αυτό το κεφάλαιο. Να διορίσει μια επιτροπή (έχουμε πλέον τόσα πανεπιστήμια) και να διενεργήσει σοβαρή έρευνα ώστε να καθαρίσει όλη η εικόνα γύρω από αυτούς τους θανάτους. Με σοβαρότητα και υπευθυνότητα.

Αντί να το κάνει αυτό, ανακοίνωσε απλώς μια κομματική απόφαση, πλην όμως ανιστόρητη, στη βάση των απόψεων του ΑΚΕΛ και όχι μιας ανεξάρτητης, για παράδειγμα, επιτροπής ιστορικών. Αλλά η ιστορία δεν γράφεται με κομματικές αποφάσεις. Αυτές δεν καθαρίζουν την ιστορία από λάθη, υπερβολές ή και εγκλήματα. Το κυπριακό κράτος όφειλε να δημιουργήσει τους μηχανισμούς, να ερευνήσει και να αποκαταστήσει τους πραγματικά «αδίκως δολοφονηθέντες», αν υπάρχουν και όσοι υπάρχουν, για να πάψουν πια να βαραίνουν την επική ιστορία της ΕΟΚΑ. Όταν το έκανε το ΑΚΕΛ ως κυβέρνηση το έκανε για κομματικούς σκοπούς και όχι για ιστορικούς. Και γι΄ αυτό ως να μην έγινε ποτέ εκείνη η κατ΄ όνομα αποκατάσταση των «αδίκως δολοφονηθέντων».

Ήταν ογδόντα οι Ελληνοκύπριοι οι οποίοι εκτελέστηκαν ως «συνεργάτες, πράκτορες του εχθρού» κατά τη διάρκεια του αγώνα της ΕΟΚΑ. Είναι δυνατό το κράτος να αποκαθιστά τη μνήμη των 19 τους οποίους το ΑΚΕΛ θεωρεί δικούς του; Δηλαδή, οι υπόλοιποι ήταν όλοι δικαίως εκτελεσθέντες και μόνο οι 19 του ΑΚΕΛ «αδίκως»;

Προσέξτε τώρα παραδείγματα. Ανάμεσα στους 19 αναφέρεται και το όνομα: Παναγιώτης Τσάρος από την Άσσια. Αλλά ο Τσάρος είναι ανάμεσα στους ήρωες του αγώνα και τιμάται κάθε χρόνο στις εκδηλώσεις της 1ης Απριλίου, διότι σκοτώθηκε από τους Άγγλους και όχι από την ΕΟΚΑ. Αλλά το ΑΚΕΛ τον έχει στη λίστα του.

Ο Μιχάλης Πέτρου, φονεύθηκε στη Λύση το 1958, από ομάδα της ΕΟΚΑ. Αλλά όχι ως προδότης. Πυροβολήθηκε σε επεισόδιο στο οποίο ήρθαν σε αντιπαράθεση στην πλατεία του χωριού ομάδα της ΕΟΚΑ και ομάδα της ΠΕΟ, που βρισκόταν σε καφενείο. Όπως διαβάζω σε ιστορικά βιβλία, ο Μιχάλης Πέτρου δεν υπήρξε ποτέ προδότης και η ΕΟΚΑ δεν έδωσε ποτέ διαταγή για εκτέλεση του. Στην αντιπαράθεση, κάποιος από την ομάδα της ΕΟΚΑ διέταξε «πυρ» και από αυτόματο όπλο σκοτώθηκε ο Πέτρου και τραυματίστηκαν άλλοι δύο.

Είναι ντροπή, λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος να παραμένει στη λίστα των προδοτών. Ντροπή και για τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, που τόσα χρόνια δεν βρήκαν τρόπο να αποκαταστήσουν τη μνήμη του.

Όπως οι δύο προαναφερθέντες πιθανό να υπάρχουν και άλλοι. Μετά από τόσες δεκαετίες είναι καιρός να αποκατασταθεί όλη η αλήθεια για όλη την ιστορία, ακόμα και γύρω από τις λίστες προδοτών. Και να τερματιστεί, επιτέλους, η εκμετάλλευση της ΕΟΚΑ για κομματικά οφέλη. Είτε των μεν, είτε των δε.

Άκου, «οι μασκοφόροι του Γρίβα»! Μα, σε ποια εποχή ζούμε, κ. Στεφάνου;